Πως οι εμπειρίες που είχαμε ως παιδιά επηρεάζουν το πώς νιώθουμε ή συμπεριφερόμαστε όταν βρισκόμαστε με τους γονείς μας και τι μπορούμε να κάνουμε φέτος τα Χριστούγεννα για να περιορίσουμε τις αρνητικές συμπεριφορές.
Μπορεί όλον τον χρόνο -να προσπαθείς έστω- να είσαι ένας ανεξάρτητος ενήλικας, ικανός να διαχειριστείς τη δουλειά σου, το σπίτι σου και τις διαπροσωπικές σου σχέσεις, όμως όταν επιστρέφεις στην οικογένειά σου για τις γιορτές, όπως καλή ώρα τα Χριστούγεννα, ξαφνικά ξυπνάει το παιδί μέσα σου.
Ας δούμε τι κρύβεται πίσω από αυτές τις παλιές οικογενειακές δυναμικές –μαζί με μερικές ιδέες για το πώς να κάνετε ένα διάλειμμα και να διατηρήσετε την ηρεμία αυτές τις γιορτές.
ΟΙ ΟΙΚΟΓΕΝΕΙΑΚΕΣ ΣΧΕΣΕΙΣ ΚΑΙ ΟΙ ΔΥΝΑΜΙΚΕΣ
Η Θεωρία της Προσκόλλησης είναι μια ευρέως μελετημένη θεωρία για τις ανθρώπινες σχέσεις και τον τρόπο σύνδεσης, που αναπτύχθηκε στις αρχές του 20ού αιώνα.
Υποστηρίζει ότι οι πρώιμες εμπειρίες μας –ιδιαίτερα το πώς «δεθήκαμε» με τους γονείς– επηρεάζουν τον τρόπο με τον οποίο αλληλεπιδρούμε με την οικογένεια και τις στενές μας σχέσεις στη μετέπειτα ζωή μας.
Ως ενήλικες, κρατάμε συγκεκριμένες σκέψεις, πεποιθήσεις και αναμνήσεις σχετικά με αυτές τις πρώιμες εμπειρίες. Αυτές μπορεί να είναι θετικές ή αρνητικές και επηρεάζουν τον τρόπο που συμπεριφερόμαστε στους γονείς μας (ή αργότερα στη ζωή, με τους συντρόφους μας).
Εν ολίγοις, αυτές οι στάσεις, πεποιθήσεις και συμπεριφορές σχηματίζουν το «πρότυπο προσκόλλησης» μας.
