του Γιάννη Τυπάλδου
Θέλει αρετή και τόλμη για να εναντιωθείς στην πολιτική πλέμπα και να αγωνιστείς για μια Ελλάδα ανεξάρτητη. Για την ελευθερία και τη Δημοκρατία. Να ενταχθείς στον χώρο της ιδεολογίας που υπηρετεί τα δίκαια των Ελληνίδων και των Ελλήνων. Να παλεύεις συνεχώς για μια καλύτερη, δημιουργική κι ανθρώπινη ζωή.
Αιτήματα που αναρτήθηκαν στην ψυχή των Ελλήνων από τη δεκαετία του 50 και μετά.
Σε αυτό τον ξεσηκωμό στηρίχτηκε ο περίφημος ανένδοτος αγώνας του Γ. Παπανδρέου στη δεκαετία του 60.
Ένας Παπανδρέου, μεγάλης πλέον ηλικίας, έγινε μπροστάρης πολλών διεκδικήσεων των Ελλήνων, για να ξεπλύνει πιθανόν, τις ενοχές του που του δημιουργήθηκαν από τη συνεργασία με τους Εγγλέζους στη διάρκεια του πολέμου.
Ο Γ. Παπανδρέου (ο παππούς) πήγε στο Κάιρο και εντυπωσίασε του Εγγλέζους. Ο βασιλιάς Γεώργιος κι ο Εγγλέζος πρεσβευτής Reginald Leeper αντικατέστησαν τον πρωθυπουργό Βενιζέλο με τον Γ. Παπανδρέου.
Η Βρετανική υποστήριξη στο πρόσωπο του Παπανδρέου επιβεβαιώθηκε με το προσωπικό μήνυμα του ίδιου του Τσώρτσιλ. Όμως και ο πρόεδρος των ΗΠΑ Ρούσβελτ εξέφρασε τη συμπαράστασή του στον Παπανδρέου με αποστολή μηνύματος.
Ακολούθησε το περίφημο συνέδριο του Λιβάνου, όπου το περιεχόμενο του λόγου που θα εκφωνούσε ο Γ. Παπανδρέου εγκρίθηκε (ή συντάχθηκε) από τον πρεσβευτή Leeper και τον Βρετανό αρχιστράτηγο.
Με την έναρξη του συνεδρίου ο Παπανδρέου στον λόγο του επιτέθηκε σκληρά στο ΕΑΜ και τον ΕΛΑΣ και τους εξομοίωσε με τους Γερμανούς.
Το 1952 ο Παπανδρέου κατέβηκε στις εκλογές με το κόμμα του στρατηγού Παπάγου, που υποστηριζόταν απροκάλυπτα από τους Αμερικανούς. Η άνοδος της ΕΔΑ, αργότερα, ίσως να προβλημάτισε τους Αμερικανούς κι έτσι προσέφυγαν ξανά στη λύση Παπανδρέου.
Το 65 ο Μητσοτάκης ηγείται σε κίνηση αποστασίας και η Ένωση Κέντρου συρρικνώνεται.
Παράλληλα η Αθήνα κι όλη η Ελλάδα ξεσηκώνεται διεκδικώντας δικαιοσύνη, δημοκρατία, παιδεία, υγεία.
Κυριαρχεί το σύνθημα «Ψωμί, παιδεία, ελευθερία».
Ακολουθεί η δικτατορία. Μετά την πτώση της, ιδρύεται το ΠΑΣΟΚ με ηγέτη ον Α. Παπανδρέου.
Το 1981 το ΠΑΣΟΚ έρχεται την εξουσία με τον ήλιο του να φωτίζει κάθε πτυχή και φωλιά του λεγόμενου δεξιού κατεστημένου. Στο μεταξύ διάφορα στελέχη-προσωπικότητες διαγράφονται μεταξύ των οποίων και ο δημοκράτης και αντιστασιακός καθηγητής Σάκης Καράγιωργας.
Είκοσι χρόνια κυβέρνησε με κάποιες διακοπές. Με αρχηγούς τον Α. Παπανδρέου ως τον θάνατό του, τον Σημίτη και τον Γ. Παπανδρέου.
Από το 81 μέχρι το 89 κυριάρχησε η προσωπικότητα του Α. Παπανδρέου. Το αριστερό κίνημα αποδυναμωμένο έγινε ουρά του ΠΑΣΟΚ.
Όμως ο ήλιος δεν έκαψε το κατεστημένο. Μάλλον αναθέρμανε τη διαπλοκή, τα σκάνδαλα, τη γραφειοκρατία, το συγκεχυμένο και κομματικό συνδικαλισμό.
