Από την αρχαιότητα ακόμα και σε καιρό πολέμου, κάποια στιγμή έπαυαν οι εχθροπραξίες για να μπορέσει η κάθε πλευρά να τιμήσει τους νεκρούς της….
Στην Ελλάδα του σήμερα, του 2020,της πανδημίας… Διανύουμαι το δεύτερο ισχυρό κύμα της πανδημίας,συνάνθρωποί μας δίνουν την δική τους μάχη, με τις ΜΕΘ να ασφυκτιούν και η χώρα θρηνεί καθε μερα γύρω στους 100 ανθρώπους.Και ενώ συμβαίνουν ολα αυτά κάποιοι δείχνουν αποστασιοποιημένοι απο την ολη κατάσταση,βιώνουν μια αποπραγματοποίηση που γίνετε εμφανής με κάποιους να αγχώνονται για τα τριήμερα,τα ποτά και τα ψώνια τους…κάποιους να εστιάζουν στα πολιτικά κατηγορώντας την κυβέρνηση για την διαχείριση της πανδημίας,για χειραγωγηση των δημοσιογράφων και η αιώνια μάχη της καρεκλας..Κάποιοι άλλοι παλι αρνητές και μη συναγωνίζονται για την καλύτερη ατάκα,που θα προσελκύσει τα περισσότερα like στα social media. Και όλα αυτά ενώ χάνονται ανθρώπινες ζωές,ενω οικογενειες θρηνούν.
Σταματήστε επιτέλους…. Oταν χάνονται σχεδόν 100 ανθρωποι την ημέρα…Όταν σχεδόν 100 οικογένειες θρηνούν…Δεν ενδιαφέρουν κανέναν όλα αυτά…Όλα αυτά ακούγονται σαν βουητό στα αυτιά των συγγενών τους…Δεν μπορείς να φωνάζεις ότι όλα είναι ψέμα,όταν ένας άνθρωπος είδε τον δικό του ανθρωπο να χάνεται…Δεν τον ενδιαφέρει τι νομίζεις….Του αρκεί τι έζησε…Δεν μπορείς να αποδοκιμάζεις τους γιατρούς όταν τόσοι άνθρωποι τους βλέπουν σαν ήρωες και όταν και εκείνοι δίνουν την δική τους μάχη και “χάνουν” την δική τους ζωή για να σώσουν ζωές…Δεν έχεις δικαίωμα να αποκαλείς τους δημοσιογράφους “πουλημένους”και φερέφωνα της κυβέρνησης όταν κάποιοι από αυτούς έχουν μια λαμπρή πορεία, ηθος και παιδεία.Όταν έχουν άποψη που μπορούν να την στηρίξουν ,μπορούν να ασκούν επιρροή,έχουν το θάρρος της γνώμης τους και δεν αναλλώνονται σε λασπολογίες και ιντρικες…Δεν ενδιαφέρει και κανέναν η άποψή σου…Όλα αυτά είναι περιττά…Δεν ενδιαφέρουν κανέναν ολα αυτά…Όσο για την “μάχη της καρέκλας “είναι το λιγότερο ειρωνία σε ένα καράβι που θαλασσωδέρνεται αντί να βάλουν όλοι πλάτη, κάποιοι να ονειρεύονται το ναυάγιο και την θέση του καπετάνιου ακόμα και εκείνη την στιγμή.
Σωπάστε λοιπόν…Όταν “μιλάνε” οι νεκροί,όταν θρηνούν για τους νεκρούς…Τότε επιβάλλεται όλοι να σιωπούν.
Δήμητρα Σκρεπετού
