Μετά από μια σειρά μελετών, οι ερευνητές μπόρεσαν να επιβεβαιώσουν ότι το περιεχόμενο ενός μπουκαλιού που βρέθηκε σε έναν αρχαιολογικό χώρο κοντά στο Βεζούβιο ήταν πράγματι ελαιόλαδο.
Η ανακάλυψη ρίχνει φως στη μοριακή εξέλιξη του λαδιού με την πάροδο του χρόνου.
Η νέα έρευνα επιβεβαίωσε ότι το μπουκάλι 2.000 ετών, που βρέθηκε στην αρχαία ρωμαϊκή πόλη του Herculaneum, κοντά στο σύγχρονο Νάπολη, ήταν για το ελαιόλαδο και η μελέτη μας υπογραμμίζει εντυπωσιακά τη μοριακή εξέλιξη του ελαιολάδου σε μια περίοδο αποθήκευσης σχεδόν 2.000 ετών.
Το Εθνικό Συμβούλιο Έρευνας και στο Πανεπιστήμιο της Καμπανίας Luigi Vanvitelli, κατέληξαν σε αυτό το συμπέρασμα αφού πραγματοποίησαν δοκιμές μαγνητικού συντονισμού και φασματοφωτομετρίας μάζας στο μπουκάλι, καθώς και ραδιοανθρακικό που χρονολογεί το οργανικό υπόλειμμα.
«Καταφέραμε να επιβεβαιώσουμε ξεκάθαρα ότι αυτό που έχουμε στα χέρια μας είναι το πιο αρχαίο κατάλοιπο ελαιολάδου που έχει ανακτηθεί, και σήμερα εκτίθεται, σε σημαντική ποσότητα, που χρονολογείται από το 79 μ.Χ.», δήλωσε χαρακτηριστικά ένας εκ των ερευνητώνi. Επιπλέον, η μελέτη υπογραμμίζει εντυπωσιακά τη μοριακή εξέλιξη του ελαιολάδου μέσω ενός σχεδόν 2.000 χρόνων, περίοδο αποθήκευσης.
Λόγω τόσο των υψηλών θερμοκρασιών που προκλήθηκαν από την έκρηξη του Βεζούβιου το 79 μ.Χ. όσο και μιας περιόδου αποθήκευσης σχεδόν δύο χιλιετιών σε ανεξέλεγκτες συνθήκες, τα υπολείμματα του λαδιού εξακολουθούν να φέρουν τα ίχνη των τυπικών χημικών τροποποιήσεων των αλλαγμένων λιπαρών.
Περαιτέρω, το υπόλειμμα ελαιολάδου παρήγαγε έναν αριθμό διαφορετικών πτητικών ουσιών, οι οποίες είναι ίδιες με αυτές που βρέθηκαν σε πολύ τραγανό έλαιο και σχηματίστηκαν ως αποτέλεσμα της αποσύνθεσης ελαϊκού και λινελαϊκού οξέος.
Τα προφίλ κορεσμένων λιπαρών οξέων και φυτοστερολών επέτρεψαν επίσης να διαπιστωθεί με βεβαιότητα ότι το υπόλειμμα που βρίσκεται στη φιάλη δεν περιέχει ζωικό λίπος, το οποίο χρησιμοποιήθηκε ευρέως από τον πληθυσμό της εποχής και ότι είναι σαφώς ελαιόλαδο.
