ΠΟΙΟΣ να το πίστευε, ότι εν έτει 2017, 41 «χωρικοί αντιπεριφερειάρχες» της
χώρας (οι οποίοι εκλέγονται χωρίς σταυρό υπό την πολιτική ομπρέλα του περιφερειάρχη) θα ζητούσαν, την κατάργηση ουσιαστικά των Περιφερειών και την επιστροφή στο… παρακμιακό παρελθόν των Νομαρχιών! Επτά χρόνια μετά την υλοποίηση του «Καλλικράτη» και στην προοπτική της βελτίωσης του, κάποιοι εξ απονομής αξιωματούχοι ζητάνε ουσιαστικά την κατάργησή του και την επιστροφή στο αμαρτωλό καθεστώς που οδήγησε στην κρίση! Δηλαδή αντί να ζητούν ενίσχυση του περιφερειακού θεσμού, όπως στην υπόλοιπη Ευρώπη, ζητούν τον… ξαφνικό θάνατό του για επιστροφή στο παρελθόν! Να χαίρονται οι περιφερειάρχες τις επιλογές τους…
ΑΝ ΜΑΛΙΣΤΑ αναλογιστεί κανείς ότι και οι παλιοί νομάρχες, μέσω της ΕΝΑΕ, ζητούσαν δευτεροβάθμια αυτοδιοίκηση με την καθιέρωση αιρετής Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης, τότε το αίτημα των «γεωγραφικών» αντιπεριφερειαρχών δεν είναι μόνο αναχρονιστικό και συντηρητικό, αλλά θα τολμούσα να το χαρακτηρίσω και σκοταδιστικό, αφού τυχόν αποδοχή και τη θεσμοθέτησή του, θα σημάνει αυτόχρημα επιστροφή στον πολιτικό μεσαίωνα του ξεπεσμένου και πολιτικά χρεοκοπημένου μεταπολιτευτικού πολιτικού δικομματισμού, που με τις θεσμικές του παραφυάδες οδήγησε τη χώρα στην κρίση, τη χρεοκοπία μέσα από την αδιαφάνεια, τη διαφθορά, την αναποτελεσματικότητα και λεηλασία του δημόσιου χρήματος. Και μετά ήρθαν τα αντιλαϊκά μνημόνια και η λιτότητα διαρκείας για τους πολίτες, που πλήρωσαν και πληρώνουν το… μάρμαρο της αναποτελεσματικότητας του μεταπολιτευτικού εκτρωματικού και πελατοκεντρικού δημόσιου τομέα, με εκατοντάδες έμμισθους αξιωματούχους και χιλιάδες αργόμισθους υπαλλήλους και ιπποκόμους του πολιτικού κόσμου και υποκόσμου κάθε βαθμίδας!
ΑΝ, ΛΟΙΠΟΝ, το αίτημα οκτώ χρόνια μετά είναι η αναβίωση του προ κρίσης και μνημονίων δημόσιου τομέα, με «επανίδρυση» όλων αυτών των θεσμών που πρωταγωνίστησαν στη διαφθορά και τη διασπάθιση του δημοσίου χρήματος, τότε φαίνεται ότι οι έμμισθοι και διορισμένοι ουσιαστικά αντιπεριφερειάρχες, δεν έχουν καταλάβει σε ποια χώρα ζουν και διοικούν, ούτε οι συνέπειες της οικονομικής κρίσης φαίνεται να αγγίζουν τους ίδιους και τα προνόμιά τους, από την όποια χρυσοφόρα δημόσια θέση κατείχαν στο παρελθόν!
ΑΝΤΙ οι κατ’ επιλογήν συνεργάτες των περιφερειαρχών να ζητούν ενδυνάμωση του θεσμού, πιο ουσιαστικές αρμοδιότητες και μετεξέλιξη του θεσμού προς μια περιφερειακή διακυβέρνηση (στην Ευρώπη των Περιφερειών άλλωστε ζούμε και θεσμικά συμμετέχουμε) με αποκέντρωση των πόρων και αποδέκτη τον πολίτη, ζητούν επιστροφή στο παρελθόν και επανίδρυση των εκτροφείων της γραφειοκρατίας και της διαφθοράς! Μένει να τραγουδήσουμε το γνωστόν: «…πάμε να φύγουμε από ’δω και μη ρωτάς που πάμε…»!!!
Υ.Γ.: Το θέμα θα πρέπει άμεσα να έρθει στα Πε.Συ. και να ζητηθούν εξηγήσεις, καθώς εκπρόσωποι του θεσμού ζητούν την υποβάθμιση, υπονόμευση ή και κατάργησή του! Δεν αποτελεί μνημείο πολιτικής υποκρισίας η παραμονή στις έμμισθες θέσεις τους, όταν αυταπόδεικτα δεν πιστεύουν στο ρόλο τους οι αντιπεριφερειάρχες και ζητούν την κατάργησή τους για να… αναβαθμιστούν, όσοι τα καταφέρουν να εκλεγούν, στο μικρότοπο και το μικρόκοσμό τους; Όμως ο λαός λέει: «κακό χωριό τα λίγα σπίτια…»! Αν και δεν φταίνε τα σπίτια, αλλά οι άνθρωποι διευκρινίζω για όσους ανοήτως παρεξηγήσουν τη ρήση, η οποία είναι σοφή και υπονοεί ανθρώπους! Ολίγους και ολίγιστους, πολιτικά ευλύγιστους, που απολαμβάνουν τα αξιώματά τους χωρίς κοινωνική συνείδηση και ευθύνη!
ΘΑΝΑΣΗΣ ΤΣΑΜΟΥΛΗΣ
