Οι πολιτικές εξελίξεις στην Ιταλία σηματοδοτούν τον σκληρό χειμώνα που έρχεται για την Ευρώπη. Κατά τα φαινόμενα ο Βλαδίμηρος έχει μετρήσει καλύτερα τα χαρτιά του από τους Ευρωπαίους. Και οι επενδύσεις που έχουν κάνει εδώ και χρόνια τα παιδιά της KGB στα διάφορα «κινήματα», ήρθε η ώρα να φέρουν πίσω τα λεφτά τους. Η Ευρώπη είναι εγκλωβισμένη στον σνομπισμό της και αδυνατεί να αντιληφθεί ότι ο πλανήτης μπορεί να κινηθεί και χωρίς τις δικές της αγκυλώσεις.
Δυστυχώς, τα πράγματα εξελίσσονται στη σκοτεινή πλευρά του φεγγαριού. Κανονικά θα έπρεπε η απειλή του Πούτιν να λειτουργήσει ως καταλύτης και να σπρώξει την Ευρώπη να κάνει πράγματα που κάτω απ’ άλλες συνθήκες δεν θα τα έκανε ούτε σε πενήντα χρόνια. Αντί γι αυτό βρισκόμαστε στο ίδιο ακριβώς σημείο που βρισκόμασταν και προ της κρίσης. Οι πιθανότητες έτσι είναι σε βάρος της. Αν η κρίση δεν ξεσπούσε στην Ιταλία, το επόμενο crash test θα ήταν σε μία άλλη χώρα. Οι υποψήφιες είναι περισσότερες της μιας και η κρίση χρέους είναι ένα φάντασμα που απειλεί να εισέλθει ανά πάσα ώρα και μάλιστα από την κεντρική πόρτα.
Ο λαϊκισμός κάνει αισθητή την παρουσία του. Το ευρώ είναι το πρώτο θύμα μιας εμπιστοσύνης που χάνεται κάθε μέρα. Κάθε μέρα, λοιπόν, αδειάζει λίγο – λίγο το μπουκάλι. Κι αυτό φαίνεται στις αγορές. Μια υποχώρηση της τιμής του ευρώ σημαίνει ότι με τα χρήματα που διαθέτουν οι κυβερνήσεις της Ευρώπης θα μπορούν να αγοράσουν λιγότερη ενέργεια και λιγότερα τρόφιμα. Και όλη αυτή η κατάσταση θα έχει στο τέλος πολιτικό αντίκτυπο που θα απομακρύνει την προοπτική της Ενωμένης Ευρώπης. Αυτό ακριβώς «παίζεται» αυτή τη στιγμή στην Ιταλία. Δηλαδή, οι τύχες της Ενωμένης Ευρώπης. Και αν κερδηθεί αυτό το στοίχημα θα υπάρξει ένα νέο και ούτω το καθεξής. Να γιατί οι πιθανότητες είναι στο τέλος εναντίον της Ευρώπης.
Το καλό με εμάς είναι ότι αυτό το εξωτικό φρούτο των αντισυστημικών το έχουμε ζήσει. Είχαμε αυτό το προνόμιο πριν απ’ όλους τους άλλους. Και ο ελληνικός λαός γνωρίζει την απάντηση στο ερώτημα «κάτι νέο και άγνωστο ή κανονικότητα». Κι αυτός είναι ένας επιπλέον λόγος που δεν έπρεπε να πάει σε εκλογές ο Κυριάκος Μητσοτάκης. Δεν έπρεπε να οδηγήσει τη χώρα στη δίνη της αβεβαιότητας την ώρα που η Ευρώπη δεν θα προλάβαινε να μετράει τα ανοικτά της μέτωπα.
Περιμένουμε μια σύσκεψη κορυφής για το πως η Ευρώπη θα αντιμετωπίσει αποτελεσματικά τις προκλήσεις του Πούτιν. Πως θα κερδίσει αυτό τον πόλεμο. Αν δεν τα καταφέρει ο χειμώνας που έρχεται δεν θα κρατήσει τρεις μήνες. Θα είναι ένας μακρύς χειμώνας. Θέλουμε να πιστεύουμε ότι έστω και την τελευταία στιγμή το αίσθημα της αυτοσυντήρησης θα λειτουργήσει και θα δείξει σε όλους τον δρόμο που πρέπει να ακολουθηθεί. Και θα το καταλάβουμε αν αυτό συμβεί. Οι αγορές δεν χαϊδεύουν αφτιά και δεν ακολουθούν πρακτικές της διπλωματίας. Ή αγοράζουν ή πουλάνε. Ή λένε ναι ή λένε όχι. Ή τοποθετούνται στο ευρώ ή το ξεφορτώνονται όσο – όσο.
Θανάσης Μαυρίδης
πηγη liberal.gr
