Η Σαπφώ, αυτή η αληθινή μαστόρισσα της λεσβιακής μονωδίας με συνοδεία λύρας, μιλά στα περισσότερα ποιήματά της για το δικό της κόσμο, με τη φωνή μιας γυναίκας που αγαπά. Κοπέλες του κύκλου της τη γοητεύουν και την απογοητεύουν, τη βασανίζουν και την κάνουν ευτυχισμένη.