Έναν νέο σύμμαχο για να αυξήσουν το εισόδημά τους έχουν βρει οι παραγωγοί στην Καλαμάτα, που μετά το 2010 φαίνεται ότι επιστρέφουν στην παραγωγή της αραχίδας, που δεν είναι άλλη από το γνωστό σε όλους αράπικο φιστίκι.
Η περίοδος του 1960, που σημαδεύτηκε με ευρύτατη καλλιέργεια φιστικιάς στη Μεσσηνία, είναι πλέον ένας οδηγός για το μέλλον, αφού τότε η μάχη της αγοράς χάθηκε από μεγάλες εισαγωγές φιστικιού από άλλες χώρες.
Στο πέρασμα του χρόνου, όμως, η αγορά ξαναζήτησε την ποιότητα του φιστικιού. Έτσι, με τις τιμές μετά το 2010, έδωσε το κίνητρο στους Καλαματιανούς παραγωγούς, που ασχολούνται κυρίως με την πατάτα, να ξανασπείρουν και να δημιουργήσουν ένα καλό συμπληρωματικό εισόδημα.
Όπως μας ενημέρωσε από το Tμήμα Ποιοτικού και Φυτοϋγειονομικού Ελέγχου της ΔΑΟΚ Μεσσηνίας ο Κυριάκος Σκούλικας: «Η τιμή του ενός ευρώ, που πουλήθηκε πέρσι το φιστίκι, ήταν καλή, αφού η παραγωγή γίνεται μετά το μάζεμα της πατάτας τον Μάιο ή τον Ιούνιο στο ίδιο χωράφι όπου έχουν μείνει υπολείμματα αζωτούχων λιπασμάτων, τα οποία αρκούν για το φιστίκι. Παράλληλα, οι ίδιοι παραγωγοί έχουν τα μηχανήματα που χρειάζονται για τη σπορά, αλλά και το μάζεμα. Επίσης, υπάρχει η υποδομή, ενώ και το έδαφος ανταποκρίνεται στις απαιτήσεις της καλλιέργειας». Ήδη, στην περιοχή της Καλαμάτας, η καλλιέργεια έχει ξεπεράσει τα 3.000 στρέμματα, ενώ η στρεμματική τους απόδοση έχει υπερβεί κάθε αισιόδοξη πρόβλεψη, αφού η βιβλιογραφία μιλά για 250 κιλά το στρέμμα και οι παραγωγοί για 400 κιλά.
Ο πρόεδρος της Ένωσης Μεσσηνίας, Κώστας Κατσούλης, που καλλιεργεί φιστίκι, εξήγησε ότι, «αυτήν τη στιγμή, εισάγουμε το 90% της ποσότητας φιστικιού που καταναλώνουμε και σίγουρα αυτό το στοιχείο δεν είναι ό,τι καλύτερο για την οικονομία μας».
ypaithros.gr