Προβληματισμό προκαλεί για μια ακόμα φορά η “ακτινογραφία” του επιχειρείν στην Ελλάδα, καθώς πέρα από την αλλαγή παραγωγικού μοντέλου φαίνεται ότι θα πρέπει να αναζητηθούν περισσότεροι, πολύ περισσότεροι… εθνικοί πρωταθλητές.
Το υψηλότερο ποσοστό αυτών των επιχειρήσεων καταγράφεται στην Ιρλανδία και ακολουθούν Ισπανία και Πορτογαλία, δηλαδή χώρες που βίωσαν την περιπέτεια των Μνημονίων. Σε ποια θέση βρίσκεται η Ελλάδα; Στην τρίτη, αλλά από το τέλος…
Ας δούμε κατ’ αρχάς τι ορίζει η Eurostat ως επιχείρηση “υψηλής ανάπτυξης”. Είναι αυτή που έχει τουλάχιστον 10 εργαζόμενους και σε μια τριετία αυξάνει πάνω από 10% τον αριθμό των εργαζομένων της.
Με αυτά τα δεδομένα, στην Ελλάδα καταγράφονται 1.993 τέτοιες επιχειρήσεις, που αντιστοιχούν στο 6,7% του συνόλου των επιχειρήσεων, συμβάλλοντας με το 12,49% της απασχόλησης. Αρκεί μια σύγκριση με την Πορτογαλία- η οικονομία της έχει ή τουλάχιστον είχε όμοια χαρακτηριστικά- η οποία στην επίμαχη τριετία είδε τους “εθνικούς πρωταθλητές” της να αυξάνονται από το 8,6% στο 14,2%. Μεγάλη αύξηση είχαν, επίσης, οι ισπανικές επιχειρήσεις “υψηλής ανάπτυξης” (+ 5,5 ποσοστιαίες μονάδες), αλλά και οι σλοβενικές (5,4 ποσοστιαίες μονάδες).
Η περίπτωση της Ελλάδας εμφανίζει μια ακόμα ιδιαιτερότητα. Στο έτος αναφοράς (2017) καταγράφεται μείωση και μάλιστα σημαντική, σε σχέση με το 2016, δείγμα του ότι κάτι δεν πήγε καλά στον αναπτυξιακό σχεδιασμό. Έτσι, ενώ από το 2014, οπότε ξεκινά η επίσημη καταμέτρηση, καταγράφεται αύξηση των επιχειρήσεων “υψηλής ανάπτυξης”, το 2016 οι δείκτες “κόλλησαν”. Τι μέτρησε η Eurostat; Ο αριθμός αυτών των επιχειρήσεων αυξήθηκε, μεν, κατά 73, αλλά ο συνολικός αριθμός των εργαζόμενων τους μειώθηκε κατά 23.859!
Ακόμα μεγαλύτερο ενδιαφέρον έχει, όμως, το πού δραστηριοποιούνται αυτές οι επιχειρήσεις. Στο σύνολο της Ε.Ε. το μεγαλύτερο μερίδιο των επιχειρήσεων “υψηλής ανάπτυξης” εντοπίζεται στον τομέα των Επικοινωνιών (17%), δηλαδή λίγο ως πολύ στις νέες τεχνολογίες. Αντιθέτως, στην Ελλάδα ο συγκεκριμένος τομέας βρίσκεται στην 8η θέση και στην 1η βρίσκονται επιχειρήσεις στον τομέα του Τουρισμού (εστίαση, καταλύματα), δηλαδή σε πιο παραδοσιακές μορφές οικονομικής δραστηριότητας.
