Ιδιαίτερη αίσθηση προκάλεσαν τα όσα ανάφεραν χθες το βράδυ τρεις διακεκριμένοι καθηγητές μιλώντας στην εκπομπή «διάλογοι» στην τηλεόραση BEST. Ζητήματα που έχουν να κάνουν με το Σύνταγμα και την πανδημία, όπως και το ρόλο του Κράτους τέθηκαν επί τάπητος.
Άκρως χαρακτηριστικές οι παρεμβάσεις από τον Αντώνη Μακρυδημήτρη, Καθηγητή Δημοσίου Δικαίου και Διοικητικής Επιστήμης ο οποίος για το επετειακό έτος του 2021 είπε:
«Ο ελληνικός λαός έχει περάσει δια πυρός και σιδήρου. Έχει επιβιώσει!
Η υπόθεση του Ελληνισμού είναι πολύ ευρύτερη, πολύ σημαντικότερη και βεβαίως η γενιά η δική μας, εμείς που έχουμε αυτή την σπάνια την τύχη να βρισκόμαστε σε αυτό το μεταίχμιο, το συμβολικό ορόσημο των 200 χρόνων έχουμε επίγνωση των διακυβεύσεων και ελπίζω να μπορέσουμε να ανταποκριθούμε στο μέτρο του δυνατού…»
«Υπάρχει μια σύγκρουση αγαθών. Των αγαθών της ελευθερίας και των αγαθών της ασφάλειας» είπε αναφορά με τους περιορισμούς που έχει επιφέρει η πανδημία για να προσθέσει: «…Αυτά τα μέτρα περιορισμού τα οποία ελήφθησαν και συνεχίζουν να λαμβάνονται, των ελευθεριών μας οικονομικής, κοινωνικής και πολιτικής, της ελευθερίας των ανθρωπίνων σχέσεων υπάγονται στο βαθύτερο αγαθό που είναι η ασφάλεια. Κι απ΄ότι φαίνεται προδιαγράφονται αυτού του είδους οι περιορισμοί από έναν ειδικό κλάδο της επιστήμης οι οποίοι μεριμνούν κατά τον λόγο της ειδικής τους γνώσεως στην αναγκαία διασφάλιση της υγείας των πολιτών. Βεβαίως εδώ υπάρχει μια σύγκρουση αγαθών. Των αγαθών της ελευθερίας και των αγαθών της ασφάλειας»
Αναφέρθηκε μεταξύ άλλων και στην αυτοδιοίκηση λέγοντας χαρακτηριστικά ότι: «Πάσχουμε από συγκεντρωτισμό στη λήψη αποφάσεων. Λατρεύουμε τον ισχυρό ηγέτη, διευθυντή/ προϊστάμενο. Δεν έχει αρμοδιότητες πολλές η τοπική αυτοδιοίκηση κι αυτό για μένα είναι η αχίλλειος…»
Κλείνοντας, ο Καθηγητής Δημοσίου Δικαίου και Διοικητικής Επιστήμης, αναφέρθηκε σε δυο σπουδαίους Έλληνες, τον Σεφέρη και τον Σολωμό θέλοντας έτσι να περιγράψει την ουσία της Ελλάδας:
«…Μια φράση που – για μένα – πατριάρχη του ελληνισμού, που ήταν ο Διονύσιος Σολωμός «Κλείσε μέσα στην ψυχή σου την Ελλάδα και θα αισθανθείς να αναβλύζει κάθε είδους μεγαλείου.
Τι εννοούσε με αυτό;
Για ποια Ελλάδα μιλάει;
Την Ελλάδα των χωρικών υδάτων, μόνο; Την Ελλάδα της οικονομικής ανάπτυξης;
Την Ελλάδα των δεικτών του ακαθαρίστου εγχωρίου προϊόντος;
Ή κάποιο άλλο νόημα της Ελλάδος; Και ποιο είναι το βαθύτερο νόημα της Ελλάδας;
Έχω την εντύπωση ότι το βαθύτερο νόημα της Ελλάδας είναι πολιτισμικό κι έχει να κάνει με την έννοια του αγώνα για ένα ευ ζην. Όχι απλώς ζην,. Ευ ζην!
Επιτρέψτε μου να σας θυμίσω αυτό που είπε ο Γιώργος Σεφέρης το 1963, επίτηδες αναφέρομαι σε δυο μείζονες ποιητές νομίζω ότι συλλαμβάνουν το αόρατο νήμα της ταυτότητας του Έθνους.
Ο Σεφέρης, λοιπόν, στην ομιλία του για το Νόμπελ, κλείνοντας είπε το εξής: «Τί είναι η Ελλάδα; Ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο που δεν έχει άλλο αγαθό παρά τον αγώνα του λαού του, τη θάλασσα και το φως του ήλιου…
Σε τι αναφέρεται;
Σε ένα πέτρινο ακρωτήρι στη Μεσόγειο;
Μιλάμε για έναν άνθρωπο της αστικής τάξης, κοσμογυρισμένο, που είχε ταυτίσει τη μοίρα του με την Ελλάδα και την πατρίδα. Ο οποίος, όμως, αυτός ο λαός που είναι γαντζωμένος πάνω σε αυτό το ακρωτήρι εδώ και χιλιάδες χρόνια και μια γλώσσα που είναι περίπου η ίδια, με διακυμάνσεις. Η γλώσσα μας είναι ίδια. Η ταυτότητά μας είναι γλωσσική, δεν είναι αιματολογική…. Η ουσία αυτού του λαού είναι ένας αγώνας…»
