Η ιστορία είναι γνωστή. Έξι μαθητές της τελευταίας τάξης του Γενικού Λυκείου του Γέρακα αποβλήθηκαν γιατί την 28η Οκτωβρίου, αποκόπηκαν από την παρέλαση και τραγούδησαν το εμβατήριο «Μακεδονία ξακουστή». Έχουν περάσει τόσες ημέρες και ουδείς, πλην του Αδώνιδος Γεωργιάδη, ασχολήθηκε με το θέμα. Άκρα του τάφου σιωπή.
Όσο δεν μου αρέσει να καταφεύγω στον συλλογισμό «για σκεφτείτε τι θα γινόταν αν …» εν τούτοις μερικές φορές είναι απαραίτητο. Τι θα γινόταν αν τα παιδιά αυτά τα απέβαλε η διεύθυνση του Λυκείου επειδή π.χ. τραγουδούσαν αντάρτικα τραγούδια;
Αντιλαμβάνεται ο αναγνώστης τι πανελλήνια κινητοποίηση θα είχαμε από κόμματα, οργανώσεις, συνδικαλιστικούς φορείς, τι υπογραφές «επωνύμων» θα συγκεντρωνόταν για να καταδικάσουν το γεγονός, πόσες καταλήψεις και πορείες θα είχαμε. Είμαι σίγουρος πως θα εξέφραζαν την συμπαράσταση τους και μερικοί βουλευτές της Νέας Δημοκρατίας, που τιμούν την Αριστερά και τους αγώνες της και τώρα σιωπούν.
Να υπενθυμίσω πως ο μαθητής που «μούντζωσε» τους επισήμους στην παρέλαση του 2011, όχι μόνον δεν τιμωρήθηκε, αλλά έγινε και σύμβολο «αντίστασης κατά των Γερμανοτσολιάδων». Οι διαστάσεις του θέματος είναι δύο και αφορούν τον λόγο της τιμωρίας καθώς και το ήθος και το φρόνημα αυτών που επέβαλαν την τιμωρία.
Προφανώς, το εμβατήριο «Μακεδονία ξακουστή» είναι εγγεγραμμένο στην συνείδηση των αριστερών ως ένα σοβινιστικό—εθνικιστικό άσμα. Η σχέση της Αριστεράς με την Μακεδονία είναι γνωστή εδώ και πολλές δεκαετίες και αν κρίνω και από την συμφωνία των Πρεσπών, δεν άλλαξε. Συνεπώς, από την στιγμή που έγινε κυβέρνηση και ασκεί την εξουσία είναι πολύ λογικό αυτήν την αντίληψη της για την Μακεδονία να την καλύψει και με έναν διοικητικό μανδύα.
Ίσως η διεύθυνση του σχολείου να εκτελούσε οδηγία του υπουργείου Παιδείας. Σε αυτήν την περίπτωση υπάρχουν κάποια ελαφρυντικά για τους καθηγητές. Κάποια. Θα έπρεπε αυτοί, οι πνευματικοί καθοδηγητές των εφηβικών ψυχών, να δώσουν δείγματα αντίστασης στον εθνομηδενισμό της πολιτικής εξουσίας. Να πουν το δικό τους ΟΧΙ.
Πολύ φοβούμαι όμως πως και οι καθηγητές που πήραν αυτήν την απόφαση, εμφορούνται με τις ίδιες αντιλήψεις με τους παράγοντες του υπουργείου Παιδείας. Δεν υπέκυψαν σε άνωθεν εντολές, αλλά έδρασαν αυτοβούλως γιατί αυτό πίστευαν πως έπρεπε να πράξουν. Γιατί είναι αριστεροί. Προς επίρρωση αυτού του συλλογισμού αναφέρω πως καμία ΕΛΜΕ, μέχρι την ώρα που γράφονται αυτές οι γραμμές, δεν καταδίκασε την συμπεριφορά των συναδέλφων τους.
Να υπενθυμίσω την ευκολία με την οποία η τοπική ΕΛΜΕ διέγραψε από τις τάξεις της έναν διευθυντή σχολείου στην Κρήτη γιατί τιμώρησε μαθητή. Εδώ βέβαια μπαίνει, παρεμπιπτόντως, και ένα μεγάλο ζήτημα. Ποια είναι η ποιότητα και το ήθος αυτών που μορφώνουν τα παιδιά μας, αλλά αυτό εκφεύγει του παρόντος κειμένου.
Τελικά τόσο τρομερό είναι αυτό το εμβατήριο; Γιατί προκαλεί αυτά τα φοβικά αντανακλαστικά στους αριστερούς; Γιατί μιλούν για την Μακεδονία και αυτοί εννοούν την FYROM; Γιατί πάντοτε θεωρούσαν πως στο Μακεδονικό και στο Βορειοηπειρωτικό ζήτημα κρυβόταν αυτό που αποκαλούσαν «εθνικισμός». Γιατί πάντοτε έβαζαν τα συμφέροντα των γειτόνων μας στην ίδια μοίρα και πολλές φορές υπεράνω των δικών μας συμφερόντων. Αυτή είναι η κοσμοθεωρία τους.
Στην αποβολή αυτών των μαθητών στον Γέρακα, συμπυκνώνεται όλος ο εθνομηδενισμός της Αριστεράς κι έτσι άφοβα μπορούμε να πούμε πως « όλοι οι αριστεροί δεν είναι εθνομηδενιστές, αλλά οι εθνομηδενιστές είναι όλοι αριστεροί».
Το εμβατήριο που θα γίνει ο εφιάλτης τους θα είναι το «Μακεδονία ξακουστή».
ΥΓ. Η Νέα Δημοκρατία ας ξυπνήσει και ας πει κάτι για τους έξι έφηβους.
