Όποιος δίνει τα λεφτά, φυσάει τη σφυρίχτρα», λέει ένα τουρκικό ρητό, εννοώντας πως αυτός που παρέχει το ρευστό, έχει και το γενικό πρόσταγμα. Στη σημερινή τουρκική οικονομία, ωστόσο, το πρόβλημα -ή, καλύτερα, ένα από τα προβλήματα- είναι ότι δεν γνωρίζουμε ποιος είναι αυτός που βρίσκεται… πίσω από τη σφυρίχτρα. Γιατί, από τον φετινό προϋπολογισμό της γείτονος, «περισσεύουν» 24,4 δισεκατομμύρια δολάρια (σε επίπεδο επταμήνου), τα οποία είναι… αγνώστου προελεύσεως.
Σκεφτείτε το: Μόνο τον περασμένο Ιούλιο, η Τουρκία κατέγραψε «ορφανές» ροές χρήματος προς τα ταμεία της, αυξημένες κατά 5,5 δισεκατομμύρια δολάρια. Η προέλευση αυτών των χρημάτων παραμένει μυστηριώδης, με τα καθαρά έσοδα από τις διάφορες δραστηριότητες στη χώρα να μην μπορούν να τα δικαιολογήσουν.
Άλλωστε, το ποσό των μυστηριωδών εισροών είναι τόσο μεγάλο που είναι κατά 30% μεγαλύτερο από αυτό των τουριστικών εσόδων της Τουρκίας (16,4 δισ. δολάρια στο διάστημα Ιανουαρίου- Ιουλίου). Από πού προέρχονται λοιπόν;
Τα ποσά των μυστηριωδών εισροών αποτελούν ρεκόρ για τα τελευταία 40 χρόνια, οπότε και υπάρχουν διαθέσιμα στοιχεία για την τουρκική οικονομία.
Το αντίστοιχο ποσό για την ίδια περσινή περίοδο έφτανε τα 10,2 δισεκατομμύρια δολάρια, ενώ για τη δεκαετία 2005-2015, οι μυστηριώδεις εισροές έφταναν τα 35 δισεκατομμύρια. Αντιλαμβάνεται κανείς ότι η πιθανότητα να πρόκειται για «λογιστικά λάθη και παραλείψεις» είναι σχεδόν μηδαμινή, με δεδομένο το μέγεθος και την αυξητική τάση των ποσών. Από πού προέρχονται λοιπόν;
Ο πρώην υπουργός Οικονομικών (2016-2018) της Τουρκίας, Νιχάτ Ζεϊμπεκτσί, επί της θητείας του έλεγε ότι «είναι αναπόφευκτο για μια χώρα στην οποία περισσότερο από 30% των οικονομικών δραστηριοτήτων είναι εκτός βιβλίων, να προσελκύει τόσο μεγάλα ποσά χρημάτων που δεν έχουν καταγραφεί». Και ζητούσε να γίνουν βήματα ώστε να βελτιωθεί η επίσημη οικονομία και να μειωθούν οι ανεπίσημες οικονομικές δραστηριότητες.
Από τότε, τίποτα δεν άλλαξε. Ούτε καν οι δικαιολογίες που χρησιμοποιούνται. Άλλαξε ωστόσο η συμμετοχή των ξένων επενδυτών, οι οποίοι φαίνεται στην πράξη ότι δεν εγκρίνουν ούτε τις πολεμικές απειλές μιας χώρας της οποίας η οικονομία καταρρέει, ούτε τους πειραματισμούς της Άγκυρας με τα επιτόκια. Ο πρόεδρος Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν θεωρεί ότι η περικοπή του κόστους δανεισμού, μειώνει τον πληθωρισμό.
Αυτή η εμμονή του -όπως και του πλήρους ελέγχου της Κεντρικής Τράπεζας- έχει οδηγήσει σε πτώσεις-ρεκόρ της τουρκικής λίρας, η οποία κάθε φορά διασώζεται (;) με «κάψιμο» των συναλλαγματικών διαθεσίμων της χώρας που, απλά δεν είναι αρκετά. Και ο πληθωρισμός μάλλον αγνοεί την ιδιάζουσα αντίληψη περί οικονομικών του προέδρου Ερντογάν, καλπάζοντας σε διαρκή υψηλά και κάνοντας τη ζωή του μέσου Τούρκου πολίτη αβάσταχτη- άλλωστε είναι συχνό φαινόμενο πια άνθρωποι να δουλεύουν απλά για να μπορούν να αγοράζουν μια φραντζόλα ψωμί τη μέρα.
Η τουρκική Κεντρική Τράπεζα εμμένει στις διευκρινίσεις της ότι οι μυστηριώδεις χρηματικές ροές οφείλονται σε νέες καταθέσεις των Τούρκων, που είχαν αποταμιεύσει ρευστό διαθέσιμό είτε σε τουρκική λίρα είτε – λόγω των εσόδων από τον τουρισμό – σε συνάλλαγμα. Τούρκοι αναλυτές αναφέρουν ότι ενδέχεται να πρόκειται για ρευστοποίηση του χρυσού (που συνηθίζουν να διακρατούν οι Τούρκοι) ώστε να μπορέσουν να ανταποκριθούν στον πληθωρισμό-«τέρας» που έφτασε ως και το 100% στην Κωνσταντινούπολη. Όμως και πάλι, οι αριθμοί «δεν βγαίνουν».
Ο αναλυτής της Capital Economics, Λίαμ Πιτς, λέει ότι ίσως να πρόκειται για λανθασμένα καταγεγραμμένες εισροές κεφαλαίων. «Όμως στην πραγματικότητα, αυτό θα μπορούσε να αφορά οτιδήποτε, από την πώληση χρυσού στην αδυναμία καταγραφής εμπορικών υπηρεσιών ή λαθρεμπορίου».
Διαβάστε περισσότερα εδώ
πηγη newmoney.gr
