Ο ΕΠΙΤΡΟΠΟΣ
Κυρίες και Κύριοι, καλώς σας βρήκα.
Αφού περάσαμε την… περιπέτειά μας με τον κορωνοϊό, τσουπ… ξεμυτήσαμε, εμβολιασμένοι και πολύ «πειραγμένοι» από όλα όσα συμβαίνουν. Τα έχω μαζέψει πολλά στα κιτάπια μου και θα αρχίσω να σας τα ξεφουρνίζω, αλλά περιμένετε λιγάκι και κάθε… κατεργάρης θα μπει στον πάγκο του (τουλάχιστον).
Στην πρώτη έξοδό μου από το σπίτι, ανέβηκα στα κεντρικά, στης Αρκαδίας τα μέρη, να παρακολουθήσω τον Πρωθυπουργό. Την είχα βλέπετε τόση ανάγκη να μπολιάσω τα κύτταρά μου με δημοσιότητα, αλλά κάποια με ξεπέρασε…
Εκτός από «γητευτής αλόγων», εκτός από πρώην «δημοσιογράφος», πρώην «υπεύθυνη μοντάζ», πρώην «παρουσιάστρια», εκτός από πρώην «υπάλληλος του ΙΚΑ» και πλέον «άεργη», εκτός από πρώην Αντιπεριφερειάρχης, εκτός από «ΠΑΣΟΚα», εκτός από παρ’ ολίγον «ΝΔούλα» και «ΣΥΡΙΖΑία», η Ντίνα Νικολάκου θα μπορούσα χαριτολογώντας να πω, πως έλαβε και άλλη «ιδιότητα». Έτσι, έκανε τον διάσημο συγγραφέα Τζον λε Καρέ να… ντρέπεται που δεν την συμπεριέλαβε σε κάποια από τα γνωστά του βιβλία, όπως το… «ο κατάσκοπος που γύρισε από το κρύο».
Κοιτούσα και εγώ από τις σκάλες του Αποστολοπούλειου Πνευματικού Κέντρου, μια φιγούρα γνωστή, μια μασκοφόρα να ξεχωρίζει στα… πουα, το άλλοτε «πρώτο βιολί» της περιφέρειας να περιπλανιέται για τα (περασμένα) μεγαλεία που δεν είχε καν συμμετοχή. Τι άραγε να είχε μέσα στο μυαλό της εκείνη την ώρα;.. Κι αφού κανείς δεν της έδινε σημασία, είπε να την… πέσει πίσω από τα δέντρα.
Ξάφνου ανάμεσα στις ριζικές παραφυάδες δέντρων και περικοκλάδων εντόπισα το γνωστό μαλλί να ανεμίζει και το… πουά πουκάμισο να ξεχωρίζει, και, η «Μάτα Χάρι – Ντίνα».
Χωρίς… πολιτικό τακτ – μάλλον ντροπή λέγεται – ήθελε φευ και από πρώτη μούρη να δει τον Πρωθυπουργό που καθυβρίζει με κάθε τρόπο η παράταξή της. Αλλά σιγά να μην ήθελε αυτό… Το κιτάπι στην τσάντα της Ντίνας ήταν εκεί για να σημειώσει ένα προς ένα… πρόσωπα, πράγματα και… μηχανήματα.
Δοξάστε την…
