Ρεαλιστική και εφικτή λύση για τη Βόρειο Ήπειρο είναι η ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε «να γίνουν οι Βορειοηπειρώτες, Ευρωπαίοι πολίτες στο γενέθλιο τόπο τους, υπό τη βασική όμως προϋπόθεση ότι δεν θα παραιτηθούμε ποτέ από τα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματά μας». Αυτό προτείνει ο Αντώνιος Φούσας, δικηγόρος, πρώην Υπουργός και Βουλευτής, που τιμήθηκε το βράδυ της Πέμπτης 24 Ιουλίου 2019, στο ιστορικό Δημαρχείο Καλαμάτας, με το Βραβείο Δοκιμίου Ελεύθερου Στοχασμού εις μνήμην Παναγιώτη Φωτέα για το βιβλίο του «Βόρειος Ήπειρος – Το δάκρυ του Ελληνισμού, Τα Βαλκάνια στην προοπτική της Ευρώπης», που εκδόθηκε από τον εκδοτικό οίκο Σιδέρη. Στην ίδια εκδήλωση, επιδόθηκαν και οι υποτροφίες εις μνήμην Παναγιώτη Φωτέα, τις οποίες είχε θεσπίσει ο αείμνηστος καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος.
Π. ΝΙΚΑΣ: «Ο Π. ΦΩΤΕΑΣ ΗΤΑΝ ΠΡΑΓΜΑΤΙ ΕΝΑ ΦΩΣ»
Ο Δήμαρχος, σε χαιρετισμό του, τόνισε αναφορικά με τον αείμνηστο Παναγιώτη Φωτέα πως «κάθε χρόνο, μία τέτοια μέρα, τον θυμόμαστε, διότι ο Φωτέας υπήρξε πράγματι ένα φως, που 21 χρόνια μετά εξακολουθεί να καίει, να φωτίζει και να κατευθύνει και αυτό δεν είναι υπερβολή», επισημαίνοντας πως πολλοί θυμούνται ακόμη τον Π. Φωτέα για τη δημόσια δράση του και το πνευματικό του έργο.
Ο Π. Νίκας ανέφερε ότι «ο Τάκης Φωτέας με τον αείμνηστο καπετάν Βασίλη ήσαν πολύ στενοί φίλοι. ‘Έφυγε’ ο Φωτέας και θεωρούσε ο καπετάνιος ότι ενδεχομένως αυτό το γεγονός να συνδέονταν με κάποια γεγονότα, που είχαν σχέση με την επένδυση (σ.σ. Costa Navarino). Όταν αντιλήφθηκε το τέλος της ζωής του, αυτός ο πανέξυπνος άνθρωπος και μεγάλος πατριώτης, ήθελε να προβεί σε μία ενέργεια, η οποία να συνδέει αυτόν και τον αείμνηστο Φωτέα μετά θάνατον, να κάνει κάτι που να τους συνδέει και να τους θυμόμαστε και τους δύο μαζί. Θέσπισε την υποτροφία εις μνήμην Παναγιώτη Φωτέα για τα παιδιά μας, τα οποία πρωτεύουν στις πανελλήνιες εξετάσεις για τις Νομικές και Πολιτικές Επιστήμες. Έτσι, είναι και οι δύο μαζί, τους σκεφτόμαστε μαζί, αυτή η υποτροφία τους ενώνει, αυτούς τους σπουδαίους ανθρώπους, ο ένας στο πνευματικό, πολιτικό και αυτοδιοικητικό επίπεδο και ο άλλος στην οικονομική ζωή, με πολύ μεγάλη αγάπη για τον τόπο και προσφορά. Ο μεγαλύτερος ευεργέτης εδώ στη Μεσσηνία υπήρξε ο καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος και τον θυμόμαστε όλοι».
Στη συνέχεια, απηύθυνε χαιρετισμό η Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας Ελένη Αλειφέρη και ακολούθησε η επίδοση των υποτροφιών εις μνήμην Παναγιώτη Φωτέα, τις οποίες θέσπισε ο αείμνηστος καπετάν Βασίλης Κωνσταντακόπουλος.
ΥΠΟΤΡΟΦΙΕΣ ΣΕ ΑΡΙΣΤΟΥΧΟΥΣ ΦΟΙΤΗΤΕΣ ΤΗΣ ΝΟΜΙΚΗΣ ΣΧΟΛΗΣ
Οι υποτροφίες δόθηκαν φέτος σε 7 φοιτητές Νομικής Σχολής, όπως σχετικά αποφάσισε η αρμόδια Επιτροπή, το πρακτικό της οποίας ανέγνωσε ο Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Νικόλαος Ζαχαριάς.
