Στην ανασυγκρότηση των καλλιεργητικών κατευθύνσεων και τη στροφή των παραγωγών προς δραστηριότητες προστιθέµενης αξίας, αναµένεται να στρέψει το ενδιαφέρον του αγροτικού κόσµου η σύγκλιση των ενισχύσεων. Ειδικότερα, κάτι τέτοιο αφορά κυρίως κάποιους κατόχους αροτραίων εκτάσεων που ως γνωστόν λειτουργούν µε οριακά περιθώρια κέρδους και το εισόδηµά τους µέχρι σήµερα είναι σε πολύ µεγάλο βαθµό εξαρτηµένο από τις άµεσες ενισχύσεις.
Αυτό έρχεται να επιβεβαιώσει και πρόσφατη έρευνα που παρουσιάστηκε κατά τη διάρκεια Forum του Εθνικού Ερευνητικό Ινστιτούτου Αγροτικής Ανάπτυξης της Ιρλανδίας Teagasc, όπου ένα από τα κύρια συµπεράσµατα ήταν ότι «η σύγκλιση είναι µία από τις κινητήριες δυνάµεις πίσω από τις αποφάσεις των αγροτών να αποµακρυνθούν από τον τοµέα των αρόσιµων καλλιεργειών».
Υπό αυτό το πρίσµα, ιδιαίτερο ενδιαφέρον παρουσιάζει η προσέγγιση που θα ακολουθήσει το υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης όσον αφορά το πρόγραµµα της αναδιάρθρωσης καλλιεργειών που έχει συµπεριλάβει στο Ταµείο Ανάκαµψης. Μέχρι στιγµής φαίνεται πως θα ικανοποιηθούν τα αιτήµατα των παραγωγών για αναδιάρθρωση στο επιτραπέζιο αµπέλι, στη σταφίδα και τα πυρηνόκαρπα, µε την ενίσχυση εκριζώσεων και αναφυτεύσεων µε ένα στρεµµατικό ποσό.
Ωστόσο γίνεται φανερό πως ένα κεφάλαιο θα µπορούσε να αφιερωθεί σε νέες φυτεύσεις όπως έγινε για παράδειγµα στην προκήρυξη των Σχεδίων Βελτίωσης, για όσους καλλιεργητές αροτραίων επιθυµούν να στραφούν σε πιο εντατικές δενδρώδεις εκµεταλλεύσεις ή ακόµα και εκµεταλλεύσεις αρωµατικών φυτών. Είναι µια επένδυση που συνήθως απαιτεί µεγάλα κεφάλαια άνω των 1.000 ευρώ το στρέµµα και αρκετά δαπανηρή όσον αφορά τα πρώτα χρόνια που δεν έχει παραγωγή ο αγρότης και γράφει µόνο έξοδα.
Σηµειώνεται εδώ πως το υπουργείο Οικονοµικών βρίσκεται στην τελική ευθεία για την αποστολή του Εθνικού Προγράµµατος Ανάκαµψης και Ανθεκτικότητας στις Βρυξέλλες και του τελικού κειµένου η οποία θα γίνει στα µέσα Μαρτίου. Σε οποιαδήποτε περίπτωση πάντως το κόστος που θα καλύπτεται από το πρόγραµµα αναδιάρθρωσης δεν αναµένεται να διαφέρει ιδιαίτερα από εκείνο που φιλοξενούσε ο αντίστοιχος πίνακας των Σχεδίων Βελτίωσης για νέες φυτεύσεις. Σε αυτές τις τιµές πρέπει να προστεθεί και κάποιο ποσό για τυχόν εκριζώσεις (ποσά ανά στρέµµα):
Ακτινίδια: 1.259-1.466 ευρώ
Αµυγδαλιά: 261 ευρώ
Βερικοκιά: 392 ευρώ
Ελιά πυκνής φύτευσης και χαµηλού σχήµατος: 564 ευρώ
Ελιά σε παραδοσιακούς ελαιώνες: 216 ευρώ
Καρυδιά σε εµβολιασµένο υποκείµενο: 333 ευρώ
Λεβάντα: 380 ευρώ
Μηλιά σε πυκνή φύτευση σε σχήµα παλµέτας: 1.424 ευρώ
Ροδακινιά: 315 έως 898 ευρώ ανάλογα τη φύτευση.
Σταφύλια: σε κύπελο 907 ευρώ σε υποστηριγµένα σχήµατα 1407 ευρώ.
Φιστικιές: 455 ευρώ
Σηµειώνεται τέλος πως στο πρώτο πακέτο «ώριµων» έργων-µεταρρυθµίσεων που δροµολογεί άµεσα η Ελλάδα δεν περιλαµβάνεται η αναδιάρθρωση καλλιεργειών σύµφωνα τουλάχιστον µε τη λίστα που έδωσε στη δηµοσιότητα το υπουργείο Οικονοµικών.
∆ραστήριο το 25% σε αροτραίες
∆ιαρθρωτικές µεταβολές
Σύµφωνα µε την ανάλυση SWOT για την προετοιµασία του στρατηγικού σχεδίου της νέας ΚΑΠ στη χώρα µας η διάρθρωση των εκµεταλλεύσεων της χώρας µας έχει ως εξής:
Μείωση 20% του συνολικού αριθµού γεωργικών εκµεταλλεύσεων µετά το 2007, τα 2/3 περίπου της γεωργικής γης είναι ενοικιαζόµενα.
Τρείς οµάδες παραγωγικών εξειδικεύσεων: α) µόνιµες καλλιέργειες, 54,7%, β) ετήσιες καλλιέργειες το 25,4% και γ) κτηνοτροφία 13,3% του συνόλου των εκµεταλλεύσεων της χώρας, αντίστοιχα.
Πρώτη η παραγωγική εξειδίκευση της ελαιοκοµίας (38,6% του συνόλου), µαζί µε τις λοιπές µόνιµες καλλιέργειες και τα εσπεριδοειδή αντιπροσωπεύει τις µισές εκµεταλλεύσεις της χώρας.
Τεχνικοοικονοµικός Προσανατολισµός που αυξήθηκε ο αριθµός εκµεταλλεύσεων την περίοδο 2011-2019, είναι: τα πρόβατα, τα βοοειδή, τα λοιπά αµπελοκοµικά, τα κηπευτικά-άνθη και οι πολυκαλλιέργειες
Το 13% των εκµεταλλεύσεων, που έχουν κτηνοτροφική εξειδίκευση, παράγει το 31,5% της συνολικής Τυπικής Αξίας Παραγωγής
Οι εκµεταλλεύσεις των κτηνοτροφικών µονάδων έχουν µέσο οικονοµικό µέγεθος τετραπλάσιο από τις µονάδες των δενδρωδών καλλιεργειών.