«Το μυστήριο σκάει μαζί με τον ήλιο, το μυστηριώδες συγχέεται με το σκοτάδι».
Άνθραξ ο θησαυρός. Και ο ήλιος έδυσε.
Το 89 λόγω πολλών σκανδάλων και κυρίως εκείνο του Κοσκωτά με τη βοήθεια του Συνασπισμού και του κατεστημένου των ΜΜΕ (Λαμπράκης, Τεγόπουλος κ.λπ.) Έρχεται στην εξουσία η Ν.Δ. και αργότερο ο Κ. Μητσοτάκης γίνεται πρωθυπουργός. Το ΠΑΣΟΚ όμως παραμένει ισχυρό κι επανέρχεται με ηγέτη πάντα τον Α. Παπανδρέου και αργότερα τους Σημίτη και Γ. Σ. Παπανδρέου.
Η αριστερή λάμψη όμως του ήλιου έχει ξεθωριάσει. Δε ζεσταίνει. Δε φωτίζει.
Η αναγέννηση που είχε εξαγγείλει το ΠΑΔΣΟΚ, οι αλλαγές που εξέπεμπαν τα ακριβοπληρωμένα μεγάφωνα της προπαγάνδας, απλά ήταν μια αληθοφάνεια (επειδή ο κόσμος διψούσε για αλλαγή) που έγινε οφθαλμαπάτη.
Ήταν τόσα πολλά σκάνδαλα, κτηματολόγιο – Κοσκωτάς – στρατιωτικές δαπάνες- Τσοχατζόπουλος –Παπαντωνίου – κομματικά δάνεια, τέλος δεν έχουν, που στοίχειωσαν το κράτος και το απαξίωσαν ολότελα.
Το ΠΑΣΟΚ ταίριαζε απόλυτα με τη φράση του μεγάλου Γάλλου ζωγράφου Braque «Πρέπει να ‘χεις δύο ιδέες: Τη μία για να καταστρέφει την άλλη.»
Η διαπλοκή κυριάρχησε, οι εργολάβοι κυβερνούσαν και τα ΜΜΕ πίεζαν, απειλούσαν, εκβίαζαν, χάιδευαν και πάνω απ’ όλα πλούτιζαν. Κυριάρχησε ο όρος νταβατζής. Ο Κώστας Καραμανλής μετέτρεψε τον «ήλιο» σε νταβατζή σκιάχτρο και διάβολο και μ΄ ένα απλοϊκό σύνθημα, το περίφημο «Επανίδρυση του Κράτους» κέρδισε εύκολα τις εκλογές.
Όμως ο ανταγωνισμός των κομμάτων μάλλον εξαντλείται στο κυνήγι του πλούτου και της κοινωνικής δύναμης. Ξαφνικά τα έντυπα γνωστού συγκροτήματος που για χρόνια αποκαλούσαν τον Γ.Α.Π Γιωργάκη, τον βάφτισαν Γιώργο. Αναβαθμίστηκε και εγώ τότε κέρδισα κάποιο στοίχημα γιατί είδα ότι το παιδί πάει ολοταχώς για πρωθυπουργός. Βέβαια η πρόβλεψή μου συνοδεύτηκε με έναν προβληματισμό που με ανησυχούσε. Γιατί σκέφτηκα ότι κάποια δέσμευση θα υπάρχει.
Ο χρησμός δεν άργησε ν’ απλώσει τον φόβο και τη δυστυχία στον Ελληνικό λαό . Να τον αποτελειώσει και να προκαλέσει τη μεγαλύτερη σύγχυση και απογοήτευση.
Έτσι ο Γ. Παπανδρέου με φόντο το όμορφο Καστελόριζο, που το μαγάρισε η παρουσία του, ανήγγειλε το απόλυτο ξεπούλημα της χώρας. Το ιδιωτικό χρέος έγινε δημόσιο κι ο λαός, που μέθυσε από τον ψεύτικο ήλιο του ΠΑΣΟΚ, άρχισε να παραπατάει και να βυθίζεται στη μιζέρια. Ωστόσο άντλησε λίγη δύναμη περιστασιακά και κατάφερε να γράψει ένα «σύνθημα» στην παραλία του Καστελόριζου: «Εμείς δημιουργήσαμε το χρέος;»
Ποιος είναι ο επόμενος κακός χρησμός σου. Και ποιο νησί θα διαλέξεις σαν φόντο για το διάγγελμά της απωθημένης σου φιλοδοξίας να κυβερνήσεις τον ωκεανό της μπανιέρας σου;
ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
