Η πανδημία του COVID – 19 έφερε πολλες δυσκολίες στα πανεπιστήμια και τους φοιτητές της. Εκτιμάται ότι οι επιπτώσεις της θα συνεχίσουν να υπάρχουν ακόμα και μετά την μαζική διάθεση του εμβολίου. Εξαιτίας της πανδημίας, οι απαιτήσεις για το ακαδημαϊκό προσωπικό και τους μαθητές ήταν – και εξακολουθούν να είναι – πρωτοφανείς. Και οι δύο καλούνται να διαχειριστούν την ισορροπία μεταξύ επαγγελματικής και προσωπικής ζωής, ενώ διδάσκουν και μαθαίνουν, εν μέσω μιας μόνιμης αβεβαιότητας και συνεχών εξελίξεων.
Ωστόσο, σε διάστημα 12 μηνών, οι μαθητές και οι εκπαιδευτικοί έχουν επαναπροσδιορίσει ριζικά τους ρόλους τους στην ανώτατη εκπαίδευση. Ακολουθούν πέντε αλλαγές στην εκπαίδευση που θα ήταν καλό να τις διατηρήσουμε και με το πέρας (μακάρι) της πανδημίας.
Τεχνολογία μέσα στη μάθηση
Πριν από την πανδημία, το διαδικτυακό μαθησιακό περιβάλλον υπήρχε κυρίως ως εικονικό γραφείο αρχειοθέτησης. Ήταν μια αποθήκη μαθημάτων και όχι τόπος μάθησης. Η πανδημία έχει καταδείξει τα οφέλη που μπορεί να έχει αυτός ο διαδικτυακός χώρος: μπορεί να είναι ελκυστικός, διαφωτιστικός και να εμπλουτίζει το μάθημα.
Τα βίντεο και τα διαδραστικά μέσα αποτελούν πλέον μέρος του τρόπου με τον οποίο μαθαίνουν οι μαθητές, ενώ οι δυνατότητα συζητήσεων στις ψηφιακές πλατφόρμες μάθησης, επιτρέπει τη συνέχιση των συνομιλιών και την καταγραφή ιδεών εκτός των τάξεων.
Επαναπροσδιορίζοντας την συμμετοχή των μαθητών
Με τον όρο αυτό εννοείται η συμμετοχή ενός μαθητή στο μαθησιακό ταξίδι. Πριν από την πανδημία, η συμμετοχή και η παρουσία ήταν συχνά έννοιες συνώνυμες: η συμμετοχή ενός μαθητή σε ένα μάθημα αποδεικνυόταν από την παρουσία του στις διαλέξεις. Όταν κανείς δεν μπορεί να είναι φυσικά παρών, είμαστε αναγκασμένοι να επαναπροσδιορίσουμε τι πραγματικά σημαίνει η συμμετοχή του μαθητή και πώς μπορούμε να είμαστε σίγουροι ότι συμβαίνει.
Οι αλληλεπιδράσεις και οι συζητήσεις στις οποίες εμπλέκονται οι μαθητές στο διαδίκτυο μπορεί να σημαίνουν πολύ περισσότερα για την συμμετοχή τους, από ότι μια απλή παρουσία στην φυσική τάξη.
Δημιουργική αξιολόγηση
Οι τελικές αξιολογήσεις υψηλού επιπέδου – όπως οι γραπτές εξετάσεις, που διεξάγονται μαζικά – είναι αδύνατες κατά τη διάρκεια μιας πανδημίας. Επιπλέον, δεν προωθούν την ευημερία των φοιτητών και δεν αναδεικνύουν δεξιότητες, όπως η δημιουργικότητα. Επίσης συνήθως δεν έχουν συσχέτιση με τις πραγματικές συνθήκες που αντιμετωπίζουν οι φοιτητές στην μετέπειτα επαγγλεματική ζωή. Οι παραδοσιακές εξετάσεις εστιάζουν στην ανάκληση πληροφοριών και όχι στην εξερεύνηση ενός θέματος.
Οι αξιολογήσεις τύπου ανοιχτού βιβλίου – όπως η μελέτη περιπτωσιολογικών υποθέσεων, η σύνταξη εγγράφων ενημέρωσης και η καταγραφή podcasts – προωθούν την πλήρωση της περιέργειας και την ακαδημαϊκή έρευνα. Σε αυτήν την περίπτωση, η αξιολόγηση είναι μέρος του μαθησιακού ταξιδιού.
Οι μαθητές – συνεργάτες
Η διαδικτυακή μάθηση απαιτεί σημαντική δέσμευση από τους φοιτητές, οι οποίοι πρέπει να συνεργαστούν με τους καθηγητές για να επιτύχουν. Σε πολλές περιπτώσεις, αυτό οδήγησε τα πανεπιστήμια να αντιμετωπίζουν τους φοιτητές ως συνεργάτες.
Οι μαθητές μπορούν να σχεδιάσουν από κοινού δραστηριότητες και αξιολογήσεις, καθιστώντας τους ενεργούς συμμετέχοντες στη μάθησή τους. Οι μαθητές μπορούν να βοηθήσουν στη διαμόρφωση δραστηριοτήτων και εργασιών – για παράδειγμα, δίνοντας τακτικά σχόλια – κάτι που είναι πιο εύκολο να πραγματοποιηθεί στο διαδίκτυο.
Αλλαγή της εκπαιδευτικής προσέγγισης
Η ξαφνική μετάβαση στην ηλεκτρονική μάθηση, χωρίς προειδοποίηση ή με λίγη εμπειρία, ήταν δύσκολη για πολλούς καθηγητές και μαθητές. Όμως, με τον πέρασμα του χρόνου, η διαδικτυακή διδασκαλία θα επιτρέψει στους καθηγητές να επικεντρωθούν στις δραστηριότητες που ταιριάζουν καλύτερα στο θέμα που καλύπτουν και τους ταιριάζουν.
Οι διαλέξεις μπορούν να αντικατασταθούν με διδασκαλία μεταξύ των μαθητών – όπου οι μαθητές αναλαμβάνουν το ρόλο του εκπαιδευτή και διδάσκουν τους συνομηλίκους τους – ή εικονικές εκδρομές, όπου μια τάξη μπορεί να κάνει μια εικονική περιήγηση σε έναν φυσικό χώρο.
Το COVID-19 υπήρξε μια τεράστια πρόκληση για την ανώτατη εκπαίδευση – αλλά τα πανεπιστήμια μπορούν να μάθουν από αυτήν την πρόκληση για τη βελτίωση της μάθησης και της διδασκαλίας για το μέλλον.
(με πληροφορίες από το World Economic Forum) – πηγη
