Πέμπτη
18
Απρίλιος
TOP

Η έκθεση φωτογραφίας «Μαρτυρίες – Βλέμματα» 1971 – 2021: Γιατροί Χωρίς Σύνορα και Magnum Photos, 50 χρόνια στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας

Η έκθεση φωτογραφίας με τίτλο «Μαρτυρίες – Βλέμματα», 1971 – 2021 Γιατροί Χωρίς Σύνορα και Magnum, 50 χρόνια στο πεδίο, που πραγματοποιείται με αφορμή τη συμπλήρωση μισού αιώνα ζωής και δράσης της διεθνούς ιατρικής ανθρωπιστικής οργάνωσης, Γιατροί Χωρίς Σύνορα, ταξιδεύει στην Καλαμάτα και φιλοξενείται από τον Δήμο Καλαμάτας και την Κοινωφελή Επιχείρηση «Φάρις».

Η έκθεση θα φιλοξενηθεί από 27 Ιουνίου έως 30 Ιουλίου 2022 στο φουαγιέ και στον περίβολο του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας με την υποστήριξη του Ιδρύματος Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου.

 

Η 50ή επέτειος των Γιατρών Χωρίς Σύνορα αποτελεί ευκαιρία για μια αναδρομική φωτογραφική έκθεση που αποτυπώνει μέσα από τον φακό του πρακτορείου Magnum Photos τους πιο σημαντικούς σταθμούς της ιστορίας τους. Με την έκθεση αυτή θυμίζουν μερικές από τις μεγαλύτερες ανθρωπιστικές κρίσεις, τη μαρτυρία και τη δράση τους από το 1971 έως σήμερα. Το αποτέλεσμα που προκύπτει είναι εξίσου αφηγηματικό όσο και οπτικό.

Η έκθεση «Μαρτυρίες – Βλέμματα», 1971 – 2021 Γιατροί Χωρίς Σύνορα και Magnum, 50 χρόνια στο πεδίο, περιλαμβάνει ενδεικτικά φωτογραφίες από τις πρώτες δράσεις των Γιατρών Χωρίς Σύνορα σε εμπόλεμη ζώνη στον Λίβανο το 1976, μέχρι την κρίση στη Ρουάντα το 1994, τον πόλεμο στη Συρία το 2011, τον μεγάλο σεισμό στην Αϊτή το 2010, τη μάχη κατά του Έμπολα στην Αφρική και την πανδημία COVID-19 σε όλο τον κόσμο.

 

Φωτογράφοι: Abbas (IR), Enri Canaj (AL), Raymond Depardon (FR), Thomas Dworzak (DE), Stuart Franklin (UK), Hiroji Kubota (JP), Yael Martinez (MX), Lorenzo Meloni (IT), Paolo Pellegrin (IT), Gilles Peress (FR), Chris Steele-Perkins (UK), Cristina Garcia Rodero (ES), Moises Saman (ES/US), Jerome Sessini (FR), Newsha Tavakolian (IR)

Την επιμέλεια της έκθεσης στην Καλαμάτα έχει ο Καλλιτεχνικός Διευθυντής του Εικαστικού  Τομέα της Κοινωφελούς Επιχείρησης  «Φάρις»  του Δήμου Καλαμάτας, Παναγιώτης Λαμπρινίδης.

 

Η έκθεση πραγματοποιείται με την υποστήριξη του Ιδρύματος Καπετάν Βασίλη και Κάρμεν Κωνσταντακόπουλου και με την ευγενική χορηγία της FujiFilm για την εκτύπωση του φωτογραφικού υλικού στον περίβολο του Μεγάρου Χορού Καλαμάτας.

 

Τα εγκαίνια θα πραγματοποιηθούν στις 27 Ιουνίου στις 20:00. Στα εγκαίνια θα παρευρίσκονται και εκπρόσωποι των Γιατρών Χωρίς Σύνορα.

Η έκθεση θα φιλοξενηθεί στο Μέγαρο Χορού Καλαμάτας και στο πλαίσιο του 28ου Διεθνούς Φεστιβάλ Χορού Καλαμάτας που πραγματοποιείται από 15 έως 24 Ιουλίου 2022.

Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα είναι μια διεθνής ανεξάρτητη ιατρική οργάνωση, η οποία ιδρύθηκε το 1971 από μια ομάδα Γάλλων γιατρών και δημοσιογράφων για την παροχή ιατρικής βοήθειας χωρίς διακρίσεις σε ανθρώπους που βρίσκονται σε κίνδυνο. Η ιατρική δράση είναι η κύρια αποστολή της οργάνωσης και η μαρτυρία αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της.

