Τετάρτη
25
Δεκέμβριος
TOP

Οι κορυφαίοι αθλητές του πλανήτη τον θέλουν προπονητή. Ο Γιώργος Πομασκι απολαμβάνει τον παγκόσμιο σεβασμό

Είναι σήμερα ο κορυφαίος προπονητής στον πλανήτη στο στίβο. Χωρίς υπερβολή. Συγκαταλέγεται στις προσωπικότητες του αθλητισμού που απολαμβάνουν Σεβασμό και αναγνώριση. Ταυτίστηκε όσο κανείς άλλος με την επιτυχία και τις νίκες . Έχει σαρώσει όλα τα μετάλλια, σε όλα τα επίπεδα. Ευρωπαϊκά, παγκόσμια, ολυμπιακά. Είναι ο μαέστρος μιας ζηλευτής και μοναδικής ορχήστρας. Δεν το λες άλλωστε και εύκολο να εξελίσσεις και να καθοδηγείς κορυφαίους.

Ζει τις στιγμές. Χθες το βράδυ στη Βουδαπέστη μαζί με τους συναδέλφους του, άνοιξε ένα μπουκάλι ουίσκι για τα επινίκια. Δεχόταν τα συγχαρητήρια!Είχε φύγει το άγχος του αγώνα από το μυαλό του αλλά η σκέψη του ταξίδευε στα επόμενα βήματα.

Ο Πομάσκι έχει καταξιωθεί ως ο κορυφαίος στον παγκόσμιο αθλητισμό. Μέσα από τα αποτελέσματα του. Οι αθλητές του έχουν νικήσει τους πάντες. Ο Μίλτος Τεντογλου είναι η Κορωνίδα, στο πάνθεον των ηρώων που έχει γυμνάσει. Νέα παιδιά, αγόρια και κορίτσια που υπο την καθοδήγηση του ξεπέρασαν τους εαυτους τους και πέτυχαν περίλαμπρες νίκες.

Είναι θριαμβευτής ο Γιώργος Πομασκι. Θα τον δείτε να πανηγυρίζει στην κερκίδα την ώρα που τελειώνει αγώνας και κερδίζει την νικη. Πουθενά αλλού. Τον διακρίνει μία λακωνική σοβαρότητα. Οι ιαχες της επιτυχίας τον ακολουθούν παντού αλλα τα αυτιά του είναι κλειστά. «Πάμε τώρα για τον επόμενο στόχο, έχουμε πολύ δουλειά μπροστά μας» . Το μυαλό του εκεί, στην εκπλήρωση του καθήκοντος …

«Ξερεις, μεγάλωσα λίγο, δεν πρέπει να ξεκουραστώ και εγω;» με ρωτάει. Γελάω!  Τον γνωριζω πολύ καλά. Πάντα έτσι λέει, κάθε χρόνο , κάθε φορά και μετά από την μεγάλη του επιτυχία. Μολις 63 ετών είναι. Αν φύγει ο Πομασκι από τα στάδια και τα γυμναστήρια δεν θα έχει καλά γεράματα του υπενθυμίζω για πολλοστή φορά.

«Μα γιατί γελάς;» επιμένει. «Πόσο ακόμη θα αντέξω να  ανοίγω το πρωί το ολυμπιακό στάδιο με τα κλειδιά και να το κλείνω το βράδυ;» Σιγά μην του δώσω απάντηση …

«Άστα αυτά και πες μου τώρα τι γίνεται, πως σε αντιμετωπίζουν οι ξένοι συνάδελφοι σου και οι αθλητές;» τον ρωτάω.

«Δεν ξέρω τι να κάνω. Αυτό που γίνεται είναι απίστευτο. Όλοι θέλουν να έρθουν να προπονηθουν μαζί μου. Αθλητές από όλο τον κόσμο. Είναι κάτι που με ευχαριστεί και με τιμά…»

Δεν με αιφνιδιάζει με αυτό που μου λέει. Εδώ και χρόνια ο Γιώργος Πομάσκι πολιορκείται από ξένους αθλητές που θέλουν να βρεθούν δίπλα του για να τους μεταδώσει την γνώση. Διαπιστευτήρια του τα μετάλλια του και η σοφια του.

«Όλοι οι αθλητές, ειδικά αυτοί που έχουν το κράμα του πρωταθλητή ψάχνουν το παραπάνω. Σκέφτομαι ότι ένα γκρουπ με κορυφαίους μηκιστες  που θα γυμνάζεται στην Αθήνα θα έχει να προσφέρει σε όλους τους το κάτι παραπάνω. Ξέρεις οι Πρωταθλητές είναι μία άλλη κατηγορία, ζουν σε έναν άλλο κόσμο, έχουν βιώματα και ζωή διαφορετική από τους υπολοιπους και σίγουρα μία κοινή προετοιμασία θα παρεχει ωφέλη σε όσους μετέχουν.»

Προβληματίζεται, αλλά είναι πρώιμο θα έχει τις  μέρες μπροστά του να δει τι κάνει.

«Δεν ξέρω αλλα πρέπει να το αποφασίσω. Η αλήθεια είναι ότι βλέπω πώς με αντιμετωπίζουν όλοι οι συνάδελφοι μου στο εξωτερικό και νομίζω ότι με σέβονται. Το ίδιο και οι αθλητές. Με ρώτησες νωρίτερα τι μου έλεγαν στη διάρκεια του αγώνα και ειδικά στην τελευταία προσπάθεια. Θα σου πω. Κατάλαβα ότι έβλεπαν αλλά και ήθελαν τη νίκη του Μίλτου.  Μου εσφιγγαν το χέρι , περίμεναν τη νίκη, όλοι. Ο ινδός  γυρίζει και μου λεει προσεύχομαι για σένα και την Ελλάδα , να νικήσει σήμερα».

Ο Πομασκι, έλεγα πριν απο λίγο καιρό και το καταθέτω και σήμερα, είναι ο καλλιτέχνης του στίβου! Διάγει και βίο αντίστοιχο, αλλοπρόσαλλο σε σχέση με την κοινή καθημερινή λογική. Χάνει πολλα από τις χαρές της ζωής, αυτές που τέλος πάντων όλοι εμείς επιδιώκουμε, γιατι έχει τρέλα με την δουλειά του. Η διασκέδαση του χρονια τώρα, είναι ένα ποτήρι ουίσκι στα ξενοδοχεία μετα τους αγωνες και καμια ταβέρνα αραιά και που τα βραδάκια… Είναι φυσιολογικό αυτό;

Το καλό είναι ότι με το πέρασμα των χρόνων έχει γίνει σοφότερος και αποφασιστικός! Δεν έγινε ποτέ μερος του Συστηματος αλλα έφτιαξε δικό του. Με την δουλειά του. Την δύναμη της σιωπης του, αυτη που έδωσε αξία στην φωνή του. Οταν μιλήσει, είναι νομος ! Τελος.

Έχει ξεπεράσει τους φόβους των πρώτων χρόνων και μου αρέσει ότι την γνώση του αρχίζει να τη μεταλαμπαδεύει στους νεότερους! Στήνει, διαθέτει ουσιαστικα,  μπροστά από όλους το κύρος του για να τους προστατεύσει και τους λύσει τα  προβλήματα. Εργάτης και αφεντικό , ταπεινός και περήφανος!

Έχουμε να περιμένουμε ακόμη πολλά από τον ίδιο. Συγχαρητήρια Γιώργο πάμε γι άλλα…

ΠΗΓΗ athenea.gr