Το να λέει μία περιοχή ότι θέλουμε τουρισμό στα μέρη μας, μέχρι να το αποδεχθεί και να το καταφέρει ,είναι άλλο πράγμα! Και η Μεσσηνία κυνηγάει τη σκιά της εδώ και χρόνια σε αυτό το θέμα!
Αν δεν υπάρξουν γενναίες επενδύσεις κυρίως σε ξενοδοχειακές μονάδες, τουρισμός δεν υπάρχει! Αλλά για κοιτάξτε με πόσο κόπο έγινε η επένδυση του Κόστα Ναβαρίνο, και από πόσα κύματα πέρασε! Αν δεν υπήρχε η φιλοπατρία και η αγάπη για τον τόπο των ιδιοκτητών του, θα μπορούσαν άνετα να πάνε να φτιάξουν τη μονάδα τους στην Κρήτη, στη Μύκονο ή στη Μαγιόρκα!
Από εκεί και πέρα σοβαρή επένδυση δεν ξανάγινε στο νομό μας! Κάποια ξενοδοχεία των 20 και 30 δωματίων, δεν είναι ανάπτυξη είναι δείγμα μιζέριας, ίσως και άποψη του Μεσσήνιου που μπορεί να μη θέλει τουρισμό ,να μη θέλει χρήματα και αεροπλάνα και λεωφορεία να πάνε και να έρχονται και να του ζαλίζουν τον έρωτα… Έχουμε λάδια και σύκα, τι τους θέλουμε τους τουρίστες! Μπορεί να είναι και έτσι!
Όμως από την άλλη ένα σωρό συνάδελφοί ξενοδοχοϋπάλληλοι ξενιτευόμαστε κάθε χρόνο για να μαζέψουμε κανένα ευρώ από τον τουρισμό! Γιατί ότι και να πεις, ο τουρισμός δίνει εργασία σε πολύ κόσμο και ώθηση στην οικονομία της χώρας! Βέβαια θέλει και δρόμους και αεροδρόμια και μαρίνες και πρακτορεία να πιάσουν γραφεία ,και πολλά άλλα! Αλλά πάνω από όλα θέλει ανοιχτά μυαλά να βοηθήσουν τις όποιες επενδύσεις! Και για να το πω για μία ακόμη φορά, επενδύσεις δεν είναι να νοικιάζεις την γκαρσονιέρα σου με 30 ευρώ την ημέρα και να βάζεις μέσα στην πολυκατοικία τον οποιονδήποτε θέλει να «μαστορεύει» όλα τα διαμερίσματα των υπολοίπων!
Στον τουρισμό ισχύει ότι και στο εμπόριο, πρέπει να ρίξεις λεφτά για να πάρεις! Με τις ίδιες λακκούβες στους δρόμους, παρκάρισμα στα πεζοδρόμια, και διαμονή στην ανακατασκευασμένη γκαρσονιέρα, αυτό δεν είναι τουρισμός είναι αρπαχτή.. και σαν αρπαχτή σήμερα έχει και αύριο δεν έχει
Θόδωρος Γαλανόπουλος
