Ελάχιστη συναίνεση των πολιτικών δυνάμεων της χώρας ώστε να αντιμετωπιστούν οι σοβαρές μεσοπρόθεσμες προκλήσεις που πρέπει να αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία ζητάει –μέσω της έκθεσής του- το Γραφείο Προϋπολογισμού της Βουλής. Με τον Φραγκίσκο Κουτεντάκη, πρώην γενικό γραμματέα Δημοσιονομικής Πολιτικής στη θέση του επικεφαλής, το Γραφείο Προϋπολογισμού επισημαίνει ότι η χώρα χρειάζεται μια στρατηγική ανάπτυξης μακράς πνοής η οποία όμως θα πρέπει να συζητηθεί δημόσια προκειμένου να εξασφαλιστεί η ελάχιστη συναίνεση. Αξίζει να σημειωθεί ότι η διαπίστωση του Γραφείου Προϋπολογισμού γίνεται την ώρα που η ελληνική κυβέρνηση διαπραγματεύεται με τους δανειστές για το περιεχόμενο του λεγόμενου «ολιστικού αναπτυξιακού σχεδίου» το οποίο όμως δεν έχει δοθεί στη δημοσιότητα προκειμένου να τοποθετηθούν επί αυτού κόμματα και φορείς.
Οι όροι εξόδου της χώρας από το Μνημόνιο αλλά και οι πιθανές αιρεσιμότητες που θα συμφωνηθούν στα μέτρα ελάφρυνσης του χρέους, αποτελούν τις βραχυπρόθεσμες προκλήσεις που καλείται να αντιμετωπίσει η ελληνική οικονομία. Κατά την άποψη στελεχών του Γραφείου Προϋπολογισμού, τα μέτρα για το χρέος δεν θα πρέπει να έχουν αιρεσιμότητες καθώς αυτό θα αυξήσει την αβεβαιότητα όσον αφορά στην ενεργοποίηση των μέτρων διευθέτησης του χρέους και αυτό με τη σειρά του θα οδηγήσει και σε αύξηση του κόστους δανεισμού της χώρας.
Οι μεσοπρόθεσμες προκλήσεις στις οποίες αναφέρεται το Γραφείο Προϋπολογισμού είναι πολυ πιο σοβαρές. Ο κατάλογος περιλαμβάνει –μεταξύ άλλων- η διαχείριση των προβληματικών αποθεμάτων (δημόσιο χρέος, ληξιπρόθεσμες οφειλές αλλά και τα μη εξυπηρετούμενα ανοίγματα) όπως επίσης και τη συνεχιζόμενη συρρίκνωση του ανθρώπινου αλλά και του φυσικού κεφαλαίου. Η υποβάθμιση του ανθρώπινου κεφαλαίου έχει προέλθει από τα πολύ υψηλά ποσοστά της μακροχρόνιας ανεργίας αλλά και στη συνεχιζόμενη φυγή εξειδικευμένου προσωπικού προς το εξωτερικό.
Οι προτεραιότητες για την χάραξη της οικονομικής πολιτικής έτσι όπως τις παρουσιάζει το γραφείο προϋπολογισμού, έχουν ως εξής:
1. Δημοσιονομική σταθερότητα
2. Σχεδιασμένη αξιοποίηση του δημοσιονομικού χώρου.
3. Αποτελεσματική κοινωνική προστασία, δημόσιες υπηρεσίες και διοίκηση
4. Ενίσχυση εξωστρεφών κλάδων υψηλής προστιθέμενης αξίας
5. Αναβάθμιση ανθρώπινου κεφαλαίου
6. Ενθάρρυνση εγχώριων επενδύσεων και προσέλκυση κεφαλαίων από το εξωτερικό
7. Τυποποίηση διαδικασιών ρύθμισης ληξιπρόθεσμων οφειλών και μη εξυπηρετούμενων δανείων.
thetoc.gr
