Δευτέρα
25
Νοέμβριος
TOP

«Οι μουσικοί της Βρέμης ή η τέχνη τιμή (δεν) έχει»: Η παράσταση που απεικονίζει τον καθημερινό «αγώνα» του ανθρώπου – Η συνέντευξη της δημιουργού, Παρασκευής Φαναριώτη

Η δημιουργός του “Οι μουσικοί της Βρέμης ή η τέχνη τιμή (δεν) έχει “, Παρασκευή Φαναριώτη πραγματοποίησε με εξαιρετική παράσταση στο Φεστιβάλ Πανόραμα που «έλαβε χώρα» στο θέατρο Παραμυθίας υπό την αιγίδα της ΕΝΩΣΗΣ ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΑΦΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ.

Με αφορμή αυτή την υπέροχη παιδική θεατρική παράσταση, της κάναμε κάποιες ενδιαφέρουσες ερωτήσεις σχετικά με την παράσταση και τα μελλοντικά της σχέδια.

Ποιο είναι το μήνυμα που θέλετε να περάσετε με την παράστασή σας;

Οι καμπές της ανθρώπινης ζωής και ο ανθρώπινος αγώνας να ξεπεράσει ο άνθρωπος τις αντιξοότητες, να βελτιωθεί και να προχωρήσει μπροστά αποτελούν μεγάλο μέρος του έργου. Ένα άλλο μέρος ασχολείται με τους (εσωτερικούς και εξωτερικούς) μηχανισμούς που πρέπει να ενεργοποιήσει εκείνος προκειμένου να υποστηρίξει αποτελεσματικότερα την πορεία της ζωής του. Και το πιο σημαντικό και διδακτικό μέρος του έργου έχει πολλούς παραλληλισμούς με το ποίημα «Όσο μπορείς» του Κωνσταντίνου Καβάφη”Ακόμα κι αν δεν μπορείς να κάνεις τη ζωή σου όπως τη θέλεις , τούτο προσπάθησε μονάχα όσο μπορείς: μην την εξευτελίζεις….. “ Πρόκειται περισσότερο για μια αναφορά στα χαρακτηριστικά των κλεφτών, των ανθρώπων εκείνων που αναλαμβάνουν το ρόλο του δράστη προκειμένου να παραβιάσουν τις προσωπικές ελευθερίες των ατόμων, να τους κακοποιήσουν λεκτικά και σωματικά, να τους εξευτελίσουν και να επιβληθούν σε αυτούς. Το έργο καταδικάζει μια σειρά από τέτοιες συμπεριφορές και αντ’ αυτού δίνει έμφαση στην ομαδικότητα, τη συνεργασία, την καλή πίστη, την ισότητα και την ελευθερία.Με αυτόν τον τρόπο, η ιστορία των Μουσικών της Βρέμης μπορεί να χρησιμοποιηθεί όχι μόνο ως διασκεδαστικό θεατρικό έργο, αλλά και ως ευκαιρία για αναστοχασμό σχετικά με τη συνεργασία, την αλληλεγγύη και την υπέρβαση των εμποδίων μέσω της αντιμετώπισης των συγκρούσεων και την ενσωμάτωση εννοιών όπως συμπερίληψη και διαπολιτισμικότητα. Το να μπορείς να στέκεσαι μόνος σου στη ζωή χωρίς δεκανίκι , να παίρνεις την τύχη σου στα χέρια σου και να αναλαμβάνεις τη ζωή σου είναι επίσης σημάδι ενδυνάμωσης. Εκτός αυτού μέσα από την συνεργασία διαφορετικών χαρακτήρων με διαφορετικά κοινωνικό ή και πολιτισμικό υπόβαθρο ενισχύεται η υπέρβαση των προκαταλήψεων και η συνοχή στην πολυμορφία.

Διαβάστε περισσότερα εδώ 

Πηγή: www.eirinika.gr