Καλωσορίζουμε τον ΣΥΡΙΖΑ στην πραγματικότητα που ο ίδιος δημιούργησε τα τελευταία τέσσερα και πλέον χρόνια. Στην πραγματικότητα που αποτυπώνει η έκρηξη των πλειστηριασμών με αύξηση 63% μόλις τον τελευταίο χρόνο. Η απόγνωση και το αδιέξοδο των ελεύθερων επαγγελματιών και των μικρομεσαίων επιχειρήσεων από την υπερ-φορολόγηση, που επέβαλλε. Τα υψηλά πρωτογενή πλεονάσματα, που σημαίνει λιτότητα διαρκείας για πολλά χρόνια ακόμα. Η υποθήκευση στους δανειστές μας της δημόσιας περιουσίας της χώρας για 100 χρόνια. Το κυνήγι μιας καλύτερης ζωής στη ξενιτιά, των νέων της πατρίδας μας, αυτών που κάνουν όνειρα για τη ζωή τους και θέλουν να δημιουργήσουν και δεν συμβιβάζονται με επιδόματα και κοινωφελή εργασία. Το πληγωμένο φρόνημα των Ελλήνων από τις αλλεπάλληλες εθνικές ήττες, όπως στο θέμα της Μακεδονίας μας. Στην πραγματικότητα, με τα πανεπιστήμιά μας μπαχαλοποιημένα, αποτέλεσμα των ακραίων ιδεοληψιών τους.
Κι αν αυτή είναι μια μικρή μόνο εικόνα από την πραγματικότητα στη χώρα, στη Μεσσηνία η πραγματικότητα είναι ακόμη πιο σκληρή. Τίποτα μεγάλο, οραματικό, αναπτυξιακό δεν σχεδίασε, μελέτησε, χρηματοδότησε και υλοποίησε η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ. Κι όσο αν επιχειρούν λίγους μήνες πριν τις εκλογές να… χρυσώσουν το χάπι, οι πολίτες έχουν αντιληφθεί πλήρως την απόλυτη εγκατάλειψη της περιοχής μας.
Αλήθεια, τι είναι αυτό, που θα συμβουλέψουν (αυτή τη φορά) τα τοπικά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ στον κ. Τσίπρα να εξαγγείλει την Πέμπτη από την Καλαμάτα; Τίποτα από όλα αυτά που έταξε για τη Μεσσηνία, πέρσι τον Φεβρουάριο στο Περιφερειακό Συνέδριο, δεν θα είναι σε θέση να πει δημόσια ότι το υλοποίησε. Εκτός κι αν αναλωθούν πάλι σε έργα παλαιότερα, που άλλοι φρόντισαν για αυτά και οι ίδιοι δεν ήξεραν καν ότι υπήρχαν. Η πραγματικότητα είναι αμείλικτη για τον ΣΥΡΙΖΑ και μετρά… χαμένα χρόνια και για την περιοχή μας.
Καλώς ήλθατε στην πραγματικότητα εκείνην που θα σας κατατάξουν οι πολίτες στις κάλπες, κλείνοντας πια αυτή την παρένθεση απογοήτευσης και ψεύτικων υποσχέσεων.
Περικλής Μαντάς
Περιφερειακός Σύμβουλος Πελοποννήσου
Πολιτευτής ΝΔ Ν. Μεσσηνίας
