Δευτέρα
23
Δεκέμβριος
TOP

Τελικά τι σημαίνει «Δεν Ξεχνώ»

Η ζωή, τα γεγονότα και πάνω από όλα η ιστορία, έχουν αποδείξει διαχρονικά και περίτρανα, ότι το βασικό θεμέλιο και ο κεντρικός πυλώνας κάθε έθνους που επιθυμεί να επιβιώσει και να έχει μέλλον, είναι η ιστορική γνώση και πάνω από όλα η ιστορική μνήμη. Η χθεσινή ημέρα αποτέλεσε την μαύρη επέτειο 47 χρόνων από την εισβολή και κατοχή του 40% της μαρτυρικής Κύπρου, από της δυνάμεις του τουρκικού Αττίλα και το αμείλικτο ερώτημα για το σύνολο του Ελληνισμού και ειδικά για τη σημερινή Ελλάδα είναι ένα. Τελικά τι σημαίνει το εδώ και δεκαετίες σύνθημα, “Δεν Ξεχνώ” που επαναφέρεται κάθε χρόνο τη μαύρη αυτή επέτειο;

Του Δημήτρη Γ. Απόκη*

Υπέρτατη υποχρέωση της Ελληνικής πολιτειακής και πολιτικής ηγεσίας, αλλά πάνω από όλα κάθε Έλληνα πολίτη, είναι η εξασφάλιση ότι όλοι μας και κυρίως τα παιδιά μας, οι μαθητές, οι σπουδαστές, οι νέες γενιές των Ελλήνων, θα λάβουν γνώση αυτής της ιστορικής γνώσης και μνήμης.

Δυστυχώς οι ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση και την υλοποίηση αυτού του στόχου, δεν είναι διόλου ενθαρρυντικές. Στις ημέρες μας έχει αρχίσει να επικρατεί το πολιτικά ορθό και κάθε τι κρυστάλλινα εθνικό, πατριωτικό και υπερήφανο, να θεωρείται αναχρονιστικό, παρωχημένο και λίγο βαρετό για τα γούστα της σημερινής ελληνικής κοινωνίας.

Αντί μέσα στο καλοκαίρι να δούμε δεκάδες χιλιάδες πολίτες (και διατηρώ ένα τόνο ευγένειας στο χαρακτηρισμό πολίτης) στην Πλατεία Συντάγματος, να διαδηλώνουν εναντίον του εμβολιασμού, θα έπρεπε χθες να δούμε στην πλατεία Συντάγματος και σε πλατείες από τη μια άκρη της χώρας στην άλλη, εκατοντάδες χιλιάδες Έλληνες να στέλνουν ηχηρό μήνυμα με την παρουσίας τους, στη διεθνή κοινότητα, τις μεγάλες δυνάμεις, και κυρίως τον πειρατή του διεθνούς δικαίου, τον καταπατητή κάθε έννοιας δημοκρατικού θεσμού και αρχής, σύγχρονου Σουλτάνου της Τουρκίας, Ταγίπ Ερντογάν, ότι η Ελλάδα, οι Έλληνες, το Ελληνικό Έθνος, στο σύνολό του, έχει ιστορική γνώση και πάνω από όλα ιστορική μνήμη, η οποία εξασφαλίζει τα εθνικά συμφέροντα, την εδαφική ακεραιότητα, και κυριαρχία της πατρίδας.

Η διήμερη παρουσία του απολυταρχικού ηγέτη της Τουρκίας στην κατεχόμενη Κύπρο, αποτέλεσαν μια ακόμη κατάφορη πρόκληση, που φτύνει κατευθείαν στο πρόσωπο της διεθνούς κοινότητας και του Δυτικού κόσμου, ο οποίος συνεχίζει να παρατηρεί με προκλητική αδιαφορία τον πειρατή Ερντογάν, να ξεδιπλώνει αργά αλλά σταθερά το σχέδιο του.

Η εγκληματικά προκλητική παρουσία και οι ανακοινώσεις του στα Βαρώσια, ξεμπροστιάζουν με τον πλέον ξεκάθαρο τρόπο, τους διαχρονικούς προστάτες της Τουρκίας του Ερντογάν, ειδικά στους κόλπους της Ευρωπαϊκής Ένωσης, οι οποίοι αντί να στρέψουν όλα τα πυρά και τα μέσα που έχουν εναντίον του, έχουν κουράσει και ντροπιάζουν με δηλώσεις και εκθέσεις, οι οποίες μόνο γέλια προκαλούν στο Σουλτάνο, αυξάνοντας επικίνδυνα την όρεξή του.

