Οι αντικειμενικές αξίες των ακινήτων, τροποποιήθηκαν για τελευταία φορά πριν από 10 χρόνια, το 2007. Έκτοτε έγινε μόνο μια οριζόντια μείωση στις αρχές του 2016 με αναδρομική ισχύ από τον Μάιο του 2015 με αποτέλεσμα οι αντικειμενικές αξίες να μην έχουν καμία επαφή με τις πραγματικές.
Η σημερινή κυβέρνηση, αφού έπεισε τους δανειστές να της δώσουν χρονικό περιθώριο ενός έτους προκειμένου να προχωρήσει στην εξίσωση των αντικειμενικών αξιών με τις πραγματικές –κανονικά αυτή η ιστορία θα έπρεπε να έχει λήξει από τον Δεκέμβριο του 2016- έφτασε και πάλι στο… παρά ένα για να διαπιστώσει αυτό που ήταν προφανές στην αγορά εδώ και μήνες: η εξαγγελία για αυτόματη προσαρμογή των τιμών ζώνης των ακινήτων με βάση τα πραγματικά δεδομένα των συναλλαγών δεν είναι εφικτή. Ο λόγος, τον οποίο παραδέχτηκε και δημόσια χθες η αρμόδια υφυπουργός Κατερίνα Παπανάτσιου, είναι ότι στην πραγματικότητα, η κτηματαγορά δεν λειτουργεί.
Οι συναλλαγές είναι ελάχιστες, οι περισσότερες αγοραπωλησίες γίνονται από λόγους ανάγκης και οι τιμές που αποτυπώνονται στα συμβόλαια αν χρησιμοποιούνταν για τον υπολογισμό των φόρων στα ακίνητα –και ειδικά του ΕΝΦΙΑ- θα υπήρχε πραγματικό πρόβλημα. Η φορολογητέα ύλη βάσει της οποίας θα υπολογιζόταν ο ΕΝΦΙΑ, ο συμπληρωματικός φόρος ακινήτων αλλά και όλοι οι φόροι μεταβίβασης θα κατέρρεε και το υπουργείο Οικονομικών θα υποχρεούνταν να αυξήσει υπέρμετρα τους φορολογικούς συντελεστές για να μην υπάρξει απώλεια φορολογικών εσόδων.
Για να αποφευχθεί αυτό το εφιαλτικό σενάριο και με δεδομένη την αδυναμία να αξιοποιηθεί –τουλάχιστον φέτος- η ηλεκτρονική βάση δεδομένων με τα στοιχεία από τις μεταβιβάσεις ακινήτων, το υπουργείο Οικονομικών θα καταφύγει στην παραδοσιακή λύση που ακολουθείται εδώ και δεκαετίες.
Το έργο της εξίσωσης των αντικειμενικών αξιών με τις εμπορικές, θα αναλάβουν οι τοπικές επιτροπές οι οποίες και θα αξιοποιήσουν τα όποια στοιχεία συναλλαγών. Να τι δήλωσε σχετικά η Κατερίνα Παπανάτσιου σε σχετική ομιλία της «η λειτουργία των τοπικών επιτροπών είναι απαραίτητη και στη νέα εποχή χωρίς βεβαίως να αίρεται το ερώτημα πώς οι επιτροπές θα προσδιορίσουν τις αντικειμενικές αξίες εκεί που δεν υπάρχουν συναλλαγές. Για να απαντηθεί αυτό το ερώτημα αλλά και να λυθούν άλλα ζητήματα που έχουν διαπιστωθεί στο παρελθόν, όπως είναι η ταχύτητα και η τάση υποτίμησης των αξιών λόγω τοπικών συμφερόντων, σχεδιάζουμε έναν άλλο τρόπο λειτουργίας των επιτροπών, ώστε να μπορούν όχι μόνο να συσταθούν άμεσα αλλά να δώσουν τα αποτελέσματα ταχύτατα, έγκυρα, με ενιαίο τρόπο και εντός των προθεσμιών. Επιπλέον σχεδιάζουμε τη δημιουργία μιας δευτεροβάθμιας επιτροπής η οποία θα παρεμβαίνει όταν διαπιστώνονται σημαντικές αποκλίσεις στις τιμές που δίνουν οι τοπικές επιτροπές ώστε να προλαμβάνονται στρεβλώσεις μικροπολιτικής φύσης.
Στις εβδομάδες που υπολείπονται μέχρι το τέλος του χρόνου, οι τοπικές επιτροπές θα πρέπει να παραδώσουν τις εκτιμήσεις τους για τις τιμές ζώνης σε όλη τη χώρα. Αν αλλάξουν οι «χάρτες» του αντικειμενικού συστήματος ή όχι είναι ένα κρίσιμο ζήτημα καθώς όσο πιο «πολύπλοκες» γίνουν οι αλλαγές, τόσο περισσότερο θα δυσκολευτεί η ΑΑΔΕ να εκτιμήσει το δημοσιονομικό κόστος στον ΕΝΦΙΑ από τις αλλαγές στις τιμές ζώνης. Σε κάθε περίπτωση η εκτίμηση του δημοσιονομικού κόστους είναι απαραίτητη καθώς θα πρέπει και το 2018 να εισπραχθούν 3,15 δις. ευρώ από τον ΕΝΦΙΑ. Προφανώς, η αβεβαιότητα θα συνεχιστεί μέχρι το τέλος του χρόνου ενώ είναι πλέον δεδομένο ότι θα υπάρξουν και ιδιοκτήτες ακινήτων οι οποίοι θα βάλουν πιο βαθιά το χέρι στην τσέπη σε σχέση με το 2017. Υποψήφια θύματα, θα είναι και φέτος οι έχοντες μεσαία και μεγάλη ακίνητη περιουσία.
Φωτό: Ευρωκίνηση
thetoc.gr
