Λίγες μέρες μετά την αποκάλυψη ότι δεν υπάρχουν ενδείξεις για τουρκικό φιρμάνι που επικαλείται το Βρετανικό Μουσείο όσον αφορά την απόκτηση των Γλυπτών του Παρθενώνα, ξεφυλλίζουμε το πρόσφατο βιβλίο του Νίκου Σταμπολίδη με την απαρχή της στρατηγικής αυτής και διεισδύουμε στα άδυτα της συνέλευσης και των συμμάχων της Ελλάδας.
Eίναι από αυτές τις περιπτώσεις όπου μια κατάσταση επιδέχεται δύο εντελώς διαφορετικές ερμηνείες: παρακολουθώ τον τρόπο με τον οποίο οι εκπρόσωποι του βρετανικού υπουργείου Πολιτισμού και του Βρετανικού Μουσείου τοποθετούνται στην 24η Διακυβερνητική Επιτροπή της UNESCO για την Επιστροφή των Πολιτιστικών Αγαθών στις Χώρες Προέλευσης (ICPRCP) στο Παρίσι και δεν μπορώ να αποφασίσω.
Ναι, αυτή όπου για πρώτη φορά αναφέρθηκε επισήμως, μέσα στην αίθουσα της Ολομέλειας από εκπρόσωπο της Τουρκίας (προσοχή: έχουν προϋπάρξει τις τελευταίες δεκαετίες σχετικές μελέτες και δημοσιεύσεις από ιστορικούς της γείτονος και όχι μόνο) ότι δεν υπάρχει ένδειξη, αντίγραφο ή άλλο στοιχείο ότι ο λόρδος Έλγιν είχε επίσημο φιρμάνι που του επέτρεπε να προβεί στη βιαιοπραγία εις βάρος του Παρθενώνα.
Ηττημένοι ή αμετανόητοι αποικιοκράτες;
Βλέπω τους εκπροσώπους του Λονδίνου να δέχονται τα χτυπήματα στριμωγμένοι, μηρυκάζοντας τα σταθερά επιχειρήματά τους, με τον ίδιο τρόπο, όπως κάνουν τα τελευταία 40 χρόνια. Ή μήπως αυτό που βλέπω είναι η απόλυτη αλαζονεία και αίσθηση εξουσίας ενός σκληροπυρηνικού αποικιοκράτη που πίσω από το ευγενικό διπλωματικό χαμόγελο μας λένε κατάμουτρα ότι δεν πρόκειται ποτέ να πετύχουμε αυτό που θέλουμε;
Είναι τόσο μόνοι. Πόσο μόνοι; Τόσο όσο η φράση που είπε με ένταση η μόνιμη εκπρόσωπος του Παναμά. «Κάναμε τόσους διαλόγους χωρίς αποτέλεσμα. Πόσες ακόμα αποφάσεις θα πρέπει να υιοθετήσουμε προκειμένου να επανενωθούν τα Γλυπτά στην Ελλάδα; Δεν πρόκειται απλώς για μια υπόθεση επαναπατρισμού ή επιστροφής. Είναι μια υπόθεση επανένωσης. Πρέπει όλες οι χώρες-μέλη της επιτροπής να κατανοήσουμε ότι είμαστε εδώ καλή τη πίστει, πιστεύουμε στους στόχους που έχουμε θέσει και ότι δεν μπορούμε απλώς να πούμε ότι αυτό είναι θέμα μεταξύ των μουσείων. Οι διαπραγματεύσεις μέσα σε αυτό το δωμάτιο είναι διαπραγματεύσεις μεταξύ κυβερνήσεων προκειμένου να βρούμε μια φόρμα που θα διασφαλίζει την επανένωση των Παρθενώνειων Γλυπτών».
Διαβάστε την συνέχεια στο iefimerida.gr
