Τα social media πολλές φορές σε εξαντλούν και ειδικά όταν το μυαλό σου έχει γίνει «πολτός» μετά από μια δύσκολη μέρα είναι πιο πιθανό να επηρεαστείτε από τις διαφημίσεις, τόσο που μπορεί να φτάσετε σε σημείο να κάνετε κλικ σε προϊόντα που ούτε χρειάζεστε ούτε θέλετε.
Ο καθηγητής Μάρκετινγκ και Διαφήμισης, Μάθιου Πίτμαν, έχει μελετήσει μαζί με τον συνάδελφό του Eric Haley την συμπεριφορά στα social media, έχοντας πραγματοποιήσει τρεις διαδικτυακές μελέτες σε Αμερικανούς ηλικίας 18-65 ετών, ώστε να εξετάσουν πως οι άνθρωποι κάτω από διάφορες ψυχικές καταστάσεις αντιδρούν διαφορετικά στις διαφημίσεις.
Η έρευνα
Δεν δόθηκε καμία εισαγωγική εργασία – απλώς τους δόθηκε μια διαφήμιση. Μια ομάδα έπρεπε να απομνημονεύσει έναν εννιαψήφιο αριθμό και μετά να δει τη διαφήμιση. Μια άλλη ομάδα έκανε scrolling στο Instagram για 30 δευτερόλεπτα και στη συνέχεια κοίταζε τη διαφήμιση. Μια άλλη, χρησιμοποίησε μια διαφήμιση για μια υπηρεσία προετοιμασίας γευμάτων, η δεύτερη ήταν για παγωτό και η τρίτη για κόκκους καφέ.
Η φωτογραφία και η λεζάντα της διαφήμισης ήταν ίδιες για όλους σε κάθε ομάδα, μόνο που είχαν «πειραχτεί» τα likes. Οι συμμετέχοντες είδαν τυχαία μια διαφήμιση με μερικές εκατοντάδες likes ή δεκάδες χιλιάδες likes. Μετά την προβολή της διαφήμισης, κάθε συμμετέχων αξιολόγησε πόσο πρόθυμος θα ήταν να αγοράσει το προϊόν και πόση προσπάθεια χρειάστηκε για να σκεφτεί τις πληροφορίες.
Σε μια μελέτη ζητήθηκε από τους ανθρώπους να εξηγήσουν γιατί ήθελαν να αγοράσουν ένα προϊόν και εκείνοι έδωσαν απλές, ορθολογικές απαντήσεις για την επιλογή τους: «Σκεφτόμουν τις γεύσεις του παγωτού». Ή, «Μου αρέσει η διαφήμιση. Είναι απλή και καθαρή. Μπαίνει κατευθείαν στην ουσία…»
Η «γνωστική υπερφόρτωση»
Οι ερευνητές αναφέρονται σε αυτή την ψυχικά εξουθενωμένη κατάσταση ως «γνωστική υπερφόρτωση».
Η χρήση των μέσων κοινωνικής δικτύωσης σας φέρνει σε αυτή την κατάσταση επειδή αξιολογείτε συνεχώς διαφορετικούς τύπους αναρτήσεων κειμένου, φωτογραφιών και βίντεο από τόσους πολλούς διαφορετικούς ανθρώπους. Μέσα σε λίγα δευτερόλεπτα μπορείτε να δείτε ένα κείμενο από τον σύζυγό σας, μια φωτογραφία από έναν συνάδελφό σας, ένα βίντεο από μια διασημότητα και ένα μιμίδιο από τον αδερφό σας.
Όλη αυτή η κύλιση και η αξιολόγηση μας αφήνει να νιώθουμε χαμένοι.
Φανταστείτε να ρωτάτε τον συγκάτοικό σας αν θέλει να πάει να πάρει πίτσα. Υπό κανονικές συνθήκες, ο συγκάτοικος μπορεί να λάβει υπόψη πολλούς παράγοντες όπως το κόστος, την πείνα, το χρονοδιάγραμμα ή το πρόγραμμά του. Τώρα φανταστείτε να κάνετε την ίδια ερώτηση στον συγκάτοικό σας ενώ μιλάει στο τηλέφωνο με έναν άρρωστο συγγενή, και μόλις έλαβε ένα μήνυμα από τον πρώην τους ενώ θυμόταν ότι είχε αργήσει στη δουλειά.
Δεν έχουν πλέον την ψυχική ενέργεια ή τους πόρους για να σκεφτούν λογικά αν η πίτσα για δείπνο είναι καλή ιδέα. Μπορεί απλώς να φωνάξουν «Ναι, σίγουρα!».
Η μόνη εξαίρεση σε αυτό είναι όταν ένα άτομο έχει μεγάλη εμπειρία, ιστορία ή γνώση με το συγκεκριμένο προϊόν ή ιδέα. Όταν συμβαίνει αυτό, είναι σε θέση να σκεφτεί αν θα ωφεληθεί πραγματικά από την αγορά του διαφημιζόμενου προϊόντος.
Πηγή: in.gr
