Ο Οκτώβριος είναι μήνας συνεργασιών για το Video Art Μηδέν: 3 online ενότητες βιντεοτέχνης θα είναι διαθέσιμες καθ’ όλη τη διάρκεια του Οκτωβρίου στο κανάλι του Video Art Μηδέν στο youtube, 2 από τις οποίες έχουν επιμεληθεί προσκεκλημένοι συνεργάτες επιμελητές, ενώ μία ακόμη ενότητα θα παρουσιαστεί στο πλαίσιο του κινηματογραφικού συμποσίου & φεστιβάλ Balkan Can Kino στην Αθήνα.
Συγκεκριμένα, τον Οκτώβριο οι φίλοι της βιντεοτέχνης θα έχουν τη δυνατότητα να παρακολουθήσουν online:
-μια ενότητα που προσεγγίζει με ποιητικότητα, ευαισθησία αλλά και κριτική διάθεση ζητήματα που αφορούν το περιβάλλον και τη ζωή στην ολότητα της μέσα από ένα παλίμψηστο μορφών ζωής του πλανήτη (EARTHLINGS: Snapshots from the End), σε επιλογή 2 προσκεκλημένων επιμελητών, της Εύης Στάμου και του Pietro Radin,
-μια ενότητα με 9 έργα φοιτητών από το Εργαστήριο Φωτογραφίας και Βίντεο του τμήματος Καλών & Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ), σε επιμέλεια των καθηγητών Γιώργου Κατσάγγελου και Στέλιου Ντεξή,
-μια ενότητα που διερευνά την έννοια των συνόρων και των τοιχών που ορθώνονται ανάμεσα σε πληθυσμούς, χώρες, ανθρώπους στην εποχή μας και τις κοινωνικές/ψυχολογικές τους επιπτώσεις στο σύγχρονο άνθρωπο (Borders), σε επιμέλεια Όλγας & Γιούλας Παπαδοπούλου.
Επιπλέον, το Video Art Μηδέν συνεργάζεται για μια ακόμη φορά με το κινηματογραφικό συμπόσιο & φεστιβάλ Balkan Can Kino, που θα λάβει χώρα 9-18 Οκτωβρίου στην Αθήνα, παρουσιάζοντας μια ενότητα με τίτλο Past Present Continuous. Την ενότητα επιμελήθηκαν η Όλγα & Γιούλα Παπαδοπούλου ειδικά για τη φετινή διοργάνωση του συμποσίου, που εστιάζει στην περιοχή των Βαλκανίων, με θέμα Balkans Today. The present of a wounded landscape.
Αναλυτικά οι ενότητες:
EARTHLINGS: Snapshots from the End // Επιμέλεια: Εύη Στάμου & Pietro Radin
Ένα ελεγειακό πορτραίτο ενός πλανήτη που ασθενεί, μιας αφιλόξενης κατοικίας για αμέτρητους κατοίκους που συνεχίζουν να ελπίζουν (δέντρα και αράχνες, κοράκια και μαλάκια, αιγοπρόβατα και ανθρώπους).