 

Το Magnum Photos είναι ένας διεθνώς αναγνωρισμένος παγκόσμιος φωτογραφικός οργανισμός που αντιπροσωπεύει μερικές από τις πιο αξιόλογες φωνές της σύγχρονης φωτογραφίας και έχει τεκμηριώσει όλα τα σημαντικά διεθνή γεγονότα από το 1947.

 

 Info:

Έκθεση: «Μαρτυρίες – Βλέμματα», 1971 – 2021 Γιατροί Χωρίς Σύνορα και Magnum, 50 χρόνια στο πεδίο

Μέγαρο Χορού Καλαμάτας

27 Ιουνίου – 30 Ιουλίου 2022

Μέρες & ώρες λειτουργίας: Δευτέρα έως και  Παρασκευή 10.00 έως 13.00 και 18.00 έως 20.00

 

SUDAN. Kassala. January 6th 1985.
During the past few days 35,000 persons have left the Tigre province in North Ethiopia
and crossed the boarder into Sudan to reach the Takalabab camp (near Kassala) in the
eastern part of the country. Each day 850 refugees are evacuated to Wad Kowli, farther south, by trucks furnished by the United Nations Organization. While waiting for their time to leave, the others survive under extremely difficult conditions. A small group of doctors of the organization Medecins Sans Frontieres take care of their most urgent heath problems. All the same, many refugees die every day, victims of dehydration or malnutrition.                        ©Stuart Franklin / Magnum Photos

Σουδάν, 1985 — «Αν δεν αλλάξει τίποτα, δεν ξέρω τι κάνουμε εδώ. Χωρίς τροφή, η ιατρική περίθαλψη δεν έχει νόημα.» Brigitte Vasset, ιατρική συντονίστρια των Γιατρών Χωρίς Σύνορα στην Αιθιοπία, 1984

Με τον λιμό να ερημώνει το βόρειο τμήμα της Αιθιοπίας, οι άνθρωποι συνωστίζονταν σε αυτοσχέδιους καταυλισμούς. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα έστειλαν τρόφιμα, φάρμακα και προμήθειες και έθεσαν σε λειτουργία κέντρα θεραπευτικής σίτισης. Αφού διαπίστωσαν ότι η βοήθεια κατευθυνόταν προς το νότο, όπου οι άνθρωποι είχαν μεταφερθεί με τη βία, η οργάνωση αποφάσισε να μιλήσει ανοιχτά και να καταγγείλει τη χειραγώγηση της ανθρωπιστικής βοήθειας. Η κυβέρνηση της Αιθιοπίας απέλασε τους Γιατρούς Χωρίς Σύνορα, ωστόσο η οργάνωση συνέχισε να υποστηρίζει Αιθίοπες πρόσφυγες στο γειτονικό Σουδάν.

_________

MEXICO. Higueras Veracruz. March 23 2021. Karen Yoselyn Reyes (7) its been in a journey for 12 days with her Mother (30) and sister(2) from Yoro Honduras. They walked from Tapachula Chiapas to Coatzacoalcos Veracruz . Karen’s biggest concern is that her mother will not be able to get into the train because she is carrying her baby sister.

©Yael Martínez_Magnum Photos

Μεξικό 2021 – «Η μικρότερη ήταν η Κάρεν, 7 ετών, το βλέμμα της ήταν διαφορετικό, σαν, στα μάτια της, αυτές οι μέρες να ήταν χρόνια. Ο άνεμος φυσούσε και έκανε τα μαλλιά της να χορεύουν στον άνεμο, την έκανε να φαίνεται μαγική σαν η παρουσία της να αγγίζει ελάχιστα το έδαφος, σαν να επιπλέει σε αυτό το κομμάτι σιδήρου. Πέρασα και την έβγαλα μια φωτογραφία.» Yael Martínez_Magnum Photos

Χιλιάδες οικογένειες έχουν εγκαταλείψει την Ονδούρα λόγω της ανασφάλειας, ταξιδεύοντας χιλιάδες χιλιόμετρα με τρένο ή λεωφορείο σε μια απεγνωσμένη προσπάθεια να φτάσουν στις ΗΠΑ. Στη συνέχεια βρίσκονται εγκλωβισμένοι στο Μεξικό, σε εξαιρετικά επικίνδυνες πόλεις, όπου πέφτουν θύματα απαγωγών, επιθέσεων και εκβιασμών. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα παρεμβαίνουν σε διάφορα στάδια του ταξιδιού τους για να τους παρέχουν πρώτες βοήθειες και ψυχοκοινωνική υποστήριξη ενώ παράλληλα συνεχίζουν να καταγγέλλουν τις επιβλαβείς μεταναστευτικές πολιτικές που βασίζονται στην ποινικοποίηση και την αποτροπή.

