Ένας χρόνος πόλεμος στην Ουκρανία: Θα νικήσει ο Πούτιν ή ο Ζελένσκι θα καταφέρει να εκδιώξει τους Ρώσους; Ποιο είναι το πιο πιθανό σενάριο για την τελική έκβαση του πολέμου;
Από την αρχή, ο πόλεμος σημαδεύτηκε από λανθασμένες εκτιμήσεις και λανθασμένους υπολογισμούς. Ο Πούτιν και οι στρατηγοί του υποτίμησαν την ουκρανική αντίσταση, υπερεκτίμησαν τις ικανότητες των δικών τους δυνάμεων και δεν κατάφεραν να προβλέψουν την κλίμακα της στρατιωτικής και οικονομικής υποστήριξης που θα λάμβανε η Ουκρανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και τα ευρωπαϊκά κράτη. Το Κίεβο δεν έπεσε σε λίγες ημέρες, όπως σχεδίαζε το Κρεμλίνο και οι δυνάμεις του Πούτιν το καλοκαίρι και το φθινόπωρο απωθήθηκαν, με την Ουκρανία να ανακτά έως τον Νοέμβριο περισσότερο από το ήμισυ της επικράτειας που κατέλαβαν οι Ρώσοι τις πρώτες εβδομάδες της εισβολής. Η Ρωσία έχει πλέον συρθεί σε έναν δαπανηρό και παρατεταμένο συμβατικό πόλεμο, έναν πόλεμο που πυροδότησε μια σπάνια διαφωνία στο πολιτικο-στρατιωτικό κατεστημένο της χώρας και οδήγησε τις εσωτερικές διαμάχες του Κρεμλίνου να βγουν στο φως.
Αναλυτές συμφωνούν πως, βραχυπρόθεσμα, η Ρωσία είναι μάλλον απίθανο να πετύχει τους στόχους της και ότι είναι εξίσου δύσκολο για το Κίεβο να απελευθερώσει όλα τα εδάφη που έχει κατακτήσει η Μόσχα. Η προοπτική για κατάπαυση του πυρός, ή για διευθέτηση μέσω διαπραγματεύσεων, φαντάζει πιο μακρινή από ποτέ, επειδή καμία από τις δύο χώρες δεν προτίθεται να παραχωρήσει εδάφη όσο πιστεύει ότι μπορεί να επιτύχει μια ισχυρότερη διαπραγματευτική θέση μέσω του πολέμου. Και οι δύο πλευρές διατυμπανίζουν ότι η ήττα δεν είναι επιλογή και πως η νίκη είναι τουλάχιστον εφικτή, αν όχι το πιθανότερο σενάριο.
«Η Ουκρανία μπορεί να χάσει τον πόλεμο, αλλά η Ρωσία δεν μπορεί να βγει κερδισμένη σε γεωπολιτικό επίπεδο», εκτιμά ο πολιτικός επιστήμονας και πρόεδρος της Eurasia Group, Ιάν Μπρέμερ. «Η Ρωσία θα είναι ακόμα αποκλεισμένη, το ΝΑΤΟ και πάλι θα διευρυνθεί και ο Πούτιν θα νιώθει ταπεινωμένος, ανασφαλής και σε πολύ χειρότερη γεωστρατηγική θέση από ό,τι ήταν πριν από την εισβολή. Τι θα κάνει ως το ισχυρότερο ανέντιμο κράτος του κόσμου; Αυτό είναι το μακροπρόθεσμο ερώτημα, που πηγαίνει πέραν της Ουκρανίας», είπε ο Μπρέμερ στο CNBC.
