Παρέμβαση άσκησε η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδας στο Συμβούλιο της Επικρατείας υπέρ του κύρους της απόφασης με αριθμό ΥΠΕΝ/ ΔΠΔ/ 64663/ 3.7.2020 του Υπουργού Περιβάλλοντος και Ενέργειας κ. Κώστα Χατζηδάκη: «Καθορισμός των διοικητικών πράξεων, των λοιπών πρόσφορων στοιχείων, των τεχνικών προδιαγραφών και της διαδικασίας για την αυτεπάγγελτη αναμόρφωση και κατάρτιση των δασικών χαρτών κατά το άρθρο 48 του ν. 4685/2020 (Α’ 92)» (Β’ 2773), και κατά της αίτησης ακύρωσης που κατέθεσαν εναντίον της η «Πανελλήνια Ένωση Δασολόγων Δημοσίων Υπαλλήλων» και το «Γεωτεχνικό Επιμελητήριο Ελλάδας».
Στην παρέμβασή της, υπέρ του κύρους της Υπουργικής Απόφασης, η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδας υποστηρίζει, ότι η διαδικασία της αναμόρφωσης των δασικών χαρτών που προβλέπεται στο άρθρο 48 του ν. 4685 και στην προσβαλλόμενη εφαρμοστική απόφαση θα οδηγήσει:
Πρώτον: Στην ακριβέστερη αποτύπωση των εκτάσεων που προστατεύονται από τη δασική νομοθεσία, σύμφωνα με τις συνταγματικές επιταγές.
Δεύτερον: Θα διασφαλίσει το συνταγματικό δικαίωμα της ιδιοκτησίας σε εκτάσεις που απώλεσαν το δασικό τους χαρακτήρα με νόμιμες πράξεις της Διοικήσεως, πριν από το 1975. Γεγονός, που οδηγεί σε ταχύτερη εκπλήρωση των ισχυουσών συνταγματικών επιταγών σχετικά με τις δασικές εκτάσεις .
Επισημαίνει όμως, ότι το πρόβλημα που έχει δημιουργηθεί με τους δασικούς χάρτες, σύμφωνα με τους οποίους οι βοσκότοποι χαρακτηρίζονται Δασικές Εκτάσεις, με συνέπεια να δημεύονται, πρέπει να αντιμετωπιστεί άμεσα. Χωρίς να χρειάζεται χαρακτηρισμός για όσες εκτάσεις υπάρχουν συμβόλαια ή άλλα επίσημα έγραφα. Και τονίζει, ότι με αυτόν τον τρόπο θα απαλλαγούν οι Επιτροπές από μεγάλο όγκο ενστάσεων.
Η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδας υπογραμμίζει για άλλη μια φορά, ότι η εξαφάνιση της κατηγορίας των βοσκοτόπων από τη δασική νομοθεσία είναι ο λόγος για τον όποιο οι δασικές χάρτες παρουσιάζουν ότι τα δάση να κατέχουν το 72% της επιφάνειας της Ελλάδας, που μας εκθέτει διεθνώς αλλά και είναι απολύτως αντίθετο και προς τις διατάξεις της Ε.Ε.
Διορθώνονται σφάλματα της δασικής νομοθεσίας
Τα μέλη της Ένωσης Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδας, αναφέρουν εξ αφορμής της κατάθεσης της προσφυγή τους, ότι η προσβαλλόμενη Υπουργική Απόφαση, «διορθώνει εν μέρει σφάλματα της δασικής νομοθεσίας, τα οποία είχαν ως αποτέλεσμα να δημεύεται η κτηνοτροφική περιουσία» ( βοσκότοποι-θαμνολίβαδα κλπ)..
Μάλιστα οι ιδιοκτήτες των αγροτικών εκτάσεων που βαρύνονται από τις δεσμεύεις της δασικής νομοθεσίας και έχουν αποκτήσει τις εκτάσεις αυτές με νόμιμες πράξεις του ίδιου του κράτους, υπογραμμίζουν, ότι η παρούσα Υπουργική Απόφαση, όχι μόνο δεν πρέπει να ακυρωθεί, αλλά να αναμορφωθεί περαιτέρω.
Ιδιαίτερη αναφορά γίνεται στη διάταξη περί δασωμένων χορτολιβαδικών εκτάσεων, την οποία οι δασολόγοι, επί χρόνια ερμήνευαν ως γεωργικές εκτάσεις. Δηλαδή, η δασική νομοθεσία, αγνοούσε τις πράξεις που το ίδιο το κράτος έχει κάνει.
«Ο νόμος Χατζηδάκη, είναι μία υποχρέωση του κράτους, η οποία θα έπρεπε να θεσμοθετηθεί εδώ και πολλά χρόνια. Οπωσδήποτε, χρειάζεται βελτιώσεις, όσον φορά για παράδειγμα τις δασωμένες χορτολιβαδικές εκτάσεις, που εξακολουθεί μην εφαρμόζεται παρά την τροποποίηση που έκανε η προηγούμενη Κυβέρνηση με νόμο το 2017.
