Αναζητώντας μία βαθύτερη σύνδεση με τον κόσμο η Άντζελα Μάξγουελ άρχισε να τον γυρίζει περπατώντας. Έξι χρόνια και 20.000 μίλια μετά επέστρεψε σπίτι της στο Μπεντ και μίλησε στο BBC για αυτή την εμπειρία.
Όταν έλαβε την απόφαση να περπατήσει ανά τον κόσμο δεν βίωνε κάποια απώλεια, ήττα ή προσωπική κρίση. Ήταν περίπου 30 ετών, επιτυχημένη επαγγελματικά και είχε μία σχέση. «Νόμιζα ότι ήμουν ευτυχισμένη, αλλά συνειδητοποίησα πως αναζητούσα κάτι περισσότερο, μία βαθύτερη σύνδεση με τη φύση και τους ανθρώπους» εξηγεί.
Σκέφτηκε πως περπατώντας ελαχιστοποιούσε το περιβαλλοντικό της αποτύπωμα, είχε την ευκαιρία να γνωρίσει τη φύση, να συναντήσει ανθρώπους και να μάθει την κουλτούρα τους. Πήρε ένα καρτ και το γέμισε με εξοπλισμό 50 κιλών (φαγητό, ρούχα κτλ) και έφυγε από το σπίτι της στο Μπεντ του Όρεγκον στις 2 Μαΐου 2014.
Όταν πρωτομίλησε στο BBC μέσω Skype τον Ιούνιο του 2018 είχαν ήδη περάσει 4 χρόνια στο ταξίδι της και είχε περπατήσει περισσότερα από 12.500 μίλια σε 12 χώρες και τρεις ηπείρους. Σε ερώτηση τι χρειάζεται κανείς για να τα καταφέρει, είχε απαντήσει: πείσμα.
Έχοντας επιστρέψει πια στο Μπεντ και ετοιμάζοντας το βιβλίο της η Μάξγουελ αναφέρει ότι έζησε μοναδικές εμπειρίες, γνώρισε υπέροχους ανθρώπους, έγινε ακόμη και νονά ενός κοριτσιού στην Ιταλία. Αλλά τα πράγματα δεν ήταν μόνο ευχάριστα. Έπαθε εγκαύματα και θερμοπληξία στην έρημο της Αυστραλίας, δάγγειο πυρετό στο Βιετνάμ, δέχθηκε επίθεση και σεξουαλική κακοποίηση από έναν νομά στη Μονγκολία μέσα στη σκηνή της, άκουγε πυροβολισμούς στο μέρος που είχε κατασκηνώσει στην Τουρκία και έμαθε να κοιμάται με το ένα μάτι και το ένα αυτί ανοιχτό.
Παρόλα αυτά συνέχισε να περπατά. «Όχι επειδή ήμουν ατρόμητη, αλλά επειδή ήμουν τρομοκρατημένη. Φοβόμουν πολύ τι θα γίνει εάν δεν ακολουθήσω την καρδιά μου» λέει.
