Με τις… αντιστάσεις να είναι πλέον μηδαμινές και την κρίση, οικονομική, κοινωνική και θεσμική να έχει πλέον ένα ξεκάθαρο αποτύπωμα στην καθημερινότητα των πολιτών, οι ισορροπίες για κάθετι αναζητά κανείς είναι εξόχως δύσκολες να επιτευχθούν. Αν μάλιστα στο όλο πιεστικό από κάθε άποψη πλαίσιο ενταχθεί και η… συζήτηση που αφορά στα εθνικά θέματα, τότε το «κοινωνικό κοκτέιλ» γίνεται εκρηκτικό.
Με δεδομένο ότι ως λαός τρεφόμαστε και συνάμα τροφοδοτούμε τη διχόνοια και τον αλληλοσπαραγμό, καθένας εύκολα αντιλαμβάνεται ότι τα όσα εξελίσσονται τα τελευταία χρόνια και τα όσα βιώνουμε και καλούμαστε να αποδεχθούμε ως μία κανονικότητα, μακριά από τα αφηγήματα που γαλούχησαν γενιές και γενιές, μόνο τυχαία δεν είναι.
Ο… διχασμός είναι και πάλι προ των πυλών, με ένα νέο δίλημμα, αυτή τη φορά μακριά από το αγαπημένο των τελευταίων ετών που εξυπηρέτησε τον σκοπό του και δεν ήταν άλλο από το «μνημόνιο – αντιμνημόνιο». Σήμερα οι έχοντες την εξουσία οδηγούν και πάλι το λαό σε μία «μάχη» που πιθανότατα να επιφυλάσσει πολύ δυσάρεστες καταστάσεις, καλλιεργώντας σπόρους βγαλμένους από το… παρελθόν.
Άλλωστε είναι φανερό ότι το κυβερνητικό αφήγημα που όπως όλα δείχνουν θα μας οδηγήσει και στις κάλπες, θα έχει να κάνει με το ψευτοδίλημμα «φασίστες – προοδευτικοί», σε μία σύγχρονη εκδοχή, σ’ ένα τσουβάλιασμα άκρως επικίνδυνο, με μνήμες να ξυπνούν, μνήμες που έχουν πληγώσει βαθιά τούτο τον τόπο που αρνείται πεισματικά να μάθει από την ιστορία του, επαναλαμβάνοντας τα ίδια λάθη.
Θεωρείται μάλιστα βέβαιο ότι το επόμενο διάστημα, με την πόλωση να εκτοξεύεται στο πολιτικό σκηνικό και το νέο δίπολο ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ να κυριαρχεί έναντι των άλλων πολιτικών δυνάμεων που αναζητούν χώρο για να μην εξαφανιστούν, η αντιπαράθεση και η όξυνση στην καθημερινή πολιτική και κοινωνική αναφορά θα είναι έντονη, δημιουργώντας συνθήκες πίεσης και ενισχύοντας ακραίες δυνάμεις (ακόμα κι εντός του δίπολου), κάτι άλλωστε που και σε ευρωπαϊκό επίπεδο έχει φανεί τα τελευταία χρόνια, με όχι καλά αποτελέσματα.
Δύσκολοι και επικίνδυνοι καιροί, με τους πολιτικούς να επιδεικνύουν μια ανικανότητα στο να αντιληφθούν ότι ο δρόμος που μας οδηγεί αυτή η δίχως όρια και μέτρο σύγκρουση, είναι δρόμος που μπορεί να μας στοιχίσει περισσότερα απ’ όσα είμαστε σε θέση να ρισκάρουμε…
Επικίνδυνα και διχαστικά «αφηγήματα» στο δρόμο προς τις κάλπες, με την… ευχή, πάντως, ο κυρίαρχος λαός να δώσει λύση στα αδιέξοδα που μας οδηγούν.
Κώστας Β. Τσερεντζούλιας