Υπενθυμίζεται ότι την Επιτροπή Κρίσης Υποτροφιών δωρεάς οικογένειας Κωνσταντακόπουλου, εις μνήμην Παναγιώτη Φωτέα, την οποία όρισε με απόφασή του ο αείμνηστος καπετάν Βασίλης, απαρτίζουν οι εξής:
1. Ελένη Αλειφέρη, Αντιπεριφερειάρχης Μεσσηνίας
2. Παναγιώτης Νίκας, Δήμαρχος Καλαμάτας
3. Αναστασία Μηλίτση – Νίκα, Προϊσταμένη Γενικών Αρχείων του Κράτους / Αρχείων Νομού Μεσσηνίας, εκπρόσωπος της οικογένειας Κωνσταντακόπουλου
4. Νικόλαος Ζαχαριάς, Καθηγητής του Πανεπιστημίου Πελοποννήσου, εκπρόσωπος της Πρυτανικής Αρχής του Πανεπιστημίου αυτού
5. Σωτήρης Φωτέας, Nομικός, εκπρόσωπος της οικογένειας Φωτέα.
Δικαιούχοι των υποτροφιών ήσαν οι εξής:
ΕΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ 2018
Σταθόπουλος Πολυζώης του Γεωργίου
ΕΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ 2017
Καλογεροπούλου Γεωργία του Αριστείδη
Πετρούλια Παγώνα του Κωνσταντίνου
ΕΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ 2016
Ξενούλη Ευγενία του Παναγιώτη
ΕΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ 2015
Ψώνη Σταυρούλα του Βασιλείου
Ψιλοπούλου Βασιλική του Ηλία
ΕΤΟΣ ΕΙΣΑΓΩΓΗΣ 2014
Χριστοπούλου Παντελία του Γεωργίου
Τις υποτροφίες παρέλαβαν οι φοιτητές ή εκπρόσωποί τους.
Το συνολικό ποσό υποστήριξης των σπουδών των φοιτητών με εξαιρετική επίδοση, ανέρχεται σε 25.000 ευρώ.
Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΑΝΔΡΕΙΩΜΕΝΟΣ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΠΙΛΟΓΗ ΤΟΥ ΒΙΒΛΙΟΥ
Ακολούθως, ο Καθηγητής Πανεπιστημίου Πελοποννήσου Γιώργος Ανδρειωμένος, μέλος της Επιτροπής Απονομής Βραβείου Δοκιμίου Ελεύθερου Στοχασμού εις μνήμην Παναγιώτη Φωτέα, προτίμησε – αντί να αναγνώσει το πρακτικό της Επιτροπής – να μιλήσει για το βραβευθέν βιβλίο, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων τα εξής: «Δεν περίμενα ένας νομικός, πολιτικός επί χρόνια, να έχει αυτό το χάρισμα στη λογοτεχνική γραφή. Αυτό το βιβλίο δεν είναι «στεγνά» γραμμένο, (…) είναι γραμμένο με την ψυχή σας, την οποίαν έχετε καταθέσει στη γραφή σας». Προσέθεσε δε τα εξής: «Δεν ξεχάσατε και το ρόλο σας ως πολιτικού και θελήσατε να ‘προειδοποιήσετε’ για το τι μπορεί να γίνει στο μέλλον αν η ελληνική πολιτεία δεν προσέξει ζητήματα που σχετίζονται και με το παρελθόν». Τόνισε επίσης τα ακόλουθα: «Ξεκαθαρίζετε με το βιβλίο σας πράγματα, τα οποία στη συνείδηση των πολλών, του μη ενημερωμένου αναγνώστη, δεν είναι τόσο αυτονόητα. Για παράδειγμα, βλέπουμε ακόμη και ιστορικούς, και σήμερα, να συγχέουν τους Αρβανίτες με τους Αλβανούς. Η πραγμάτευση του συγκεκριμένου ζητήματος στο βιβλίο σας είναι απολύτως πειστική, για να μην πάω αποστομωτική, για όποιον έχει την παραμικρή αμφιβολία για το σαφή διαχωρισμό αυτών των δύο προσδιορισμών. Γι’ αυτό, η Επιτροπή αποφάσισε να αναλάβει το ‘κόστος’ να βραβεύσει ένα τέτοιο βιβλίο, γιατί έρχεται ο συγγραφέας του με παρρησία να μιλήσει για θέματα, τα οποία πραγματικά πολλοί δεν τολμούν να αγγίξουν». Ο Καθηγητής Ανδρειωμένος επαίνεσε στο σημείο αυτό και τον εκδοτικό οίκο Σιδέρη, για την έκδοση αυτού του βιβλίου.
