Ταξιδεύουν στον κόσμο μαζί με τα δύο παιδιά τους, ανακαλύπτοντας άγνωστες γωνιές και μέρη εξωτικά. Κι όλα αυτά τα ανεβάζουν στο κανάλι τους στο YouTube. Μια ελληνική οικογένεια κατάφερε αυτό που πολλοί θα ήθελαν. Γνωρίστε τον Θοδωρή, τη Μαρία, τον Αλέξανδρο και τη Μαριάννα.
Παρόλο που τα πρώτα βίντεο της σειράς «Traveling with Kids» εμφανίστηκαν στο διαδίκτυο κατά τη διάρκεια του lockdown λόγω της πανδημίας του κορωνοϊού, η ιδέα να μοιραστούν τα ταξίδια τους με το κοινό ήταν στο μυαλό του Θοδωρή Αναγνωστόπουλου και της Μαρίας Βρανοπούλου εδώ και αρκετό καιρό.
Στόχος τους είναι να δείξουν την εμπειρία τού να βγουν από τη ζώνη άνεσής τους και να τολμήσουν να εξερευνήσουν εξωτικούς προορισμούς που δεν είναι πολύ δημοφιλείς για οικογενειακά ταξίδια, προσφέροντας στον γιο και στην κόρη τους μοναδικές εμπειρίες προκειμένου να διαμορφώσουν την προσωπικότητά τους.
Για παράδειγμα, σε ηλικία 8 μηνών ο γιος τους, Αλέξανδρος, διέσχιζε τη Δυτική Ακτή της Βόρειας Αμερικής, από την Αλάσκα έως το Σαν Ντιέγκο. Λίγα χρόνια αργότερα, η αδελφή του.
Χάρη στους γονείς τους, οι οποίοι αρνήθηκαν να εγκαταλείψουν την αγάπη τους για τα ταξίδια, τα δύο παιδιά, τώρα ηλικίας 9 και 3 ετών, έχουν ήδη ταξιδέψει σε 32 και 16 χώρες αντίστοιχα, αποκτώντας πολύτιμη παιδεία στην πραγματική ζωή.
«Ταξιδεύουμε στον κόσμο με τα παιδιά από τότε που γεννήθηκαν και πολύ συχνά οι φίλοι μας μάς ρωτούσαν: “Είστε τρελοί; Πηγαίνετε σε αυτά τα μέρη με τα παιδιά σας; Όλο αυτό το ταξίδι… πώς τα καταφέρνετε;”», λέει η Μαρία, δασκάλα στην Αθήνα, στο Greek Reporter.
Έτσι, πριν από δύο χρόνια η οικογένεια αποφάσισε να αρχίσει να καταγράφει τα ταξίδια σε βίντεο, τραβηγμένα από τα κινητά τηλέφωνα. Το lockdown της περασμένης άνοιξης τους έδωσε τον χρόνο να οργανώσουν το υλικό τους, να δημιουργήσουν το κανάλι τους και να αρχίσουν να ανεβάζουν περιεχόμενο.
Τα βίντεο είναι στα ελληνικά, αλλά έχουν προσθέσει αγγλικούς υπότιτλους για το παγκόσμιο κοινό τους. Τα επεισόδια από τα ταξίδια τους στο Βόρνεο και στην Τυνησία είναι ήδη στο YouTube, ενώ σύντομα θα ακολουθήσουν το Μεξικό, το Μπελίζ και η Γουατεμάλα.
Μεταξύ των πιο δελεαστικών εμπειριών που παρουσιάζουν, είναι όταν ο μικρός Αλέξανδρος κολύμπησε δίπλα σε έναν φαλαινοκαρχαρία στον ωκεανό και η Μαριάννα έδωσε σε μία θαλάσσια αγελάδα βάρους 600 κιλών να φάει μαρούλι.
«Αυτές οι εμπειρίες δημιουργούν συναισθήματα δέους και τεράστιου σεβασμού για τη φύση, απλά και μόνο συνειδητοποιώντας πόσο μικροί είμαστε και πόσο σημαντικό είναι, τελικά, να φροντίσουμε την ομορφιά που υπάρχει στον πλανήτη», εξηγεί η Μαρία. Εξάλλου, ως δασκάλα, αναγνωρίζει τον καθοριστικό αντίκτυπο που έχει ένα διεθνές ταξίδι όχι μόνο στα παιδιά της, αλλά και στους μαθητές της, με τους οποίους μοιράζεται τις πολύχρωμες ιστορίες των ταξιδιών της στην τάξη.
Χρησιμοποιώντας στη διδασκαλία τις εμπειρίες από τα ταξίδια
«Τα ταξίδια μού έδωσαν την ευκαιρία να προσεγγίσω τους μαθητές μου με έναν ιδιαίτερο τρόπο. Μια ταξιδιωτική ιστορία είναι πάντα σχετική, είτε πρόκειται για περιβαλλοντική εκπαίδευση, ιστορία ή γεωγραφία», λέει.
«Θα μπορούσα να μιλήσω στην τάξη για το Βόρνεο και το πώς καταστρέφεται η ζούγκλα εκεί υπέρ των φυτειών φοινίκων, ή να τους πω ιστορίες από το Πακιστάν και το Αφγανιστάν όταν μιλάμε για τις κατακτήσεις του Μεγάλου Αλεξάνδρου. Βλέπω πώς αυτές οι ιστορίες τραβάνε το ενδιαφέρον των μαθητών, αλλά και το πώς ενώ μπορεί να βαριούνται, μόλις ακούν γι’ αυτές, ξαφνικά γυρίζουν τα μάτια τους και παραμένουν εστιασμένοι. Βλέπω επίσης πόσα παιδιά εμπνέονται για να ταξιδέψουν κάποια στιγμή και να κάνουν πιο μακρινά και περιπετειώδη ταξίδια. Τους συναντώ ύστερα από 10 ή 15 χρόνια και θυμούνται τις ιστορίες που είχα μοιραστεί μαζί τους στην τάξη», λέει.
