της Νικόλ Λειβαδάρη από την έντυπη έκδοση της “Ναυτεμπορικής”
Μπορεί η διαγραφή Σαμαρά να οδηγήσει σε πτώση της κυβέρνησης και σε remake του 1993;
Δύσκολο, αφενός διότι η ιστορία είθισται να επαναλαμβάνεται ως φάρσα και αφετέρου γιατί δεν διαφαίνονται πολλοί πρόθυμοι γαλάζιοι βουλευτές να ακολουθήσουν τον πρώην πρωθυπουργό.
Μπορεί όμως να επιταχύνει τις πολιτικές εξελίξεις και να δρομολογήσει νέες. Ένα σενάριο λέει ότι ο Αντώνης Σαμαράς έχει συνάψει ήδη πολιτικό συμβόλαιο με την Αφροδίτη Λατινοπούλου και πως θα συμπορευθεί με τη Φωνή Λογικής -είτε ως φανερός, είτε ως σκιώδης αρχηγός- για να σαλπίσει την έφοδο του τραμπισμού στην Ελλάδα.
Ακούγεται γκροτέσκο, αλλά σε ένα πολιτικό σκηνικό υπό γενικό θρυμματισμό όλα μπορούν αν συμβούν.
Ένα άλλο σενάριο λέει πως ο πρώην πρωθυπουργός θα συνεχίσει να πυροβολεί την κυβέρνηση και θα χρησιμοποιήσει τους βουλευτές της Ν.Δ. που επηρεάζει ως Δούρειο Ίππο για να της κάνει τη ζωή δύσκολη εκ των έσω.
Το τρίτο σενάριο λέει πως ο Κυριάκος Μητσοτάκης για να τα προλάβει όλα αυτά θα αναγκαστεί, λίγο πιο νωρίς ή λίγο πιο αργά, να πάει σε πρόωρες εκλογές. Ακόμη κι εάν το κάνει, όμως, δεν θα παίζει με τους δικούς του όρους. Ήτοι, ο Σαμαράς μπορεί να έφυγε, αλλά άφησε πίσω του πρόβλημα.
Το δεύτερο πρόβλημα είναι πως η διαγραφή ενός πρώην πρωθυπουργού δεν αποτελεί δείγμα ισχύος αλλά πολιτικής αδυναμίας. Πόσο μάλλον όταν σφραγίζεται από χαρακτηριστικά προσωπικής βεντέτας.