Υπενθυμίζεται ότι τα μέλη της Επιτροπής Απονομής Βραβείου Δοκιμίου Ελεύθερου Στοχασμού εις μνήμην Παναγιώτη Φωτέα, με απόφαση του Δημάρχου Καλαμάτας, ήταν τα εξής:
1. Μαριάνος Καράσης, Συγγραφέας, Ομότιμος Καθηγητής της Νομικής Σχολής του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης
2. Διονύσιος Μαγκλιβέρας, Συγγραφέας, Νομικός, ο οποίος δυστυχώς απεβίωσε λίγες ημέρες μετά τη συνεδρίαση της Επιτροπής
3. Νικόλαος Μηλιώνης, Συγγραφέας, Επίκουρος Καθηγητής Παντείου Πανεπιστημίου, Σύμβουλος Ελεγκτικού Συνεδρίου
4. Γεώργιος Ανδρειωμένος, Συγγραφέας, Καθηγητής Νεοελληνικής Φιλολογίας Πανεπιστημίου Πελοποννήσου
5. Παναγιώτης Νίκας, Δήμαρχος Καλαμάτας.
Το Βραβείο συνοδεύεται με έπαθλο 3.000 ευρώ, το οποίο χορηγεί ο Δήμος Καλαμάτας.
ΤΟ ΒΡΑΒΕΙΟ ΔΟΚΙΜΙΟΥ
Κατόπιν, ο Δήμαρχος Καλαμάτας Παναγιώτης Ε. Νίκας επέδωσε την περγαμηνή του βραβείου και την επιταγή του επάθλου στον Αντώνιο Φούσα, δικηγόρο, πρώην Υπουργό και Βουλευτή Ιωαννίνων, αφού ανέφερε τα ακόλουθα: «Ας είναι αιωνία η μνήμη του Κώστα Τσιρόπουλου, του μεγάλου Έλληνα δοκιμιογράφου, που εδώ και λίγα χρόνια δεν είναι μαζί μας. Ο Κώστας Τσιρόπουλος είναι ο θεμελιωτής αυτού του Βραβείου, αδερφικός φίλος του αείμνηστου Τάκη Φωτέα – μαζί στην «Ευθύνη», μαζί στην πνευματική τους πορεία.
Το Βραβείο αυτό έχουν λάβει αριστείς των ελληνικών Γραμμάτων και της ελληνικής πνευματικής ζωής. Θερμά συγχαρητήρια και από μένα. Η εισήγηση ήταν εκπληκτική του Καθηγητή κ. Ανδρειωμένου, με την οποία ομοφωνήσαμε».
Ο Δήμαρχος, τέλος, αναρωτήθηκε: «Αλήθεια, κ. Φούσα, πόσα δάκρυα έχει να χύσει ο Ελληνισμός ακόμα; Δάκρυ για τη Μικρασία, δάκρυ για την Κωνσταντινούπολη – εννοώ τις μεγάλες καταστροφές που έγιναν στη δεκαετία του ΄50 – δάκρυ για την Κύπρο, για τη Βόρειο Ήπειρο. Πρέπει να υπάρξει μία εθνική έγερση, ώστε να τελειώσουμε κάποτε με τα δάκρυα».
«ΣΩΜΑΤΟΦΥΛΑΚΑΣ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ»
Κατά την επιθυμία του βραβευθέντος, απηύθυνε στη συνέχεια χαιρετισμό ο εκδότης Ανδρέας Σιδέρης, που μεταξύ άλλων ανέφερε πως ο συγγραφέας «είναι ένας σωματοφύλακας της έννοιας της ανιδιοτελούς ιδέας για την πατρίδα, του πατριωτισμού, του οποίου ο οδηγητικός μίτος ξεκινά απλά από την αγάπη για την πατρίδα. Το βιβλίο – πόνημα του κ. Φούσα συγκροτείται από τη σύνθετη σκέψη και την ευθύκριτη ανάλυση και έχει σαν πυξίδα του το εθνικό συμφέρον, τη βαθιά γνώση των προβλημάτων και τις συνθήκες που δημιουργεί ή αλλοιώνει το μεταβαλλόμενο ευρωπαϊκό, περιφερειακό και διεθνές περιβάλλον. Αξιακός γνώμονας σε όλη αυτή τη νόηση, που γίνεται πένα συγγραφής, αποτελεί η Ελληνική Εθνική Μειονότητα και ο σεβασμός των δικαιωμάτων της».
Ακολούθησε χαιρετισμός από τον Παύλο Κρανιώτη, εκπρόσωπο του Επιμελητηρίου Μεσσηνίας και εκπρόσωπο των Ηπειρωτών της Μεσσηνίας.
