Αν ζητούµενο είναι η ενδυνάµωση της αγροτικής παραγωγής µε ενεργό συµµετοχή σ’ αυτό µιας δραστήριας µερίδας του υπάρχοντος αγροτικού δυναµικού και όχι το πέρασµα των µέσων παραγωγής (αγροτική γη και υποδοµές) σε κεφαλαιούχους και funds, είναι απαραίτητες και οι ανάλογες παρεµβάσεις.
Οι Βρυξέλλες πάντως διευκολύνουν αυτό τον καιρό, ενόψει και της νέας ΚΑΠ, πολιτικές αναβάθµισης της αγροτικής δραστηριότητας και στήριξης της κοινωνικής συνοχής στην ευρωπαϊκή ύπαιθρο. Σ’ αυτή την κατεύθυνση φαίνεται να οικοδοµούνται οι πολιτικές που θέλουν:
- κίνητρα για οµαλή έξοδο από το αγροτικό επάγγελµα,
- αναδιανεµητική ενίσχυση για ενδυνάµωση εκµεταλλεύσεων,
- ρυθµίσεις για οµαλοποίηση των άµεσων ενισχύσεων,
- µέτρα για καλύτερη αξιοποίηση των ορεινών βοσκοτόπων,
- παρεµβάσεις για πιο «πράσινη» παραγωγική διαδικασία,
- κονδύλια για επενδύσεις στην ψηφιακή αναβάθµιση της γεωργίας.
Το θέµα είναι τι γίνεται εντός των τειχών. Προς το παρόν η απάντηση είναι τίποτα! Όλες οι χώρες καταγράφουν µε προσοχή τις επιπτώσεις της πανδηµίας, µελετούν προσεκτικά τις παραδοχές των Βρυξελλών, εξετάζουν µε προσοχή τις επιρροές που ασκεί η εξέλιξη της τεχνολογίας, προσαρµόζουν το σχεδιασµό τους στα καινούργια δεδοµένα.
Στην Αθήνα, τα θέµατα του αγροτικού τοµέα γνωρίζουν πρωτοφανή υποβάθµιση. Είναι ίσως η πρώτη φορά που υπηρεσιακά δεν υπάρχει σύνδεση µε τις Βρυξέλλες, καθώς το τεχνοκρατικό τρίγωνο που συνδέει τη Γενική ∆ιεύθυνση Αγροτικής Ανάπτυξης, τις ∆ιαχειριστικές Αρχές και τη Μόνιµη Εθνική Αντιπροσωπεία (Βρυξέλλες) δεν λειτουργεί, ενώ η Γενική Γραµµατεία Αγροτικής Πολιτικής και ∆ιαχείρισης Κοινοτικών Πόρων αδυνατεί να εποπτεύσει την όλη κατάσταση.
Υπάρχει ζωηρή πάντως η εντύπωση -για όποιον παρακολουθεί το εν λόγω πεδίο δράσης- ότι η µικροπολιτική πρυτανεύει των πραγµατικών αναγκών της ελληνικής γεωργίας. Γι’ αυτό και οι όποιες επιµέρους µελέτες έχουν γίνει, κυρίως σε επίπεδο επιστηµονικό και εµπειρογνωµόνων, δεν τυγχάνουν της δέουσας προσοχής και ανάλυσης.
Έτσι για παράδειγµα, ενώ οι επιστηµονική τεκµηρίωση προάγει το ρόλο του πραγµατικού αγρότη, η πολιτική βούληση παραµένει αδρανής. Ενώ οι συνθήκες υπαγορεύουν την κατάργηση των ιστορικών δικαιωµάτων, το πελατειακό σύστηµα τάσσεται υπέρ της ήπιας προσαρµογής. Ενώ η κοινή λογική, µε τη συνεπικουρία των κοινοτικών κανονισµών (OMNIBUS) δείχνουν καθαρά το δρόµο της αύξησης των επιλέξιµων βοσκοτόπων ως 9,6 εκατ. στρέµµατα οι αρχές επιµένουν να κινούνται νωχελικά.
Ελαιόλαδο πατάτες και ξηροί καρποί
Παράλληλα µε τις βαθιές τοµές που υπαγορεύει η νέα ΚΑΠ, πίεση ασκείται τον τελευταίο καιρό για βαθιές ανακατατάξεις και σε θέµατα που συνδέονται µε το σχεδιασµό της παραγωγής, το συστηµατικό έλεγχο των προϊόντων που διακινούνται και την εξακρίβωση πιστοποιήσεων. Κρίσιµη θεωρείται η παρέµβαση του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης για την αποσαφήνιση των κανόνων που διέπουν τα φυτώρια και το πολλαπλασιαστικό υλικό, ειδικά στις πολυετείς καλλιέργειες όπου οι δαπάνες επένδυσης είναι µεγάλες, ο χρόνος αναµονής των αποδόσεων είναι πολύς και τα όποια λάθη στις επιλογές του φυτωριακού υλικού κοστίζουν ακριβά.
Την ίδια στιγµή, ως καλό παράδειγµα εποπτείας της αγοράς αναφέρονται οι κινήσεις στο αιγοπρόβειο γάλα, όπου φαίνεται ότι τα µέτρα είχαν άµεση θετική απήχηση στις τιµές παραγωγού. Αντίστοιχες κινήσεις θα βοηθούσαν πολύ ελαιόλαδο, πατάτες και ξηρούς καρπούς.
Πηγή:agronews.gr
