Στη δεκαετία του 1960, μικρό, αμούστακο παιδί στην πόλη της Λευκάδας, κλωτσώντας τενεκέδες αντί για μπάλα, ξυπόλυτος με τρύπια παντελόνια, έτρεχα ανέμελος στα καντούνια. Πίσω από την πλατεία της πόλης,υπήρχε ένα μικρό δρομάκι με το όνομα οδός Λευκάδιου Χέρν-Ιάκομο Κοϊζουμι και πιο πέρα το πατρικό σπίτι που γεννήθηκε με τη σχετική επιγραφή.
