Από τον Δημήτρη Σταφυλά
Καθοριστικός δείκτης της καινοτομίας μιας χώρας κι άρα των ανταγωνιστικών πλεονεκτημάτων της στη σύγχρονη αγορά είναι ο αριθμός, η ποιότητα και η εμπορική αξιοποίηση των εφευρέσεων που παράγει. Για να μπορέσει πραγματικά η καινοτομία να καταστεί πυλώνας της οικονομίας θα πρέπει να υπάρχει προστασία των εφευρέσεων και των πρωτοπόρων ερευνητικών αποτελεσμάτων που μπορούν να εφαρμοστούν παραγωγικά. Μόνο όταν η καινοτομία μετατραπεί σε εργαλείο της πραγματικής αγοράς θα υπάρξει ουσιαστικό όφελος προς όλους καθώς έτσι θα έχει επιτευχθεί η μετεξέλιξη των προϊόντων της Βιομηχανικής Ιδιοκτησίας σε παραγωγική αξία.
Ζώντας λοιπόν στην εποχή της Τεχνητής Νοημοσύνης και της γενικότερης αυτοματοποίησης των εργασιών, η έννοια της εφεύρεσης τείνει να γίνει πλέον πιο οικεία και πιο γνώριμη προς την κοινωνία. Ως εφεύρεση νοείται κάθε επινόημα του ανθρώπινου πνεύματος με σκοπό την επίλυση κάποιου τεχνικού προβλήματος. Σε κάθε περίπτωση θα πρέπει να διασφαλίζεται ο τεχνικός της χαρακτήρας καθώς θα πρέπει να αφορά ένα τεχνικό πρόβλημα, να σχετίζεται με ένα τεχνικό πεδίο και να περιέχει ένα πλήθος τεχνικών χαρακτηριστικών που να χρησιμοποιούνται για την επίλυση του οριζόμενου τεχνικού προβλήματος. Η εφεύρεση μπορεί να αναφέρεται σε προϊόν, συσκευή, μέθοδο ή διαδικασία και βιομηχανική εφαρμογή.
Διαβάστε περισσότερα στο ρεπορτάζ του newsit.gr πατώντας εδώ
