Στην μεγάλη πανδημία του 14ου αιώνα, στην Ασία από όπου ΄ήρθε υπολογίζονται 100 εκατομμύρια θάνατοι και στην Ευρώπη, όπου έφτασε με ένα πλοίο, ίσως ελληνικό μέσω Μαύρης θάλασσας και Σικελίας, υπολογίζονται 25 εκατομμύρια. Φυσικά δεν υπήρχε καμιά αντιμετώπιση της Πανούκλας. Πολλοί γύριζαν από πόλη σε πόλη χτυπώντας την πλάτη τους με μαστίγια για να αυτό- τιμωρηθούν για τις αμαρτίες τους, πιστεύοντας πως αυτό το νόημα είχε η πανδημία. Θέληση του Θεού. Οι πιο ενημερωμένοι ανέβαιναν στα βουνά για να αποφύγουν τις επαφές με το ανήμπορο πλήθος. Όπως οι κληρικοί και πρώτοι-πρώτοι οι ένοικοι του Βατικανού.
Το μόνο καλό που είχε η πάνδημα αυτή ήταν να εμπνεύσει στον Βοκάκιο το ΔΕΚΑΗΜΕΡΟ! Η πανούκλα του 1348 βρήκε τον Βοκάκιο στην Φλωρεντία όπου, μεταξύ άλλων, προσπαθούσε να διαδώσει την «Κωμωδία» του Ντάντε τον οποίον θεωρούσε δάσκαλό του. Μάλιστα αυτός πρόσθεσε το επίθετο «Θεία» για να γίνει η ΚωμωδίαΘεϊκή (Divina). ΣτoΔεκαήμερο 3 αγόρια και 7 κοπέλες για να διηγηθούν τις γεμάτες σάτιρα ιστορίες τους και να μη σκέπτονται την Πανδημία αποφασίζουν να ανέβουν σε μια κοντινή ορεινή έπαυλη μακριά από την πόλη της Φλωρεντίας.
Αναρωτιέμαι πού θα πρέπει να πάμε σήμερα για να γλιτώσουμε από τον φασίστα Κορονοϊό. Μήπως θα πρέπει να μείνουμε όλοι στα σπίτια μας ένα Δεκαήμερο ώσπου να να μην βρίσκει κανέναν ο ιός στο δρόμο, στα μπαρ και στα γαμήλια πανηγύρια; Έστω και δέκα Δεκαήμερα να μείνουνε αν χρειαστεί μέχρι να δοκιμάσουν κανένα απ΄τα 16 εμβόλια που μας περιμένουν και που τα περιμένουμε. Και φυσικά μερικοί αποφασισμένοι και ασφυκτικά αμπαρωμένοι συμπατριώτες μας θα μας φροντίζουν να έχουμε ηλεκτρισμό, νερό, κονσέρβες, γάλα και φάρμακα. Γιατί έτσι που το πάμε ουδέποτε θα μειωθούν οι θάνατοι. Οι Κυβερνήσεις μιλάνε για «πόλεμο» ενώ αυτό που έχουμε είναι Κατοχή. Η Γερμανική Κατοχή κράτησε σχεδόν 4 χρόνια. Μετρήστε τα Δεκαήμερα.
Συγνώμη, αλλά είναι απάνθρωπο αυτό που κάνουν οι κυβερνήσεις. Να μετράνε κάθε μέρα τους νεκρούς για να δούν «πόσα μπαράκια θα αφήσουμε σήμερα ανοιχτά». Καμιά «διάσωση» της Οικονομίας δεν επιτυγχάνεται με εκατομμύρια νεκρούς πελάτες. Δεν βλέπουν ότι εκεί όπου άρχισε η πανδημία – στην Κίνα – οι Κινέζοι χάρη σε μερικά Δεκαήμερα επιφυλακής άφησαν τον ιό να έρθει σε μάς και βγήκαν όλοι έξω, στα σχολεία, στα μπαράκια και στα γαμήλια πάρτι. Και ταυτόχρονα χαίρονται και την Οικονομία τους!
Η Οικονομία δεν πρόκειται προκόψει όσο υπάρχει Πανδημία. Και η Πανδημία δεν πρόκειται να υποχωρήσει όσο κυκλοφορεί ο ιός από σώμα σε σώμα και από Οικονομία σε Οικονομία. Μόνο οι ανδριάντες δεν θα μολυνθούν, Κύριοι. Ρωτήστε τον ανδριάντα του Κολοκοτρώνη, τον ανδριάντα του Καποδίστρια, τον ανδριάντα του Βενιζέλου. Ρωτήστε ακόμα τον πρόσφατο ανδριάντα του Καραμανλή. Να δείτε τι θα σας πουν. Θα σας πουν να ακούσετε τους απλούς πολίτες η ύπαρξη των οποίων είναι η αιτία της ύπαρξης των κυβερνήσεων. Θα σας πουν «Αφήστε την Οικονομία και σώστε τους πολίτες». Για να επιστρέψει η Οικονομία μια και καλή.
Η Οικονομία σήμερα δεν σώζει, αποδεκατίζει τον πληθυσμό. Μπορεί να κάνω λάθος, αλλά θα δείτε πως όταν δεν θα υπάρχουν ούτε αγοραστές ούτε τουρίστες δεν θα υπάρχουν ούτε επιχειρήσεις ούτε βιομηχανίες. Την μεγάλη Οικονομική Κρίση της Δεκαετίας του 1930 στην Αμερική χρειάστηκαν πολλά χρόνια γα να ξαναλειτουργήσουν αξιοπρεπώς τα χρηματιστήρια.
Όταν έγινε η πανδημία στην Φλωρεντία και οι πρωταγωνιστές του Δεκαήμερου κατέβηκαν στην πόλη, η Φλωρεντία είχε χάσει το 60% του πληθυσμού της. Είχαν σωθεί όσοι δεν έβγαιναν από τα σπίτια τους. Και αυτοί που ανέβηκαν στα βουνά. Η Φλωρεντία επέστρεψε σιγά σιγά στην Οικονομία της και δεν άργησε να γίνει η πηγή της Αναγέννησης. Ουμανιστικής, καλλιτεχνικής και πολιτικής. Και ταυτόχρονα τραπεζικής. Όταν οι Αστική τάξη αποκτά συχνά την εξουσία σε βάρος της τάξης των Ευγενών. Τα λαϊκά στρώματα ζητούσαν συχνά – και είχαν -συμμετοχή στην διοίκηση της πόλης, στα πλαίσια μιας République Ρωμαϊκού τύπου. Ένας καινούριους πληθυσμός εισήλθε στην πόλη, κυρίως από αγροτικές περιφέριες για να αντικαταστήσει τους εργαζόμενους που είχαν χαθεί.
Όπως βλέπετε, αν το βλέπετε, ο άνθρωπος είναι το πιο ευάλωτο ζώο στην Γη. Η προστασία του στις πιο επικίνδυνες στιγμές της ιστορίας του είναι η πρώτη ανθρωπιστική πράξη. Η πολιτική ασυνέπεια θα έχει να αντιμετωπίσει ευθύνες. Δεν είναι δικτατορία οι νόμοι για την διάσωση των πληθυσμών. Είναι η Κοινή Λογική.
huffingtonpost.gr