«Οι Ουκρανοί απέκρουσαν τη ρωσική προσπάθεια κατάκτησης της χώρας. Υπερασπίστηκαν την πρωτεύουσά τους. Έχουν απωθήσει τους Ρώσους από κάποια από τα εδάφη που κατέκτησαν από τις 24 Φεβρουαρίου 2022. Έχουν ανακτήσει περίπου το μισό από αυτό. Και όμως χρειάζονται το σπίτι τους, και οι Ρώσοι το καταστρέφουν. Η στρατηγική του Πούτιν θα μπορούσε να περιγραφεί ως εξής: “Δεν μπορώ να το έχω; Κανείς δεν μπορεί να το έχει!” Δυστυχώς, αυτό είναι το σημείο όπου βρίσκεται η τραγωδία αυτή τη στιγμή» ανέφερε πρόσφατα στο New Yorker o ιστορικός Μαρκ Κότκιν.
«Νομίζω ότι ο πόλεμος θα τελειώσει με λύση μέσω διαπραγματεύσεων»υποστηρίζει ο πρώην αρχηγός της CIA Ντέιβιντ Πετρέους. «Αυτό θα συμβεί όταν η ηγεσία της Ρωσίας συνειδητοποιήσει ότι ο πόλεμος δεν μπορεί να συνεχιστεί ούτε στο πεδίο των μαχών, ούτε στο εσωτερικό μέτωπο. Δυστυχώς δεν μπορώ να προβλέψω πότε θα ισχύσουν αυτές οι συνθήκες. Στο πεδίο της μάχης οι Ρώσοι έχουν ήδη υποστεί πιθανότατα οκτώ φορές περισσότερες απώλειες από ό,τι η τότε Σοβιετική Ένωση σε σχεδόν μια δεκαετία πολέμου στο Αφγανιστάν. Στο εσωτερικό μέτωπο οι χρηματοπιστωτικές και οικονομικές κυρώσεις, οι κυρώσεις επί προσώπων και οι εμπορικοί περιορισμοί έχουν προκαλέσει ύφεση».
Ο πόλεμος μπορεί να συνεχιστεί σύμφωνα με τρία πιθανά σενάρια: αδιέξοδο, νίκη της Ουκρανίας ή νίκη της Ρωσίας. Το πρώτο σενάριο στην πραγματικότητα γίνεται ένας πόλεμος για πάντα, ίσως κάτι παρόμοιο με τη μόνιμη αντιπαράθεση στην κορεατική χερσόνησο. Το δεύτερο σενάριο ενέχει τον κίνδυνο μιας δραματικής κλιμάκωσης από τη Ρωσία, η οποία με τη σειρά της θα μπορούσε να ωθήσει το ΝΑΤΟ να εμπλακεί άμεσα στη μάχη. Το τρίτο σενάριο ενέχει επίσης τον κίνδυνο μιας άμεσης σύγκρουσης ΝΑΤΟ-Ρωσίας, καθώς η προοπτική επικράτησης της Ρωσίας στο πεδίο της μάχης θα οδηγήσει σε εκκλήσεις για εμπλοκή του ΝΑΤΟ προκειμένου να σωθεί η Ουκρανία.
Στο πρόσφατο άρθρο του ο Ντμίτρι Τρένιν, πρώην συνταγματάρχης των ρωσικών στρατιωτικών μυστικών υπηρεσιών και στη συνέχεια διευθυντής του Carnegie Moscow Center, που πλέον έχει κλείσει, υποστηρίζει πως «ενώ υπάρχει για τη Ρωσία ένα θεωρητικό μονοπάτι προς την παράδοση», ωστόσο αυτή η επιλογή δεν είναι αποδεκτή επειδή θα συνεπάγονταν «εθνική καταστροφή, πιθανό χάος και μια άνευ όρων απώλεια κυριαρχίας».
Ο φόβος αυτού του αποτελέσματος οδηγεί τον Τρένιν να συμπεράνει πως η Ρωσία δεν έχει άλλη επιλογή από το να συνεχίσει να πολεμά ως «χώρα πολεμιστής, που υπερασπίζεται την κυριαρχία και την ακεραιότητά της», αν και αυτό θα απαιτήσει «μεγάλες θυσίες» για «πολλά χρόνια». Όπως υποστηρίζει ο Τρένιν, αυτό το αιματηρό μονοπάτι θα απαιτήσει «τον άνευ όρων πατριωτισμό της ελίτ».
πηγη athensvoice.gr