_________

SUDAN, Gedaref Region, Eastern border with Ethiopia/Tigray Region. Al Hashaba. 2020/12.
Ethnic Tigray, Ethiopian, refugees who fled the central goverment’s military offensive against what is perceived as separatism by the Tigray regional governement and it’s military branch TPLF. When crossing into Sudan the refugees settle in unoccupied, unfinished houses at Al Hashaba Village 8, built for local Sudanese being resettled after the building of a Tekeze river dam. Some Sudanese families and military live in the camp, village Al Hashaba. The Sudanese governement tries to move the refugees into the Um Rakuba camp. MSF runs the water supplies and has an emergency clinic in the camp.           ©Thomas Dworzak-Magnum Photos

Σουδάν, πρόσφυγες στα σύνορα, 2020 –  «Τα γεγονότα που συνέβησαν στην ίδια περιοχή πριν από 40 χρόνια, προκάλεσαν πείνα, στέρηση και τρόμο, κι ανάγκασαν μεγάλο αριθμό ανθρώπων του Tigray να τραπούν σε φυγή. Αυτή τη φορά, τα ίδια γεγονότα δεν συμβαίνουν λόγω ενός αποσυντιθέμενου κομμουνιστικού καθεστώτος, αλλά ενός καθεστώτος βραβευμένου με Νόμπελ Ειρήνης.» Thomas Dworzak, φωτογράφος Magnum Photos

Στις αρχές Νοεμβρίου, στο Tigray, στη βόρεια Αιθιοπία, ξέσπασαν μάχες μεταξύ περιφερειακών ενόπλων δυνάμεων και του εθνικού στρατού της Addis Abeba. 60.000 άνθρωποι κατέφυγαν στο γειτονικό Σουδάν κι εκατοντάδες χιλιάδες εκτοπίστηκαν εσωτερικά στο Tigray. Από την πλευρά του Σουδάν, οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα εργάζονται σκληρά για να παρέχουν υποστήριξη και ιατρική βοήθεια στους πρόσφυγες.

©Newsha Tavakolian-Magnum Photos

Λαϊκή Δημοκρατία του Κονγκό, 2021 – «Όταν έφτασα για πρώτη φορά στο Drodro ανησυχούσα ότι οι γυναίκες θα με απέφευγαν, αλλά σήμερα είμαι έκπληκτη που έρχονται σε μένα για να μου πουν την ιστορία τους, γνωρίζοντας ότι είμαι φωτογράφος και δεν εργάζομαι στον ανθρωπιστικό χώρο. Τα περισσότερα από τα θύματα ζουν με ντροπή και ενοχές για αυτή τη φρικτή εμπειρία, για την οποία δεν έχουν ευθύνη. Ωστόσο, δεν μπορούμε να βάλουμε όλες αυτές τις γυναίκες και τα κορίτσια σε ένα κουτί. Όσο κοινή και αν είναι, η συλλογική εμπειρία της βίας δεν σβήνει τον ατομικό της αντίκτυπο. Κάθε μια αξίζει να ακουστεί.» Newsha Tavakolian, φωτογράφος Magnum Photos

Στα βορειοανατολικά της Λαϊκής Δημοκρατίας του Κονγκό, περισσότεροι από ένα εκατομμύριο άνθρωποι εκτοπίζονται λόγω της κλιμάκωσης της βίας που μαίνεται από το 2017. Δεκάδες οικογένειες αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τα σπίτια τους και να αναζητήσουν καταφύγιο σε καταυλισμούς που προσφέρουν λίγη περισσότερη ασφάλεια. Οι εκτοπισμένοι αντιμετωπίζουν επίσης επιδημίες, πολλαπλές λοιμώξεις λόγω κακής υγιεινής, καθώς και σεξουαλική βία. Εξαρτώνται από την ανθρωπιστική βοήθεια για να επιβιώσουν, αλλά υπάρχουν λίγες οργανώσεις εκεί. Οι Γιατροί Χωρίς Σύνορα φροντίζουν ιδιαίτερα τα παιδιά και τα θύματα σεξουαλικής βίας.