Ο ΑΝΤΩΝΙΟΣ ΦΟΥΣΑΣ
Ο συγγραφέας, αφού ευχαρίστησε την Επιτροπή και το Δήμο Καλαμάτας, τόνισε πως το «εντόνως βιωματικό» βιβλίο του το έγραψε για να καταγράψει «την ιστορία της Βορείου Ηπείρου και τη μεγάλη αδικία το 1914, που άδικα παραχωρήθηκε στην Αλβανία, η οποία ιδρύθηκε το 1913 για πρώτη φορά ως κράτος». Προσέθεσε ότι προέβη στη συγγραφή του βιβλίου για να καταγράψει και «τους αγώνες, τις θυσίες και την τυραννία των Βορειοηπειρωτών επί της επί 45 χρόνια διακυβέρνησης με τυραννικό τρόπο του Ενβέρ Χότζα» και για να προτείνει «τη λύση για την επίλυση του Βορειοηπειρωτικού ζητήματος».
Ο Α. Φούσας αναφέρθηκε στις περιόδους που καλύπτει το βιβλίο, επισημαίνοντας πως το συνέγραψε «με το στοιχείο της αυθεντικότητας και της ιδίας γνώσης, αλλά και της απόστασης του χρόνου και από θέσεις ευθύνης» και ειδικότερα γιατί γεννήθηκε και μεγάλωσε «δίπλα στα σύνορα της πατρίδας μας με τη Βόρειο Ήπειρο, όπου καθημερινά μιλούσαν οι μεγαλύτεροι για τα βάσανα, τις στερήσεις και την τυραννία των Βορειοηπειρωτών επί Ενβέρ Χότζα», διότι σπούδασε στο Γυμνάσιο της επιμεθόριας Πωγωνιανής και διότι ως έφεδρος ανθυπολοχαγός υπηρέτησε στα ακριτικά φυλάκια της Κόνιτσας και του Πωγωνίου, «τότε που οι Βορειοηπειρώτες ως φυγάδες έφευγαν με κίνδυνο της ζωής τους και πολλοί μάλιστα σακατεμένοι από τα ηλεκτροφόρα συρματοπλέγματα του Ενβέρ Χότζα για να έρθουν στην Ελλάδα και έφταναν πρώτα στα φυλάκιά μας – φυλάκιά μου, όπου εγώ υπηρετούσα και μου έλεγαν τη δραματικότητα των εκεί καταστάσεων». Ανέφερε, ακόμη, το γεγονός ότι υπήρξε τακτικός συνεργάτης του αοιδίμου Μητροπολίτη Κονίτσης Σεβαστιανού, «με το τεράστιο θρησκευτικό, πνευματικό και εθνικό του έργο, ιδίως για τους Βορειοηπειρώτες». Επίσης, υπήρξε μέλος των ελληνικών κυβερνήσεων όταν κατέρρεαν τα κομμουνιστικά καθεστώτα στα Βαλκάνια και έπεφταν τα σύνορα, όπως και στην Αλβανία, τότε που έζησε από πολύ κοντά και από θέσεις ευθύνης τα τεράστια προβλήματα των Βορειοηπειρωτών και βίωσε από θέσεις ευθύνης το κύμα φυγής τους προς την Ελλάδα. Προσέθεσε δε ότι ως Ηπειρώτης Βουλευτής και ειδικότερα ως Πρόεδρος της Επιτροπής Ελληνοαλβανικής Φιλίας στο Ελληνικό Κοινοβούλιο αγωνίστηκε με όλες του τις δυνάμεις «για την εδραίωση της φιλίας μεταξύ των δύο κρατών, της Ελλάδος και Αλβανίας και την προστασία των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των αδελφών μας Βορειοηπειρωτών στην Αλβανία».
Στη συνέχεια, ο συγγραφέας έκανε συνοπτική αναφορά στα περιεχόμενα του βιβλίου και στα ζητήματα που αυτό πραγματεύεται.
Ο Αντώνιος Φούσας κατέληξε λέγοντας πως προτείνει και λύση: ρεαλιστική και εφικτή λύση για τη Βόρειο Ήπειρο είναι η ένταξη της Αλβανίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, ώστε «να γίνουν οι Βορειοηπειρώτες, Ευρωπαίοι πολίτες στο γενέθλιο τόπο τους, υπό τη βασική όμως προϋπόθεση ότι δεν θα παραιτηθούμε ποτέ από τα διεθνώς κατοχυρωμένα δικαιώματά μας». Ο συγγραφέας τόνισε πως «τα Βαλκάνια και η περιοχή μας δεν αντέχουν άλλους πολέμους, άλλες εντάσεις κι άλλες αποσχισματικές κινήσεις κι ούτε αλλαγές συνόρων. Η μόνη λύση είναι η ειρηνική συνύπαρξη όλων των βαλκανικών λαών, η συνεργασία μεταξύ τους, ο σεβασμός των ανθρωπίνων δικαιωμάτων όλων των μειονοτήτων και η ένταξη όλων των χωρών, όπως και της Αλβανίας, στην Ευρωπαϊκή Ένωση με τις γνωστές αρχές και αξίες της».
