Πετούσα πάνω στο άσπρο μου άλογο, κάλπαζα σαν τον άνεμο τον μυροβόλο σε όλη τη Λήμνο, στην Ηφαιστία, την εγκαταλειμμένη πολιτεία με τους μαρμάρινους ναούς που ερειπώνονταν στη μοναξιά τους, στο ήρεμο Πτέριν, στο Καβείριο, όπου πλανιέται ακόμα τις νύχτες η σκιά του Φιλοκτήτη, στη Μύρινα με το ναό της Άρτεμης τον καλλιμάρμαρο.
