Παρασκευή
29
Μάρτιος
TOP

Δύο λύσεις για τη στάθμευση στο κέντρο της Καλαμάτας

Του Βασίλη Τζαμουράνη *

Το πρόβλημα της έλλειψης στάθμευσης στον κεντρικό ιστό της Καλαμάτας είναι γνωστό. Αυτό, βέβαια, δυστυχώς δεν το εμποδίζει να παραμένει… άλυτο και να επιδεινώνεται διαρκώς. Ειδικά τις ημέρες και ώρες αιχμής, όλοι βιώνουμε την ταλαιπωρία της αναζήτησης μιας θέσης στάθμευσης. Ταυτόχρονα η εικόνα της πόλης είναι θλιβερή, με την παράνομη και συχνά επικίνδυνη στάθμευση σε γωνίες και θέσεις ΑΜΕΑ, τα διπλοπαρκαρίσματα κ.λπ.Η δε εικόνα των σταθμευμένων αυτοκινήτων πάνω στα πεζοδρόμια, αλλά και στους περισσότερους πεζόδρομους του Ιστορικού Κέντρου, είναι επιεικώς τριτοκοσμική.

Ο Δήμος Καλαμάτας πριν από λίγο καιρό προκήρυξε διαγωνισμό για μίσθωση οικοπέδων, προκειμένου να εξασφαλίσει ορισμένες θέσεις, χωρίς όμως αποτέλεσμα. Την ίδια τύχη από ό,τι φαίνεται θα έχει και ο νέος διαγωνισμός που πρόκειται να προκηρυχθεί, αφού σπανίζουν τέτοιοι αδόμητοι χώροι που θα μπορούσαν να γίνουν χώροι στάθμευσης.

Γι’ αυτό η αναζήτηση πρέπει να γίνει αναγκαστικά σε χώρους στην περίμετρο της Καλαμάτας, αρκεί να εξασφαλιστεί η μεταφορά στο κέντρο με τακτική συγκοινωνία. Στο πλαίσιο αυτό, καταθέτω 2 προτάσεις για την αντιμετώπιση του προβλήματος. Η μία μπορεί να εφαρμοστεί άμεσα, με πολύ μικρό κόστος υποδομών, ενώ η δεύτερη στη συνέχεια και εφόσον οι ανάγκες το επιβάλλουν.

Πρώτη πρόταση

Το βόρειο πάρκινγκ της Κεντρικής Αγοράς Καλαμάτας διαθέτει 275 θέσεις, οι περισσότερες από τις οποίες, κατά τις περισσότερες ημέρες (εκτός από τα πρωινά της Τετάρτης και του Σαββάτου που γίνεται η λαϊκή), παραμένουν κενές και αναξιοποίητες. Επιπλέον, βόρεια του Ανοικτού Θεάτρου που βρίσκεται υπό κατασκευή, δηλαδή στα 100 μέτρα από το προηγούμενο πάρκινγκ, υπάρχει ελεύθερος δημοτικός χώρος που αν διαμορφωθεί κατάλληλα μπορεί να εξασφαλίσει ακόμη 250 περίπου θέσεις. Δηλαδή, συνολικά σε απόσταση περίπου 1 με 1,5 χλμ. από την κεντρική πλατεία της Καλαμάτας, υπάρχουν πάνω από 500 θέσεις στάθμευσης που μπορούν να δοθούν άμεσα, ανακουφίζοντας την κατάσταση.

Η λύση αυτή προϋποθέτει τη μεταφορά των οδηγών στο κέντρο με μικρά λεωφορεία και με συχνά δρομολόγια. Προτείνουμε την καθιέρωση μιας κυκλικής γραμμής τέτοιων λεωφορείων, με συχνότητα το πολύ 10 λεπτών, που θα μεταφέρει τους οδηγούς και τους επιβάτες των αυτοκινήτων από και προς τα πάρκινγκ της Αγοράς (P1) και του Ανοικτού Θεάτρου (P2).

Η συγκεκριμένη γραμμή φαίνεται ενδεικτικά στον χάρτη με πράσινη γραμμή, ενώ με κόκκινες βούλες είναι σημειωμένες οι προτεινόμενες στάσεις. Η γραμμή αυτή (ή κάποια παραλλαγή της) μπορεί να λειτουργεί μόνο στα διαστήματα αιχμής της κυκλοφορίας, με ωράριο που θα καθοριστεί από σχετική μελέτη – η οποία θα υπολογίσει και το κόστος λειτουργίας της.  Αυτό το συγκοινωνιακό έργο μπορεί να το καλύψει είτε ο δήμος με δικά του μικρά λεωφορεία, είτε το αστικό ΚΤΕΛ με σχετική σύμβαση και μικρό σχετικά κόστος επιδότησης.

Δεύτερη πρόταση

Εφόσον οι ανάγκες το επιβάλλουν, μπορεί να ενοικιαστεί ο ελεύθερος  χώρος που υπάρχει στη Νέα Είσοδο δίπλα στο σούπερ μάρκετ «Μετρό», ο οποίος μπορεί να εξασφαλίσει 400 και πλέον θέσεις στάθμευσης, με αντίστοιχη συγκοινωνιακή σύνδεση με το κέντρο της πόλης.

Μια πόλη όπως η Καλαμάτα, που προσβλέπει στον τουρισμό, προσελκύει επισκέπτες από όλη την Πελοπόννησο και την Αθήνα, επιδιώκει να καθιερωθεί ως προορισμός city break και επιθυμεί να επιμηκύνει την τουριστική της σεζόν, πρέπει να μεριμνήσει για αυτή τη βασική ανάγκη του κόσμου που αφορά τη στάθμευση.

Με τις συγκεκριμένες λύσεις, θα ενισχυθούν οι εμπορικές δραστηριότητες του ευρύτερου κέντρου, το οποίο ταυτόχρονα θα αποφορτιστεί σε μεγάλο βαθμό από την ταλαιπωρία, τα μποτιλιαρίσματα και τις τριτοκοσμικές εικόνες της παράνομης-επικίνδυνης στάθμευσης. Παράλληλα, θα ενισχυθεί περαιτέρω η χρήση των μέσων μαζικής μεταφοράς και θα προωθηθεί έμπρακτα μια διαφορετική κουλτούρα για τις μετακινήσεις – η οποία μπορεί να δώσει στην Καλαμάτα ένα ακόμα πιο σύγχρονο, οικολογικό, ευρωπαϊκό στίγμα, για το οποίο η πόλη μας οπωσδήποτε θα ανταμειφθεί.

* Ο Βασίλης Τζαμουράνης είναι Πολιτικός Μηχανικός, υποψήφιος Δήμαρχος Καλαμάτας