Πρωτοφανείς και εκρηκτικές ήταν οι εξελίξεις στα επίπεδα παραγωγικότητας ως αποτέλεσμα της υγειονομικής κρίσης, σύμφωνα με σχετική έκθεση της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας, η οποία διαπιστώνει ότι το 2020 η παραγωγικότητα ανά εργατοώρα ενισχύθηκε κατά 4,9%, σε υπερδιπλάσιο δηλαδή βαθμό σε σχέση με το μέσο όρο του 2,4% που καταγράφηκε μεταξύ 2005 και 2019. Η εκτόξευση της παραγωγικότητας πέρυσι, η οποία βέβαια ανατράπηκε με αιφνίδιο τρόπο το 2021, επιβάρυνε δυσανάλογα τους χαμηλόμισθους εργαζομένους, καθώς και τις επιχειρήσεις και τους κλάδους με εν γένει χαμηλή παραγωγικότητα.
Πιο συγκεκριμένα, η υγειονομική κρίση συρρίκνωσε το ποσοστό των χαμηλόμισθων εργαζομένων στην αγορά εργασίας σε σχέση με το 2019. Συνολικά, σε δείγμα 23 χωρών, συμπεριλαμβανομένης της Ελλάδας, το ποσοστό των χαμηλόμισθων στο εργατικό σώμα μειώθηκε κατά 4.8%. Μεταξύ των 23 αυτών χωρών η Ελλάδα σημείωσε τη μεγαλύτερη συρρίκνωση, με τους χαμηλόμισθους να μειώνονται κατά 15% ενδεχομένως περνώντας είτε στην ανεργία είτε στην επαγγελματική αδράνεια.
Εξίσου προβληματικά είναι τα ευρήματα της Διεθνούς Οργάνωσης Εργασίας σχετικά με τη δυσανάλογη επιβάρυνση της υγειονομικής κρίσης στις μικρές επιχειρήσεις με λιγότερους από 4 υπαλλήλους, όπου οι εργατοώρες μειώθηκαν κατά 12,1% και στις επιχειρήσεις με λιγότερους από 50 υπαλλήλους κατά 11,5%. Αντιθέτως, σε δείγμα 26 χωρών, οι εταιρείες με περισσότερους από 50 εργαζομένους κατέγραψαν επίσης μείωση της παραγωγικότητας, αλλά κατά πολύ μικρότερη, της τάξης του -8,7%.
Το αποτέλεσμα του ασύμμετρου σοκ ήταν βέβαια το λουκέτο σε έναν τεράστιο αριθμό μικρών επιχειρήσεων και η απορρόφηση μεγαλύτερου μεριδίου της αγοράς από μεγάλες εταιρείες, οι οποίες υπέστησαν κατ’ αυτόν τον τρόπο μικρότερη ζημία από την υγειονομική κρίση.
Εμπόδια
Με βάση τις δύο αυτές διαπιστώσεις προκύπτει ότι οι προοπτικές ανάκαμψης από την υγειονομική κρίση θα βρεθούν αντιμέτωπες με σοβαρά εμπόδια. Αφενός, η ραγδαία και μεγάλη μείωση του αριθμού μικρών επιχειρήσεων στη διεθνή οικονομία περιορίζουν τις εργασιακές ευκαιρίες. Σύμφωνα μάλιστα με την Διεθνή Οργάνωση Εργασίας, σε πολλές χώρες, οι μικρές επιχειρήσεις παρέχουν την πλειονότητα των θέσεων εργασίας και ιδίως σε χαμηλόμισθους εργαζομένους.
Αφετέρου, αυξάνεται ο κίνδυνος για παρατεταμένη περίοδο αδράνειας ή ανεργίας για τους χαμηλόμισθους, το οποίο με τη σειρά του οδηγεί σε υποτίμιση των εργασιακών δυνατοτήτων, θίγει τις μακροπρόθεσμες προοπτικές για αύξηση της παραγωγικότητας, αλλά και τις αναπτυξιακές προοπτικές.
ΠΗΓΗ: moneyreview.gr
