του Λευτέρη Χαραλαμπόπουλου
από το www.in.gr
«Εάν οι εκλογές μπορούσαν να αλλάξουν τα πράγματα, θα ήταν παράνομες», έγραφε κάποτε ο Μαρξ. Και αν το σκεφτεί κανείς, η φράση του έχει κάτι να μας πει.
Προφανώς, και το να έχουμε εκλογές είναι κάτι πολύ προτιμότερο από το να μην έχουμε.
Όμως, την ίδια στιγμή οι πιο σημαντικές αλλαγές στις κοινωνίες δεν ήρθαν πάντα μέσα από εκλογές. Πολύ συχνά απαίτησαν μεγάλα κινήματα, έντονες συγκρούσεις, ενίοτε επαναστάσεις ή τα οδυνηρά διδάγματα των πολέμων.
Τα γράφω όλα αυτά την παραμονή εθνικών εκλογών, που το πιο πιθανό είναι να οδηγήσουν και σε νέες εκλογές και οι οποίες χαρακτηρίζονται από το ότι αυτό που πραγματικά συμβαίνει στην κοινωνία μόνο ως ένα βαθμό θα εκφραστεί στις εκλογές.
Γιατί πρέπει να καταλάβουμε ότι για μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας το βασικό αίτημα είναι αυτό της αλλαγής. Να το πω απλά: για μεγάλα κομμάτια της κοινωνίας το χειρότερο που θα μπορούσε να συμβεί είναι να μείνουν τα πράγματα ως έχουν.
Δηλαδή, να παραμείνουμε μια κοινωνία όπου το τίμημα της ανάπτυξης θα είναι η ακρίβεια σε κρίσιμα αγαθά, η μείωση της ανεργίας θα συνοδεύεται από την επισφάλεια, η επέκταση της πρόσβασης στην παιδεία θα συνδυάζεται με την υπαρκτή κρίση του δημόσιου σχολείου, οι εξαγγελίες για την ισότητα θα συνυπάρχουν με την αύξηση των γυναικοκτονιών.
Τα σχέδια για την «Πράσινη Μετάβαση» στην πράξη διαρκώς θα διαψεύδονται από την επιδεινούμενη κλιματική κρίση, η νεολαία θα ακούει διαρκώς ενθαρρυντικά λόγια και την ίδια στιγμή θα εξακολουθεί να σκέφτεται τη μετανάστευση, οι συντάξεις θα διακυβεύονται όποτε τίθεται θέμα δημοσιονομικής πειθαρχίας, τα δημόσια αγαθά θα κινδυνεύουν από τη λογική «καλό είναι μόνο το ιδιωτικό», όπου η «απορροφητικότητα κονδυλίων» δεν απέτρεψε την τραγωδία στα Τέμπη.
Για όλα αυτά οι άνθρωποι θέλουν μεγάλες αλλαγές και τις απαιτούν τώρα.
Αυτό μπορεί να εκφραστεί στις εκλογές, μπορεί και να μην εκφραστεί στην κλίμακα που του αναλογεί.
Όμως, αυτό δεν σημαίνει ότι δεν υπάρχει.
Και ότι στο τέλος θα βρει τον τρόπο να έρθει στο προσκήνιο.
Το χειρότερο λάθος που μπορεί να κάνει μια εξουσία είναι να πιστέψει ότι οι άνθρωποι είναι δεδομένοι.
