Η ΕΣΑμεΑ πέτυχε την αποδοχή του δίκαιου αιτήματός της: Στο επίδομα στήριξης των 250 ευρώ θα ενταχθούν όλοι οι χαμηλοσυνταξιούχοι με αναπηρία ανεξαρτήτως ηλικίας, όπως επιβεβαίωσε ο Κυβερνητικός Εκπρόσωπος Παύλος Μαρινάκης σε ενημερωτική τηλεοπτική εκπομπή σήμερα το πρωί. Αναμένουμε να δούμε τη συνολική απόφαση της Κυβέρνησης να συμπεριλαμβάνει όλη την ευάλωτη ομάδα των ατόμων με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις και θα παρέμβουμε άμεσα όπου χρειαστεί.
Η ΕΣΑμεΑ διαμαρτυρήθηκε έντονα την προηγούμενη εβδομάδα καθώς σύμφωνα με τις εξαγγελίες του πρωθυπουργού και του οικονομικού επιτελείου της Κυβέρνησης, η μόνιμη ετήσια οικονομική ενίσχυση ύψους 250 ευρώ άφηνε εκτός χαμηλοσυνταξιούχους με αναπηρία κάτω των 65 ετών, ορφανά τέκνα με αναπηρία που λαμβάνουν τη σύνταξη των θανόντων γονέων τους και είναι κάτω των 65, δηλαδή τους πιο σκληρά δοκιμαζόμενους πολίτες.
Συνεχίζουμε να τονίζουμε ότι η μόνιμη επιστροφή ενός ενοικίου, όπως γενικότερα η στεγαστική πολιτική της Πολιτείας, δεν λαμβάνει υπόψη τις ιδιαίτερες ανάγκες της αναπηρίας. Ειδικά τα άτομα με κινητικές αναπηρίες, δυσκολεύονται σημαντικά στην εύρεση προσβάσιμης κατοικίας, η οποία είναι αισθητά ακριβότερη ακόμη και από τα πλέον υπερτιμημένα μη προσβάσιμα σπίτια.
Ταυτόχρονα το αναπηρικό κίνημα συνεχίζει να αγωνίζεται για μια διαφορετική προσέγγιση της αναπηρίας από την Πολιτεία, η οποία δεν αποκλείει επιδόματα στήριξης αλλά δίνει ουσιαστικές και μόνιμες λύσεις- ανάσες στα άτομα με αναπηρία, χρόνιες ή/και σπάνιες παθήσεις και στις οικογένειές τους:
· Αύξηση των αναπηρικών επιδομάτων, με την καθιέρωση μηχανισμού αυτόματης προσαρμογής, συνδεδεμένου με την ετήσια αύξηση του κατώτατου μισθού. Σήμερα τα αναπηρικά επιδόματα δεν αρκούν ούτε καν για τα στοιχειώδη.
· Αναμόρφωση του τρόπου υπολογισμού της εθνικής σύνταξης, ώστε να μην εξαρτάται από το ποσοστό αναπηρίας. Είναι πάγιο και δίκαιο αίτημα του αναπηρικού κινήματος αυτό να καταργηθεί: δεν μπορεί η εθνική σύνταξη των συνταξιούχων με αναπηρία που λαμβάνουν αναπηρική σύνταξη να δίνεται με χαρακτηριστικά επιδομάτων.
· Κατάργηση της διακοπής του επιδόματος αναπηρίας όταν το άτομο με αναπηρία καταφέρει να εργαστεί. Το επίδομα αναπηρίας δίνεται για την κάλυψη του πρόσθετου κόστους των αναγκών που προκύπτουν από την αναπηρία, εάν ληφθεί υπόψη και η έλλειψη κρατικών υποστηρικτικών δομών και προγραμμάτων στήριξής τους εντός της κοινότητας. Στη χώρα με ένα από τα μεγαλύτερα ποσοστά ανεργίας των ατόμων με αναπηρία εντός ΕΕ, πρέπει να πάψουν να ισχύουν τα πρόσθετα εμπόδια που μπαίνουν από πλευράς κράτους.
· Κατάργηση της άδικης διακοπής των προνοιακών επιδομάτων των ανασφάλιστων ή έμμεσα ασφαλισμένων ατόμων με αναπηρία, στην περίπτωση που τους χορηγηθεί σύνταξη των θανόντων γονέων τους, όταν το ύψος της τελευταίας υπερβαίνει εκείνο του επιδόματος. Είναι απαράδεκτο άτομα με αναπηρία να καταδικάζονται σε πλήρη οικονομική ένδεια, τη στιγμή μάλιστα που χάνουν τους γονείς – προστάτες τους, ακολουθώντας τη συλλογιστική της αποσύνδεσης του επιδόματος βαριάς νοητικής αναπηρίας, το 2023 (KYA Δ12α/Γ.Π.οικ./41349/ 20.04.2023, Φ.Ε.Κ. 2608 Β’).
· Κατάργηση της διακοπής του επιδόματος αναπηρίας σε άτομα με αναπηρία που ζουν σε οικοτροφεία και ιδρύματα: Αν λαμβάνουν σύνταξη αυτή συνεχίζεται, η διακοπή του επιδόματος είναι παράλογη και πρέπει να πάψει, καθώς αφορά ανάγκες που δεν καλύπτονται πλήρως από τη διαμονή.
· Διευκόλυνση της εργασίας για συνταξιούχους με αναπηρία, με την εφαρμογή της νομοθεσίας για την Ίση Μεταχείριση και στο δημόσιο τομέα