Κριστιάν Ξυπολιάς, Ruina, Ιταλία 2019, 3.13
Dante Albanesi, Sabbia fine estate, Ιταλία 2019, 4.30
Isabelle Nouzha, Dystopian Patterns, Βέλγιο/Λϊβανος 2019, 6.43
Shelly Silver, Score for Joanna Kotze, Ιταλία/ΗΠΑ 2019, 4.16
Alina Vasilchenko, The Crows (Urban Birds), Ρωσία 2018, 3.25
Gabriele Rossi, Oneira Glyka, Γαλλία/Ελλάδα 2018, 5.27
Maya Connors, Diary of an organism (newly translated), Γερμανία 2019, 11.20
Przemek Węgrzyn, Scarcity, Πολωνία 2019, 14.45
Shelly Silver, This Film, Γερμανία/ΗΠΑ 2018, 6.52
Ελένη Μαγκλάρα, Στέλιος Παπιεμίδογλου, Έφη Ρουφαγάλα, Imprint, Ελλάδα 2019, 3.11
________________
Έργα φοιτητών του Εργαστηρίου Φωτογραφίας και Βίντεο
Τμήμα Καλών & Εφαρμοσμένων Τεχνών, Σχολή Καλών Τεχνών ΑΠΘ
Επιμέλεια: Γιώργος Κατσάγγελος & Στέλιος Ντεξής
Μια ομάδα εννέα νέων καλλιτεχνών, επιλεγμένη μέσα από τους φοιτητές του Εργαστηρίου Φωτογραφίας και Βίντεο, του Τμήματος Εικαστικών και Εφαρμοσμένων Τεχνών της Σχολής Καλών Τεχνών του ΑΠΘ, υπό την καθοδήγηση των δύο καθηγητών τους Γιώργου Κατσάγγελου και Στέλιου Ντεξή, παρουσιάζουν το έργο τους στο πλαίσιο του project “Ταξίδι”. Μέσα από μια Ακαδημαϊκή διαδικασία δημιουργείται μία “καλλιτεχνική όσμωση”, που λαμβάνει χώρα σχεδόν αυτόματα, όταν καλλιτέχνες και καθηγητές συζητούν, εργάζονται και δημιουργούν για αρκετό χρονικό διάστημα μαζί, σε κοινούς χώρους, στο ίδιο εργαστήριο. Πέρα από τις εμφανείς διαφορές ανάμεσα στα έργα, ενδιαφέρουσα πρόκληση αποτελεί η προσπάθεια αναζήτησης κοινών τόπων, κοινών προβληματισμών και αλληλεπιδράσεων.
Η ενότητα περιλαμβάνει έργα βίντεο και βίντεο εγκαταστάσεων ποικίλων πλαστικών προσεγγίσεων. Τα έργα είναι καρποί καλλιτεχνικής ανησυχίας ενός Ακαδημαϊκού έτους ενώ η παρουσίαση είναι ένα έναυσμα για να συντονιστούν δημιουργικά οι νέοι καλλιτέχνες με τους καθηγητές τους. Τα έργα αντιμετωπίζουν την έννοια του ταξιδιού άλλοτε σαν σχεδιαστικό ημερολόγιο και άλλοτε ως ενιαίο αυτόνομο έργο, μέσα από σύγχρονες προσεγγίσεις και σε επίπεδο τεχνικών αλλά και σε επίπεδο αφηγήσεων.
Συμμετέχουν με έργα τους οι φοιτητές: Αράπη Φανή, Λολίδου Βασιλική, Παπακωνσταντίνου Ορέστης, Ντουλματζής Κώστας, Τσάκωνας Αλέξανδρος, Καλιάρας Θωμάς, Σουότρζ Χαράλαμπος, Κιλελέλης Φώτης, Πατρικίου Στεφανία
________________
Borders // Επιμέλεια: Όλγα & Γιούλα Παπαδοπούλου
Έχεις νιώσει ποτέ εκτοπισμένος; Έργα βιντεοτέχνης που αναζητούν μια οικουμενική κατανόηση σε θέματα πολέμων, διαχωρισμών, διακρίσεων, μετανάστευσης, ταυτότητας και Σπιτιού.
Cesare Saldicco, Autumn of the Nations, Ιταλία 2019, 3.00
Alex Mendez Giner, Displaced, Βενεζουέλα-ΗΠΑ 2019, 13.40
Adriana Lopez Garibay, Soldier’s life, Μεξικό 2019, 5.07
Felice Hapetzeder, Image of a traitor, Σουηδία 2017, 8.52
Fran Orallo, Border, Μ. Βρετανία 2019, 3.47
Lisi Prada, Almost Invisible [Two Poems to Syria], Ισπανία 2018, 10.00
Kim Collmer, Too big to see, Γερμανία/Κροατία 2019, 4.04
Οι ενότητες θα παραμείνουν ανοικτές στο κανάλι του Video Art Μηδέν στο youtube από 1 έως 31 Οκτωβρίου 2020: https://www.youtube.com/channel/UC8ly7FIRWx2-fXyrAulY-DQ
________________
Τέλος, το Video Art Μηδέν συμμετέχει στο κινηματογραφικό συμπόσιο & φεστιβάλ Balkan Can Kino (http://balkan-can-kino.com/), που θα λάβει χώρα 9-18 Οκτωβρίου στην Αθήνα, με μια επιλογή έργων που έγινε ειδικά για τη φετινή θεματική του συμποσίου, Balkans Today. The present of a wounded landscape.
