Στο δρόμο προς τις εθνικές εκλογές και η… μάχη κομμάτων και υποψηφίων γίνεται προκειμένου να κερδηθεί ο μέσος ψηφοφόρος. Άνθρωποι που επλήγησαν από τη σχεδόν 10ετή κρίση, οικογένειες που είδαν την ζωή τους να… ανατρέπεται, επιχειρηματίες ή ελεύθεροι επαγγελματίες που αντιμετώπισαν ή αντιμετωπίζουν τον κίνδυνο χρεοκοπίας, αλλά και άλλοι, φυσικά πρόσωπα ή επιχειρήσεις που «κράσαραν» τα μνημονιακά χρόνια, αδυνατώντας να φέρουν εις πέρας τις… θυσίες που κλήθηκαν να κάνουν για να σωθούν, ποιοι άραγε;
Κατά πολλούς η εκλογική αναμέτρηση της 7ης Ιουλίου είναι εξόχως σημαντική μιας κι απ’ αυτή κρίνεται μία πολυσυζητημένη πολιτική αλλαγή. Μία αλλαγή όμως που οφείλει, ανεξαρτήτως αποτελέσματος, να έλθει -επιτέλους- και στην πραγματική εξουσία. Σ’ όλους εκείνους που με τον έναν ή τον άλλο τρόπο διοικούν και καθορίζουν την πορεία του τόπου αυτού. Αλλά και στους τομείς της Διοίκησης ενός Κράτους που αδυνατεί να απεμπλακεί από τα κακώς κείμενα της μεταπολιτευτικής Ελλάδας.
Και μπορεί, στην προεκλογική αυτή περίοδο, να καταγράφονται και πάλι ιδεολογικές κι άλλες διαφορές, προτάσεις για την οικονομία και την κοινωνική δικαιοσύνη, θέσεις για την ανάπτυξη κι άλλα ωραία, όμως η πραγματικότητα, εκείνο που η κάθε μέση ελληνική οικογένεια βιώνει, είναι η έλλειψη ελπίδας ότι όντως κάτι μπορεί να αλλάξει. Πλέον όλοι διατηρούν επιφυλάξεις, αφήνουν στην άκρη ιδεολογίες και συνθήματα, απαξιούν για τις προεκλογικές υποσχέσεις, αηδιάζουν ακόμα – ακόμα για την προκλητική… αυθάδεια ανθρώπων που έχουν ασελγήσει πολιτικά στα όνειρά τους.
Στο δρόμο προς τις κάλπες, δεν αρκεί απλά μία πολιτική αλλαγή. Επιβάλλεται μια συνολική αλλαγή νοοτροπίας -κυρίως- των πολιτών απέναντι στην εξουσία, απέναντι στο Κράτος, απέναντι σ’ εκείνους και σ’ εκείνα που εμποδίζουν την υλοποίηση των αυτονόητων. Κι αυτή θα πρέπει να είναι η επιλογή τους την 7η Ιουλίου.
Ο καθένας και η καθεμιά, με το βλέμμα στην οικογένειά του, αλλά και με την πατρίδα μπροστά, ας στείλει ένα μήνυμα ισχυρό, ένα μήνυμα που θα φέρει πραγματική -κι όχι στα λόγια ή στα… κόμματα- πολιτική αλλαγή, ένα μήνυμα… υπέρβασης για τον τόπο κι όσους ζουν σ’ αυτόν.
Του Κώστα Β. Τσερεντζούλια