Τι αποκόμισε ο Ελληνισμός, η Ελλάδα και η Κύπρος, από τους συμμάχους και φίλους μας μετά τις χθεσινές ενέργειες και δηλώσεις του Ερντογάν στα μαρτυρικά Βαρώσια; Για μια ακόμη φορά ευχολόγια, επικλήσεις των κούφιων, αφού δεν συνοδεύονται από πραγματική τιμωρία, Ψηφισμάτων των Ηνωμένων Εθνών για την Κύπρο, και πάνω από όλα προκλητικά καλέσματα για διάλογο και ειρηνική επίλυση των διαφορών με την Τουρκία του διεθνούς δικαίου.

Η Ελλάδα και η Κύπρος, είναι και πρέπει να είναι βαθιά ευγνώμονες στον Πρόεδρο της Επιτροπής Εξωτερικών Σχέσεων της Γερουσίας των Ηνωμένων Πολιτειών, Γερουσιαστή, Ρόμπερτ Μενέντεζ, για την σταθερή και έντονα επικριτική, ζητώντας πραγματικές κυρώσεις από την κυβέρνηση των ΗΠΑ, στάσης του έναντι της Τουρκίας του Ερντογάν. Δυστυχώς, όμως αυτό δεν είναι πλέον αρκετό, όσο ο Λευκός Οίκος και ειδικά το Στέητ Ντιπάρτμεντ παραμένουν στο γνωστό ρεφρέν της κριτικής, αλλά στο δια ταύτα επίκλησης για τραπέζι διαλόγου και ειρηνική επίλυση των διαφορών και των προβλημάτων μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας.

Για ποιες διαφορές και προβλήματα, μιλά επιτέλους η φίλη και στρατηγική, όπως η ίδια επικαλείται, Ουάσιγκτον. Ποιος προκαλεί, ποιος απειλεί, ποιος επιβουλεύεται, εθνική κυριαρχία και εδαφική ακεραιότητα χωρών μελών του ΝΑΤΟ και της Ευρωπαϊκής Ένωσης; Η Ελλάδα, η μαρτυρική Κύπρος, της οποίας μέρος βρίσκεται υπό κατοχή, ή ο πειρατής του διεθνούς δικαίου η Τουρκία του Ερντογάν; Ας τελειώσει κάποια στιγμή αυτό το διαχρονικά προκλητικό αστείο.

Και εκεί στις Βρυξέλλες, ας καταλάβουν κάποιοι την πραγματική έννοια της λέξης Ένωση. Διότι, με την προστασία και το χάιδεμα που παρέχουν στην Τουρκία του Ερντογάν, έχουν καταντήσει την ΕΕ, περίγελο και αστείο της διεθνούς σκακιέρας. Και αυτό ας το ακούσουν και ας το χωνέψουν καλά, ειδικά κατά Βερολίνο μεριά.

Οι ευθύνες του διεθνούς παράγοντα, φίλων και συμμάχων, είναι πλέον καλά τεκμηριωμένες και δεδομένες, για την ασυδοσία, την προκλητικότητα και την εγκληματική συμπεριφορά του πειρατή του διεθνούς δικαίου και της Ανατολικής Μεσογείου, της Τουρκίας του σύγχρονου Σουλτάνου, Ταγίπ Ερντογάν.

Το ίδιο όμως σημαντική καθίσταται πλέον η συμπεριφορά και η αντιμετώπιση από την πλευρά της Ελλάδας, έναντι του πειρατή του διεθνούς δικαίου και έναντι των επικλήσεων για διάλογο και ειρηνική επίλυση των διαφορών – προβλημάτων μαζί του. Έχει έλθει η στιγμή που το Ελληνικό Έθνος, πρέπει να μιλήσει έξω από τα δόντια, ξεκινώντας από συμμάχους και φίλους.

Σε τέτοιες κρίσιμες στιγμές υπάρχουν πολιτικοί και ηγέτες που αποδεικνύουν πέραν πάσης αμφιβολίας τον πατριωτισμό τους και την προσφορά τους προς την πατρίδα και το Ελληνικό Έθνος, μιλώντας έξω από τα δόντια, αρσενικά και κρυστάλλινα.