Το ζευγάρι είχε ήδη επισκεφθεί κάποια από τα πιο μακρινά μέρη του πλανήτη πριν δημιουργήσει οικογένεια, όπως την εποχή που οι δυο τους παραλίγο να πνιγούν σε ένα ποτάμι στην Ουγκάντα. «Όταν ταξιδεύουμε με τα παιδιά, είμαστε επιλεκτικοί στις δραστηριότητες. Δεν κάνουμε τίποτα πολύ επικίνδυνο –αυτά ήταν πριν τα αποκτήσουμε», λέει η Μαρία.
Παρ’ όλα αυτά, μπορεί να θυμηθεί κάποιες αγχωτικές στιγμές που βίωσε με τον σύζυγό της, Θοδωρή, ο οποίος είναι επιστήμονας και κοινωνικός επιχειρηματίας, και τα παιδιά τους.
«Σίγουρα φοβόμουν όταν μείναμε στην Αντίγκουα, υπήρχαν 30 ενεργά ηφαίστεια γύρω μας. Καθώς σημειώνονται πολλοί σεισμοί όλη την ημέρα, προσπαθούσα να έχω πάντα τον νου μου στους τρόπους εξόδου σε περίπτωση που η γη άρχιζε να τρέμει πολύ έντονα. Κατά τη διάρκεια της νύχτας πεταγόμουν από το κρεβάτι μου με το παραμικρό κούνημα, σκεπτόμενη να πιάσω τα παιδιά και να αρχίσω να τρέχω», παραδέχεται η Μαρία.
Μια άλλη δύσκολη στιγμή ήταν κατά τη διάρκεια ενός σαφάρι με βάρκα σε ποταμό στο Βόρνεο, όταν ο καιρός άλλαξε απότομα: «Είχε πολλά κύματα που χτυπούσαν το μικρό μας σκάφος και είδαμε κροκόδειλους στο νερό. Η Μαριάννα ήταν κάτω από 2 ετών και δεν μπορούσε να κολυμπήσει. Είχαμε σωσίβια, αλλά σκεφτόμασταν, αν πέσουμε στο νερό, θα καταφέρουμε να φτάσουμε γρήγορα στην ακτή για να γλιτώσουμε από τους κροκόδειλους; Και πάλι, όμως, τι άλλα άγρια ζώα θα μπορούσαμε να συναντήσουμε εκεί;».
Όταν ο φόβος εξαφανίζεται, η περιπέτεια παραμένει
Αυτό που τονίζει, πάντως, η Μαρία είναι ότι το απροσδόκητο είναι αυτό που δημιουργεί τις πιο ισχυρές αναμνήσεις από ένα ταξίδι: «Καθώς ο φόβος ξεθωριάζει, η περιπέτεια παραμένει στο μυαλό σου ως μια όμορφη, δυνατή ανάμνηση».
Παρά την πανδημία του κορωνοϊού, το ζευγάρι επισημαίνει ότι εξακολουθούν να υπάρχουν τρόποι για να ταξιδέψει κανείς στο εξωτερικό εάν το θέλει, π.χ. με αυτοκίνητο ή τροχόσπιτο για να αποφύγει τα αεροπορικά ταξίδια αλλά και να έχει τον δικό του χώρο, όπου μπορεί να λάβει όλα τα απαραίτητα μέτρα για τη διατήρηση της καλής υγιεινής.
Ωστόσο, βλέπουν αυτή την περίοδο ως μια ευκαιρία να ανακαλύψουν ξανά την Ελλάδα, για την οποία πιστεύουν ότι είναι «μια πολύ όμορφη χώρα, πολύ ασφαλής, με εξαιρετικά πλούσια ιστορία».
Το μήνυμα που θέλουν να περάσουν σε άλλους γονείς
Η Μαρία, επίσης, προτρέπει: «Θα ήθελα να πω στους γονείς να μη σταματήσουν να ταξιδεύουν όταν αποκτήσουν παιδιά. Μπορούν να το δοκιμάσουν επιλέγοντας έναν εύκολο προορισμό στην αρχή. Είναι μια εμπειρία που συνδέει την οικογένεια και χτίζει αμοιβαίες εμπειρίες. Τα ταξίδια παρέχουν, επίσης, ποιοτικό χρόνο με τα παιδιά, χωρίς την πίεση και το άγχος που έχουμε όλοι από τις δουλειές μας κατά τη διάρκεια του έτους».
«Και μαθαίνουν τόσο πολλά πράγματα. Γνωρίζω έρευνες που δείχνουν πώς το ταξίδι βελτιώνει ακόμη και την απόδοση των παιδιών στο σχολείο, καθώς οι ορίζοντές τους διευρύνονται και αποκτούν έμμεσα πολλά θετικά χαρακτηριστικά. Δεν χρειάζεται να τους πιέζετε λέγοντάς τους πως πρέπει να σέβονται τη φύση, πως πρέπει να αποδεχθούν την ποικιλομορφία. Όλα αυτά τα πολύτιμα μαθήματα ζωής μαθαίνονται αυθόρμητα», λέει η Μαρία.
