Θα μπορούσε να είναι σενάριο επιστημονικής φαντασίας, όμως είναι η… φαντασία της ίδιας ζωής, που έρχεται να αποδείξει με τον πλέον ανάγλυφο τρόπο, τη γύμνια του ανθρώπου και το σχεδόν μηδαμινό μέγεθός του, μπροστά στο μεγαλείο της φύσης…
Στους δρόμους πολλών πόλεων σε αρκετές χώρες που έχουν πληγεί από τον κορωνοϊό, η φύση παίρνει τη θέση που της ανήκει με τους ανθρώπους κλεισμένους στα τσιμεντένια “σπιρτόκουτά” τους και τα ζώα, ακόμη και άγρια σε πολλές περιπτώσεις, να κυκλοφορούν ελεύθερα και ανενόχλητα, στους άδειους δρόμους, απολαμβάνοντας τα… δημιουργήματα του ανθρώπου και την καθαρή ως συνέπεια του εγκλεισμού, ατμόσφαιρα!
