Ο Προϋπολογισμός για το 2023 έρχεται σε μια εξαιρετικά δύσκολη στιγμή για την ελληνική οικονομία αλλά και σε μια εξαιρετικά κρίσιμη συγκυρία για την Γ’ Ελληνική Δημοκρατία. Η θεσμική κρίση του σκανδάλου των υποκλοπών τραυματίζει τη Δημοκρατία, καταρρακώνει το πολιτικό σύστημα, απαξιώνει τη χώρα μας διεθνώς.
Ταυτόχρονα όμως αναδεικνύει και κάτι ακόμη: την ιστορική οπισθοχώρηση που εκπροσωπεί αυτή η κυβέρνηση. Οπισθοχώρηση στην οικονομία. Οπισθοχώρηση στη Δημοκρατία. Διότι οι κρίσεις αυτές αποτελούν τις δύο όψεις του ίδιου νομίσματος. Και το κοινό τίμημα το πληρώνει ο ελληνικός λαός. Από τη μία διεύρυνση των κοινωνικών ανισοτήτων, καθήλωση των εισοδημάτων, συμπίεση των μικρομεσαίων, συγκεντροποίηση της οικονομικής δραστηριότητας σε ολιγοπωλιακά συμφέροντα. Και από την άλλη, θεσμικός εκφυλισμός, ασφυκτικός έλεγχος της ενημέρωσης, ευτελισμός κάθε έννοιας κράτους δικαίου, λογοδοσίας και πολιτικής ευθύνης.
Μέσα σε ένα τέτοιο περιβάλλον, η πορεία της οικονομίας είναι εξαιρετικά επισφαλής. Η αύξηση των επιτοκίων και η προβλεπόμενη επιβράδυνση της ανάπτυξης (ήδη το γ’ τρίμηνο του 2022 τα στοιχεία ήταν εξαιρετικά ανησυχητικά), καθιστούν ακόμα πιο αβέβαιη την επόμενη μέρα. H Κυβέρνηση όμως κάνει σαν να μην συμβαίνει τίποτα. Ο Προϋπολογισμός που κατέθεσε κινείται στις ίδιες ράγες με τον προηγούμενο: επιδότηση της αισχροκέρδειας, μείωση κονδυλίων για κοινωνικό κράτος και υγεία, αύξηση εσόδων από ΦΠΑ.
Το σχέδιο της όμως δεν θα υλοποιηθεί. Ο πολιτικός της χρόνος τελειώνει. Ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ θα κληθεί, όπως έγινε και στο πρόσφατο παρελθόν, να ηγηθεί της συλλογικής προσπάθειας της ελληνικής κοινωνίας για έξοδο από την πολυεπίπεδη κρίση. Καταρχάς με ένα σχέδιο ευθείας σύγκρουσης με τον πυρήνα της πληθωριστικής κρίσης: με ρύθμιση στην αγορά ενέργειας, πλαφόν στη χονδρική και λιανική τιμή στο ρεύμα, περιορισμό του περιθωρίου κέρδους των ηλεκτροπαραγωγών και πραγματική φορολόγηση των υπερκερδών. Ταυτόχρονα όμως και με ένα πρόγραμμα αναγκαίων ριζοσπαστικών παρεμβάσεων και μεταρρυθμίσεων: Στον ενεργειακό κλάδο, στο χρηματοπιστωτικό σύστημα και στην αντιμετώπιση του εκ νέου εκτινασσόμενου ιδιωτικού χρέους, στην στήριξη του εισοδήματος. Αλλά και με την εκπόνηση μιας Εθνικής Αναπτυξιακής Στρατηγικής με στόχο την ανακατεύθυνση των διαθέσιμων πόρων για την παραγωγή εγχώριας προστιθέμενης αξίας και την κάλυψη του χρηματοδοτικού κενού στην πραγματική οικονομία.
Ο επόμενος Προϋπολογισμός της χώρας πρέπει να συγκροτεί έναν οδικό χάρτη άμεσης κοινωνικής θωράκισης και δίκαιης οικονομικής ανασυγκρότησης. Και αυτό μόνο η προοδευτική κυβέρνηση που θα προκύψει μετά την νίκη του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ στις επερχόμενες εκλογές μπορεί να το διασφαλίσει.
Άρθρο του βουλευτή Μεσσηνίας και τομεάρχη Ανάπτυξης και Επενδύσεων της ΚΟ του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ, Αλέξη Χαρίτση,
στην εφημερίδα «Το ΒΗΜΑ της Κυριακής»
