Από τις αλάνες της παιδικής ηλικίας μέχρι τις κερκίδες του «Γ. Καραϊσκάκης» και την ενεργή συμμετοχή στη διοίκηση ενός τοπικού συλλόγου, η διαδρομή του Παναγιώτη Κομπογιαννίτη στο ποδόσφαιρο μοιάζει φυσική – σχεδόν αυτονόητη. Όχι γιατί ήταν εύκολη, αλλά γιατί στηρίχτηκε σε κάτι απλό: την αγάπη για το άθλημα και την πίστη ότι ο αθλητισμός μπορεί να γίνει φορέας αλλαγής. Με επιχειρηματική εμπειρία, κοινωνική ευαισθησία και βαθιά εκτίμηση στη δυναμική της ομάδας, συμβάλλει σήμερα από τη θέση του προέδρου στην προσπάθεια αναγέννησης του Ολυμπιακού Καλαμάτας – με στόχο όχι μόνο τις επιτυχίες εντός γηπέδου, αλλά και ένα ουσιαστικό κοινωνικό αποτύπωμα.
Η σχέση «ζωής» με το ποδόσφαιρο
«Όπως κάθε αγόρι, ήταν το πρώτο άθλημα που έπαιξα… στη γειτονιά, στην αλάνα, μετά σε κάποιες τοπικές ομάδες», λέει χαριτολογώντας, για να συμπληρώσει: «Εντάξει, δεν κάναμε καμιά μεγάλη καριέρα λόγω τραυματισμών, αλλά είμαι λάτρης. Παρακολουθώ ελληνικό πρωτάθλημα και ξένα». Δηλώνει φίλος τόσο του Ολυμπιακού Πειραιώς όσο και της Μαύρης Θύελλας, τονίζοντας: «Υποστηρίζω τον Ολυμπιακό, έχω διαρκείας και όλο τον χειμώνα είμαι πάνω και βλέπω μπάλα. Και, φυσικά, υποστηρίζω την Καλαμάτα, την τοπική μας ομάδα».
Το επιχειρείν, ο αθλητισμός και η προσφορά στην κοινωνία
Ως επαγγελματίας με πολυδιάστατη αντίληψη του επιχειρείν, η ενασχόλησή του με το ποδόσφαιρο ως παράγοντας ξεκίνησε από την αγάπη του για τον Ολυμπιακό Πειραιώς. Παράλληλα, λειτούργησε ως κίνητρο η δύσκολη κατάσταση που αντιμετώπιζε τότε η τοπική ομάδα:
«Πέρναγε κάποια προβλήματα στο Γ’ τοπικό… Κινητοποιηθήκαμε με άλλους φίλους και είπαμε να κάνουμε κάτι για την ομάδα. Όταν είσαι επιχειρηματίας που η πόλη σε στηρίζει, το λιγότερο που μπορείς να κάνεις είναι να δώσεις πίσω, όσο μπορείς, στον κόσμο».
Η προσωπική του σχέση με την ΠΑΕ Ολυμπιακός και οι πρώτες παροτρύνσεις τον ώθησαν να δει «πιο ζεστά» την ενασχόληση με τον Ολυμπιακό Καλαμάτας, με τον οποίο συμπορεύεται ήδη μια πενταετία: «Από το 2020 ήμουν στο πλευρό της ομάδας σαν χορηγός. Τώρα φτιάχνουμε μια διοίκηση από την αρχή, με όνειρα και σταθερότητα», δηλώνει, υπογραμμίζοντας την αγάπη του για το ποδόσφαιρο και την πεποίθηση ότι στον αθλητισμό δεν χωρούν αντιπαλότητες.
Η φιλοσοφία του συλλόγου
«Είναι η φιλοσοφία που έχουμε περάσει και στις επιχειρήσεις μας: αγάπη για αυτό που κάνουμε, μεράκι, σταθερότητα και συνέπεια σε όσα λέμε στους αθλητές μας. Ο αθλητής δεν θέλει πολλά πράγματα!»
Η βάση κάθε υγιούς αθλητικού οικοδομήματος είναι η νεολαία. Γι’ αυτό δίνεται έμφαση στις ακαδημίες. «Βασικό μας μέλημα είναι οι ακαδημίες του Ολυμπιακού, οι οποίες στήνονται σιγά σιγά. Να μπορεί ο γονιός να φέρει το παιδί του, να περνά ευχάριστα δύο ώρες, να μάθει πέντε πράγματα, να γνωρίσει κόσμο. Θα κάνει κοινωνικές πράξεις – γιατί δεν είναι μόνο η μπάλα. Μέσα στις ακαδημίες και μέσα σε μια ομάδα μαθαίνεις πολλά».
Οι συνεργάτες του συμμερίζονται το ίδιο όραμα. «Στη διοίκηση είναι άνθρωποι με το ίδιο μεράκι και τις ίδιες βλέψεις. Αγαπούν τα παιδιά, αγαπούν το ποδόσφαιρο. Όσον αφορά το τεχνικό τιμ, θα το αναλάβουν σωστοί άνθρωποι. Πάμε βήμα βήμα – ακόμα είμαστε σε συζητήσεις, αλλά σίγουρα θέλουμε να έχουμε δίπλα μας τους καλύτερους. Υπάρχουν πολλά σχέδια, πάμε σταθερά!»
Ο σχεδιασμός προχωρά μεθοδικά, ώστε ο σύλλογος να λειτουργήσει στο μέλλον ανταγωνιστικά και εύρυθμα. Ωστόσο, σημαντικό εμπόδιο αποτελεί η έλλειψη υποδομών: «Ένα μεγάλο πρόβλημα που υπάρχει στην Καλαμάτα είναι ότι δεν υπάρχουν αθλητικοί χώροι», επισημαίνει ο κ. Κομπογιαννίτης, προσθέτοντας: «Αν θέλεις να κάνεις κάτι παραπάνω, πρέπει να ξεκινήσεις από καινούρια βάση. Υγεία να έχουμε, ηρεμία, κι όλα θα γίνουν».
Το όραμα για το μέλλον
Όσον αφορά το μέλλον, αν και οι βάσεις εξακολουθούν να τίθενται, η παρακαταθήκη που επιθυμεί να αφήσει είναι ξεκάθαρη. Αντιλαμβάνεται τον Ολυμπιακό Καλαμάτας ως μια προέκταση του μεγάλου συλλόγου της χώρας. Στο πλαίσιο αυτής της συνεργασίας, ο κ. Κομπογιαννίτης δηλώνει «Φιλοδοξία μας είναι να φτάσουμε σε ένα σημείο όπου ο σύλλογός μας θα είναι αυτοδύναμος – με τις δικές του χορηγίες, τις δικές του συμφωνίες, να μπορεί να είναι συνεπής σε όσα υπόσχεται στους αθλητές και στους συνεργάτες του, και να παρουσιάζει αθλητικό και κοινωνικό έργο. Να μείνει το στίγμα του, γιατί όταν μιλάμε για Ολυμπιακό, μιλάμε για έργο – όχι μόνο αθλητικό, αλλά και κοινωνικό».
Σ. Τριάντου
