Η δημοσιογραφική «αριθμητική» βγάζει αυτή την ώρα 152 βουλευτές άθροισμα για τον Αλέξη Τσίπρα. Του επιτρέπει να εγκαταλείψει τον Πάνο Καμμένο και να λάβει ψήφο εμπιστοσύνης. Και μετά;
Η απάντηση που περιμένουμε εντός της ημέρας, λογικά θα προκύψει από την συνάντηση του Αλέξη Τσίπρα με τον Πάνο Καμμένο. Και, λογικά πάντοτε, θα είναι: ο Αλέξης Τσίπρας βρίσκει 152 βουλευτές που θα δώσουν ψήφο εμπιστοσύνης στην κυβέρνησή του, ώστε να παραταθεί ο βίος της.
Ωστόσο, θα είναι μία διαφορετική κυβέρνηση που θα λειτουργήσει σε νέο πολιτικό σκηνικό:
– Δεν θα είναι πλέον μία κυβέρνηση με κωδικό «ΣΥΡΙΖΑΝΕΛ». Ούτε «ΣΥΡΙΖΑ». Aν υπάρχει νέος κωδικός, αυτός θα είναι απλώς: «Κυβέρνηση Τσίπρα».
– Το παλιό σχήμα τελειώνει, εκτός συγκλονιστικού απροόπτου, με προσωπική απόφαση και χειρισμούς από τον ίδιο τον πρωθυπουργό. Οι δικές του κινήσεις δεν άφησαν ούτε πόντο ελεύθερο στον Πάνο Καμμένο.
– Στο κοινοβουλευτικό άθροισμα, πλέον, θα βρίσκει κανείς (εκτός από ΣΥΡΙΖΑ) ολίγη από ΑΝΕΛ, κάτι από Ποτάμι, κάτι από Ένωση Κεντρώων και όσους ανεξάρτητους βρέθηκαν πρόχειροι. Είναι βουλευτές από μικρότερα κόμματα που επέλεξαν να απαντήσουν θετικά στο προσκλητήριο που απηύθυνε δημόσια ο Αλέξης Τσίπρας, χωρίς να απευθύνεται στον καθένα ξεχωριστά – αλλά απευθυνόμενος εμφανώς σε όλους…
– Η αριθμητική που έκαναν μέχρι τα ξημερώματα οι πολιτικοί συντάκτες βγάζει σύνολο 152. Μετρώντας τρεις βουλευτές από τους ΑΝΕΛ (Παπαχριστόπουλος, Κουντουρά, Κόκκαλης), έναν από το Ποτάμι (Δανέλλης), έναν από την Ενωση Κεντρώων (Σαρίδης) και βεβαίως την Κατερίνα Παπακώστα. Θα δούμε εάν θα βγουν σωστοί οι υπολογισμοί, ή εάν θα υπάρξει κάποια έκπληξη.
Η μέθοδος που επιλέγει ο Αλέξης Τσίπρας για να διασφαλίσει την επιβίωση της κυβέρνησης είναι εντελώς ασυνήθιστη – όπως ασυνήθιστοι υπήρξαν οι περισσότεροι χειρισμοί του από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε στην εξουσία: κυβερνητική σύμπραξη με την σκληρή δεξιά του Καμμένου, Βαρουφάκης, δημοψήφισμα, ερμηνεία επί του δημοψηφίσματος, συνεννόηση με τους «κακούς δανειστές», στρατηγική σύμπλευσης με ΗΠΑ, ιδιωτικοποιήσεις (λίγες έστω, αλλά σε κάθε περίπτωση κόντρα στην θεωρία της αριστεράς) και απόπειρα συμμαχίας με την Εκκλησία (έστω και αν δεν πέτυχε).
Το νέο σκηνικό, μέσα στο οποίο θα λειτουργήσει αυτό το κυβερνητικό μοντέλο, μοιάζει με χυλό. Η λέξη δεν αδικεί καθόλου την πραγματικότητα. Όλα έχουν γίνει σχετικά: τα κόμματα, οι ιδεολογίες, η αξιοπιστία και η έννοια της πολιτικής νομιμοποίησης.
Η μεταμνημονιακή πραγματικότητα ξεδιπλώνεται μπροστά μας και δεν μοιάζει καθόλου με όσα είχαμε ζήσει στο παρελθόν. Οι κανόνες του πολιτικού παιχνιδιού έχουν αλλάξει. Η σκοπιμότητα μετατρέπεται σε κανονικότητα.
Σε αυτή τη νέα κανονικότητα, τα πρόσωπα που απαρτίζουν το κυβερνητικό σχήμα και τα πρόσωπα που σχηματίζουν την κοινοβουλευτική πλειοψηφία έχουν μικρή σημασία.
Κάτι σαν τους τσολιάδες έξω από τη Βουλή. Υπάρχουν πάντοτε και εναλλάσσονται, γιατί πρέπει. Αλλά η ουσία είναι να βρίσκονται εκεί – όχι ποιός κάνει σκοπιά.
https://www.huffingtonpost.gr/
