Η πανδημία λόγο covid19 ήταν κάτι πρωτόγνωρο για όλους μας και για τους επιστήμονες που κλήθηκαν να κινηθούν σε αγεωγράφητα νερά. Είναι κοινός αποδεκτό ότι η κυβέρνηση χειρίστηκε άψογα το θέμα της πανδημίας και αποφεύχθηκαν δραματικές καταστάσεις,όμοιες με αυτές στην γειτονική μας Ιταλία.
Μετά απο χρόνια έγιναν δωρεές και κυβερνητικές κινήσεις που ενίσχυσαν το ξεχασμένο, τα τελευταία χρόνια Εθνικό Σύστημα Υγείας.Εκτός απο τον υλικό εξοπλισμό όμως το βασικότερο για το Ε.Σ.Υ είναι το ανθρώπινο δυναμικό του,οι ιατροί.
Ας αφήσουμε τους ίδη διορισμένους ιατρούς σε Δημόσια Νοσοκομεία και και ας επικεντρωθούμε σε ένα άλλο κομμάτι του ιατρικού δυναμικού. Αρχικά σημαντικό κομμάτι του Ε.Σ.Υ ειναι οι επικουρικοί ιατροί,είναι εκείνοι που προσλαμβάνονται με συμβάσεις ανα χρονικά διαστήματα σε δημόσια νοσοκομεία,αυτό συνιστά κατα κάποιο τρόπο ειρωνία, δηλαδή το να “χρησιμοποιείς”έναν επιστήμονα που σπούδασε τόσα χρόνια και θέλει να προσφέρει “ως αναπληρωματικό” ανάλογα με τις ανάγκες και μετά να τον βυθίζεις και πάλι στην αβεβαιότητα.Πόσο μάλλον τώρα, που ήταν στην πρώτη γραμμή,θα ήταν τουλάχιστον, έλλειψη αναγνώρισης της προσφοράς του, να ξανατεθεί στην ίδια επαγγελματική αβεβαιότητα.
Επίσης εξίσου σημαντική είναι η προσφορά και των ειδικευόμενων ιατρών.Πιθανότατα δεν το γνωρίζεται αλλά ενα μεγάλο ποσοστό απο όσους προσέρχονται στα εξωτερικά ή έκτακτα ιατρεία φεύγουν με την γνωμάτευση ενός ειδικευόμενου ιατρού.Οι ειδικευόμενοι ιατροί ειναι εκείνοι που συναντάς συνήθως στις περισσότερες εφημερίες,εκείνοι που θα αποφασίσουν για τις απαραίτητες εξετάσεις,θα αξιολογήσουν τα αποτελέσματα τους και θα καλέσουν και άλλους ειδικευόμενους αν χρειαστεί για να συναποφασήσουν,εκείνοι που θα διασωληνόσουν ένα εκτακτο περιστατικό και σε πολλές περιπτώσεις και θα το χειρουργήσουν.Άρα όπως μπορούμε να αντιληφθούμε επικουρικοί και ειδικευόμενοι ιατροί προσφέρουν τα μέγιστα και προφανώς είναι εκείνοι που “κρατάνε όρθιο” το Εθνικό Σύστημα Υγείας.Και επειδή όπως καταλαβαίνουμε, ακόμα δεν έχει παρέλθει ο κίνδυνος της πανδημίας,προκύπτουν κάποια ερωτήματα,όπως: .
Αν το φορτίο του covid19(δλδ η συναναστροφή με πολλούς νοσούντες)ηταν ο λόγος που είχαμε απώλειες ιατρών στην Ιταλια,τότε τι θα γίνει σε ένα νέο ισχυρότερο κύμα της πανδημίας στη χώρα μας;Τι θα σημαίνει για την χώρα μας η ύπαρξη λίγων ιατρών και πολλών ασθενών; Θα κινδυνεύσουμε ως χώρα να έχουμε εθνικό συστημα υγείας με επαρκή αριθμό κλινών ΜΕΘ αλλά νοσούντες ιατρούς;Δεν πρέπει να υπάρχει προσωπικό ασφαλείας για το ενδεχόμενο ενός νέου μεγαλύτερου κύματος της πανδημίας;Τα ερωτήματα που προκύπτουν πολλά….
Η απάντηση λίγο πολύ γνωστή, πρέπει το Ε.Σ.Υ να στελεχωθεί με επιπλέον ιατρικό προσωπικό.
Κλείνοντας ας σκεφτούμε πως αν αυτή η υγειονομική κρίση ήταν ενα πόλεμος- “ένας υγειονομικός πόλεμος”,όπως τον χαρακτήρισαν κάποιοι,τότε οι ιατροί του Ε.Σ.Υ στάθηκαν στο ύψος των περιστάσεων,φέρθηκαν σαν στρατιώτες και ρίχτηκαν στην μάχη.Όπως λοιπόν, στους ήρωες πολέμου αποδίδονται τα εύσημα για την προσφορά τους έτσι θα πρέπει να αποδωθούν και σε εκείνους.Σίγουρα αυτά που τους αξίζουν για την προσφορά τους είναι πολλά περισσότερα απο το δώρο των 800 ευρώ που κάποιοι έσπευσαν να χαρακτηρίσουν αρκετό και πολλά περισσότερα απο ένα χειροκρότημα.
Μια πράξη ανταμοιβής θα ήταν οι επικουρικοί και ειδικευόμενοι ιατροί που υπηρέτησαν και στήριξαν το Ε.Σ.Υ στην κρίση της πανδημίας,να διοριστούν άμεσα στις θέσεις που εχει εξαγγείλει η κυβέρνηση.Να τους στηρίξει τώρα το κράτος,να είναι εκείνοι που θα βρίσκονται και αύριο,μόνιμα πλέον στην θέση τους και όχι κάποιος που σε όλο αυτό βρισκόταν στο καναπέ του.Τώρα πλέον ειναι η στιγμή για το μεγάλο και έμπρακτο χειροκρότημα στους ήρωες με τις λευκές μπλούζες!!!
Δήμητρα Σκρεπετού
