Oνομάστηκε κάποτε το «καλάθι ψωμιού» της Σοβιετικής Ενωσης και τώρα η Ουκρανία ίσως να είναι σε θέση να αρχίσει να αξιοποιεί την αγροτική δυναμική της σε μία εποχή που ο κόσμος την χρειάζεται περισσότερο από κάθε άλλη φορά.
Από την 1η Ιουλίου τίθεται σε ισχύ ένας νέος νόμος που επιτρέπει την αγοραπωλησία αγροτικής γης για πρώτη φορά εδώ και δύο δεκαετίες. Η κυβέρνηση υποστηρίζει ότι η δημιουργία μίας λειτουργικής αγοράς σημαίνει ότι ένα από τα πιο γόνιμα μέρη του πλανήτη κάνει το πρώτο βήμα για μία μεγαλύτερη και πιο αποδοτική αγροτική γη μέσω της αύξησης των επενδύσεων.
Πρόκειται για μία πολυαναμενόμενη μεταρρύθμιση η οποία είχε καθυστερήσει εξαιτίας της διαφθοράς και των πολιτικών συγκρουόμενων συμφερόντων. Αυτό όμως είχε επιπτώσεις πέραν της ίδιας της Ουκρανίας, από τη στιγμή που η παγκόσμια αλυσίδα τροφοδοσίας τροφίμων επλήγη από την πανδημία του κορωνοϊού.
Η χώρα των 40 εκατ. κατοίκων είναι ο μεγαλύτερος εξαγωγός ηλιαίλεου στον κόσμο, ο τέταρτος μεγαλύτερος προμηθευτής καλαμποκιού και τροφοδοτεί με σιτηρά πολλές χώρες, από το Μαρόκο έως το Μπαγκλαντές και την Ινδονησία. Ομως, η ποιότητα του αραβοσίτου είναι τρεις φορές κατώτερη από αυτη των ΗΠΑ και των σιτηρών κατά 25% κατώτερη από αυτή της Ε.Ε..
Αυτό αποδίδεται στα κατάλοιπα της κομμουνιστικής εποχής. Η αγοραπωλησία αγροτικής γης ήταν απαγορευμένη στα χρόνια της Σοβιετικής Ενωσης και απαγορεύθηκε ξανά το 2001, μία δεκαετία αφότου η Ουκρανία έγινε ανεξάρτητη, κυρίως λόγω των ανησυχιών ότι το μεγαλύτερο μέρος της αγροτικής γης θα μπορούσε να περιέλθει στα χέρια των πλουσίων και των ξένων.
Αυτό όμως έπληξε την ανάπτυξη επειδή οι αγρότες μπορούσαν μόνο να μισθώνουν τα χωράφια, που σημαίνει ότι δεν μπορούσαν να χρησιμοποιούν την καλλιεργήσιμη γη ως εγγύηση για να έχουν πρόσβαση σε χρηματοδότηση και συνεπώς να μπορούν να αναπτύξουν τις καλλιέργειές τους. «Η μεταρρύθμιση αυτή είναι σημαντική όχι μόνο για την Ουκρανία αλλά και για τον υπόλοιπο κόσμο. Ενώ για τους Ουκρανούς σημαίνει επιπλέον έσοδα από εξαγωγές, για τον υπόλοιπο κόσμο σημαίνει επιπλέον τροφή”, αναφέρει ο Ολεγκ Νιβιέβσκι, αναπληρωτής καθηγητής στο Kyiv School of Economics.
Τα εδάφη της Ουκρανίας είναι εξαιρετικά εύφορα, όμως περίπου 12 εκατ. εκτάρια πάνε χαμένα κάθε χρόνο λόγω της ερημοποίησης και της ξηρασίας, μία περιοχή που θα μπορούσε να παράγει 20 εκατ.τόνους σιτηρά.
moneyreview.gr με πληροφορίες από Bloomberg