Τούτο διότι ενώ στην εισηγητική έκθεση του νόμου 4467/2017 υπάρχει ο όρος χορτολιβαδικές εκτάσεις, και ενώ στην επικεφαλίδα του άρθρου αναγράφεται «Περί δασωμένων αγρών και χορτολιβαδικών εκτάσεων» από το κείμενο του άρθρου έχει εξαφανιστεί η λέξη χορτολιβαδικών εκτάσεων. Ισχυρισμός που άλλωστε ενισχύεται και από το γεγονός κατά το οποίο , η διάταξη αυτή υπήρχε χωρίς τη λέξη χορτολιβαδικές εκτάσεις, αλλά ως αγροτικές, με συνέπεια να εκλαμβάνεται η λέξη ως καλλιεργούμενες εκτάσεις, με συνέπεια να μην χρειάζεται ο νέος νόμος, αφού καθορίζει τα ίδια, αναφέρει χαρακτηριστικά ο πρόεδρος της Ένωσης Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδος κ. Δημήτρης Κοτσώνης, ο οποίος συμπληρώνει ότι ο όρος χορτολιβαδικές εκτάσεις στο σύνολο της δασικής νομοθεσίας πρέπει να αντικατασταθεί με τον όρο βοσκότοπος.
Έννομο Συμφέρον
Ως προς το σκοπό της παρέμβασης στο ΣτΕ, η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων Ελλάδας επικαλείται έννομο συμφέρον της, για την «αποτροπή ενεργειών, ρυθμίσεων ή παρεμβάσεων που έχουν ως συνέπεια τη βλάβη των ιδιοκτητών και την επιδείνωση του φυσικού περιβάλλοντος και της ποιότητας ζωής των κατοίκων της Ελλάδος». Αναφέρει ακόμη ότι το έννομο συμφέρον αφορά επίσης:
*Στη μαζική οργάνωση, η ενημέρωση και η νόμιμη εκπροσώπηση όλων των ιδιοκτητών ή διαχειριστών ακίνητης αγροτικής περιουσίας, δηλαδή εν τοις πράγμασι καλλιεργουμένων, σήμερα ή κατά το παρελθόν, αγροτικών κατά τους τίτλους ιδιοκτησίας εκτάσεων, ανεξαρτήτως της μορφής που τους αποδίδεται από τις δασικές υπηρεσίες (δάση και δασικές εκτάσεις, βοσκότοποι, χορτολιβαδικές εκτάσεις κλπ).
*Στην προστασία τού φυσικού περιβάλλοντος, δηλαδή των δασών και δασικών εκτάσεων, των αλπικών περιοχών, των βιοτόπων, των ελών και της γης υψηλής παραγωγικότητος και η διεκδίκηση με κάθε νόμιμο μέσον της ορθής εφαρμογής της δασικής και της περιβαλλοντικής νομοθεσίας
*Στη μελέτη όλων των προβλημάτων που απασχολούν τους ιδιοκτήτες των προαναφερθέντων ακινήτων της Ελλάδος και των μελλοντικών προοπτικών της ιδιοκτησίας αυτών των εκτάσεων, η προβολή των θέσεων και η διεκδίκηση των δικαιωμάτων των ιδιοκτητών δασών, δασικών εκτάσεων, βοσκοτόπων, χορτολιβαδικών εκτάσεων, ελαιώνων και κάθε είδους δενδροκαλλιέργειας, ως και κάθε είδους εκτάσεων που δεν είναι γεωργικές, όπως αυτά κατοχυρώνονται από τους νόμους και το Σύνταγμα, τη Συνθήκη της Ρώμης για τα δικαιώματα του ανθρώπου και τις άλλες διεθνείς συμβάσεις
Δεν μπορεί η δασική νομοθεσία να αγνοεί πράξεις του Κράτους
Το άρθρο 48 του ν. 4685/2020 και η προσβαλλομένη εφαρμοστική απόφασή του, προβλέπουν το αυτονόητο: Ότι, δεν μπορεί η δασική νομοθεσία να αγνοεί πράξεις το κράτους. Ως τώρα, κατά την κατάρτιση των δασικών χαρτών αγνοούσε πλήρως πράξεις του ίδιου του Κράτους, με τις οποίες παραχωρούνταν νόμιμα ιδιοκτησιακά δικαιώματα παράλληλα με δικαιώματα χρήσεως (αγροτικής, κατά κύριο λόγο, και στη συνέχεια οικιστικής, βιομηχανικής, τουριστικής κ.λπ.) σε πολίτες. Παρόλα όλα αυτά, οι πολίτες έβρισκαν τα ακίνητά τους εντός των των δασικών χαρτών, με αποτέλεσμα αυτά να βαρύνονται από τις δεσμεύσεις της δασικής νομοθεσίας. Όλοι αυτοί αφ’ ενός έπρεπε να αποδυθούν σε μακροχρόνιους δικαστικούς αγώνες δεκαετιών για να αντικρούσουν το τεκμήριο κυριότητας του Δημοσίου επί των δασών και των δασικών εκτάσεων (άρθρο 62 ν. 998/1979) και, αφ’ ετέρου, αποστερούντο επί μακρότατα χρονικά διαστήματα από κάθε δυνατότητα να διαθέσουν και να αξιοποιήσουν την περιουσία τους.
Η Ένωση Ιδιοκτητών Αγροτικών Ακινήτων υπενθυμίζει προς πάσα κατεύθυνση, ότι το δικαίωμα της ιδιοκτησίας είναι συνταγματικά προστατευόμενο δικαίωμα των πολιτών, το οποίο οφείλει η πολιτεία να σέβεται έμπρακτα και δεν μπορεί να αγνοείται και να παρακάμπτεται από τις υπερβολές της δασικής νομοθεσίας. Βάσει της οποίας, το 72΄% του εθνικού χώρου εμφανίζεται ως δάσος!