Past present continuous // Επιμέλεια: Όλγα & Γιούλα Παπαδοπούλου
Βαλκάνια. Ένας κόσμος που πασχίζει να εκφράσει την προσωπικότητα του μέσα από αντιξοότητες, ένας κόσμος που υπέστη και υπέμεινε σειρές πολέμων και κρίσεων. Πώς χαρακτηρίζεται το σημερινό τοπίο των Βαλκανίων από τις συγκεκριμένες (οικονομικο-κοινωνικο-πολιτικές) συνθήκες που αναπτύχθηκαν τα προηγούμενα χρόνια; Και πόσο οι μνήμες ακόμα επηρεάζουν, σηματοδοτούν και σημαδεύουν τον τρόπο σκέψης του παρόντος;
Η ενότητα διερευνά τη σύνδεση του παρελθόντος και του παρόντος μέσα από έργα που αναφέρονται σε 7 χώρες των Βαλκανίων: Σλοβενία, Βόρεια Μακεδονία, Κόσοβο, Ρουμανία, Σερβία, Βοσνία-Ερζεγοβίνη, Βουλγαρία.
Ana Čigon, Phoney Sights, Σλοβενία 2019, 21.49
Sophie Atkins, This Is Not Our Horse, Βόρεια Μακεδονία 2019, 2.37
Alex Faoro & Helena Deda, Ditët e Luftës (Days of War), ΗΠΑ 2019, 3.18
Alexandra Bouge, The Trial, Γαλλία 2019, 6.33
Wild Pear Arts, I Have a Song to Sing You (Imam pesmu da vam pevam), Σερβία/Μ. Βρετανία, 2018, 5.40
Melina Peña, Ha Llegao la Hora (The Time has Come), Βοσνία-Ερζεγοβίνη 2018, 7.36
Silvia De Gennaro, Travel Notebooks: Kardzhali Bulgaria, Ιταλία 2016, 2.12
Lea Jazbec, Self – portrait – Behind the reflection 01, Σλοβενία 2016, 8.13
Περισσότερες πληροφορίες στην ιστοσελίδα του Video Art Μηδέν: www.festivalmiden.gr
Λίγα λόγια για το Video Art Μηδέν
Το Video Art Μηδέν είναι ένας ανεξάρτητος οργανισμός για τη διερεύνηση και την προώθηση της βιντεοτέχνης και ένα από τα πρώτα εξειδικευμένα διεθνή φεστιβάλ βιντεοτέχνης στην Ελλάδα. Ιδρύθηκε το 2005 από μια ανεξάρτητη ομάδα ελλήνων καλλιτεχνών με σκοπό να υποκινήσει τη δημιουργία πρωτότυπης βιντεοτέχνης, να βοηθήσει στη διάδοσή της και να αναπτύξει την έρευνά της.
Μέσα από συνεργασίες και ανταλλαγές με σημαντικά φεστιβάλ, χώρους τέχνης και οργανισμούς, έχει αναγνωριστεί ως μια από τις βασικές και ταυτόχρονα ενδιαφέρουσες διοργανώσεις για τη βιντεοτέχνη διεθνώς και μια σημαντική πλατφόρμα πολιτιστικής ανταλλαγής για την ελληνική και παγκόσμια βιντεοδημιουργία. Έχει δημιουργήσει ταυτόχρονα ένα εναλλακτικό σημείο συνάντησης για αναδυόμενους και αναγνωρισμένους καλλιτέχνες και έναν κόμβο επικοινωνίας μεταξύ καλλιτεχνών, οργανισμών, φεστιβάλ και χώρων τέχνης απ’ όλο τον κόσμο.
Ενότητες προβολών του Μηδέν έχουν ταξιδέψει σε διάφορες πόλεις της Ελλάδας, αλλά και σε όλο τον κόσμο, και φιλοξενούνται σε σημαντικά φεστιβάλ και Μουσεία της Ελλάδας και του εξωτερικού.
Καλλιτεχνική διεύθυνση: Γιούλα Παπαδοπούλου & Μαργαρίτα Σταυράκη
