Γράφει ο Θόδωρος Γαλανόπουλος
Ενα ρεμπέτικο τραγουδάκι έλεγε. “Τι γυρεύουν τέτοια ώρα τουτοι μπατσοι πουρθαν τώρα ; Μπατσοι και χωροφυλακοι μας το κλείσαν το τσαρδάκι”… Για κάτι τέτοια πάντα ήταν, ε ,και για τέτοια είναι ακόμα… Να κυνηγάνε και να δέρνουμε τίποτα νεαρούς στα παγκάκια, κατα διαταγήν μη μεταδώσουν τον ιό στον αέρα του πάρκου, Να δείρουμε κάτι φοιτητές που ανέκαθεν είχαμε μια απέχθεια , γιατί κοιτάνε στραβά τους μπάτσους, Επισης κατά διαταγή πετάνε κάτι ανήμπορους από τα σπίτια που πλειστηριαζουν τα κοράκια των τραπεζών, γιατί με ποιον θέλετε να είμαστε; Με την εξουσία και την άρχουσα ταξη ειμαστε μαζι, σιγά μην ειναι με το λαο που ειναι παιδια του.. που και αυτός στην ουσία τους πληρώνει με τους έμμεσους ή άμεσους φόρους του..
Αμ τι νομίζετε ότι είναι το όνειρο του κάθε μπάτσου; Να γίνει ο προστάτης και ο υπερασπιστής του πολίτη; ούτε καν… Όνειρό του είναι να είναι ο μπράβος του βουλευτή, να κουβαλάει τα ψώνια της κυρίας του, να πάει τα παιδιά σχολείο, για να γλιτώνει τις περιπολίες και τις βάρδιες στην Ομόνοια και στον Πειραιά… Βεβαίως υπάρχουν και εκείνοι οι μπάτσοι που τρέχουν να σώσουν ανθρώπους καμιά φορά, και υπερασπίζονται και τον πολίτη . Αλλά υπάρχουν και εκείνοι σαν αυτόν που κουβάλαγε το χασίσι από την Αλβανία μεσα στο περιπολικό μαζί με τον έμπορο ..
Υπάρχουν και εκείνοι που κάνουν τους προστάτες και τους νονούς της νύχτας, και τα αρπάζουν χοντρά και υπάρχουν και οι καθαροι δημόσιοι υπάλληλοι που ότι και να τους πεις, θα ψάχνουν μία δικαιολογία για να μην ασχοληθούν καθόλου μαζί σου, άσε που κοιτάνε τον πολίτη σαν υποδεέστερο ον , και στην παραμικρή κουβέντα του, μπορεί να τον χωσουν μεσα για αντίσταση κατά της αρχής, και να πει το δεσπότη Παναγιώτη…
Τι είναι οι μπάτσοι; ότι είναι η Ελλάδα..Ενα κομμάτι της παρακμης της που δεν με εκπλήσσει καθόλου… μπορούμε και χειρότερα