Θα ήταν εγκληματική παράλειψη από την πλευρά μου να μην αναφερθώ στις δηλώσεις ενός τέτοιου προσώπου, ενός πραγματικού Έλληνα ηγέτη, του πρώην Πρωθυπουργού, Αντώνη Σαμαρά, ο οποίος με αφορμή την παρουσία του Ταγίπ Ερντογάν στην κατεχόμενη Κύπρο, μίλησε όπως θα πρέπει να μιλάει κάθε πραγματικός Έλληνας, που έχει ιστορική γνώση και μνήμη και πραγματικά πονάει για την επιβίωση και το μέλλον του Ελληνικού Έθνους.

Όπως είπε ο πρώην Πρωθυπουργός, «Η παρουσία και οι δηλώσεις του Ερντογάν στην κατεχόμενη και μαρτυρική Κύπρο αποτελούν μία πρωτοφανή πρόκληση για τον πολιτισμένο κόσμο. Ταυτόχρονα όμως κι ένα ηχηρό μήνυμα στον Ελληνισμό: ο Αττίλας είναι ξανά εδώ!»

Ταυτόχρονα έστειλε και το μήνυμα που αρμόζει στη σε φίλους και συμμάχους, στη Δύση ευρύτερα, «Η Δύση παρακολουθεί τον εισβολέα, τον καταπατητή, τον ένοχο για εγκλήματα πολέμου, τον πειρατή του διεθνούς δικαίου, να ανακοινώνει με περισσό θράσος τις “αποφάσεις” του για το κατεχόμενο τμήμα μιας ανεξάρτητης χώρας, κράτους -μέλους της ΕΕ κι όλων των διεθνών Οργανισμών! Αδιαφορώντας για όλους και για όλα, ευτελίζοντας τον ρόλο, τα ψηφίσματα και τις αποφάσεις ακόμα και του ΟΗΕ!»

«Είναι φανερό ότι δεν αρκούν πια ούτε οι “συστάσεις” και η “έκφραση ανησυχίας” των “φίλων κι εταίρων”, ούτε η “πολιτική ίσων αποστάσεων” κάποιων παραδοσιακών μας συμμάχων.»

Έδωσε τέλος το πλαίσιο μέσα στο οποίο πρέπει πλέον να αντιμετωπιστεί η Τουρκία του Ερντογάν, σημειώνοντας, «Αλλά είναι εξίσου φανερό ότι είναι ώρα να ενεργοποιήσουμε αποφασιστικά την αποτρεπτική μας πολιτική, κινητοποιώντας στο έπακρο τις διμερείς και περιφερειακές μας συμμαχίες.

Είναι ώρα να εκφράσουμε σειρά εγχώριων αλλά και διεθνών πρωτοβουλιών, σε ανώτατο επίπεδο, καθιστώντας απολύτως σαφείς κι απαραβίαστες τις εθνικές μας “κόκκινες γραμμές”. Και -βεβαίως- όσο ο Τούρκος Πρόεδρος συνεχίζει απτόητος την πολιτική του, ο επίσημος διάλογος μαζί του δεν έχει απολύτως κανένα νόημα! Η Κύπρος και η Ελλάδα δεν μπορούν να είναι “αιχμάλωτες” των τουρκικών προκλήσεων και απειλών. Η Κύπρος και η Ελλάδα δεν μπορούν όμως να είναι ούτε κι “αιχμάλωτες” μικρών ομάδων πίεσης που προωθούν συστηματικά την πολιτική της “αποδοχής τετελεσμένων”, του κατευνασμού και της υποταγής. Κύπρος και Ελλάδα μαζί είναι εγγύηση Ασφαλείας και σταθερότητας για τη Δύση στην μείζονα περιοχή.»

Βασική, όπως, προϋπόθεση για να υλοποιηθεί μια τέτοια πολιτική είναι η εθνική αφύπνιση, η απαγκίστρωση από την λογική του πολιτικά ορθού, αλλά εθνικά επιζήμιου. Το ξεκόλλημα από το survivor, τα Botox, και την κουλτούρα της ισοπέδωσης. Εάν συνεχίσουμε να ζούμε στην ψευδαίσθηση του σήμερα θα χάσουμε το αύριο.

Ένας λαός, ένα έθνος, που αγνοεί την ιστορία του, και στερείται ιστορικής μνήμης, είναι καταδικασμένος σε εξαφάνιση, και δυστυχώς η σημερινή Ελλάδα, τείνει επικίνδυνα προς αυτή την κατεύθυνση.

Χρόνος, δυστυχώς, δεν υπάρχει πολύς. Όσο αποφεύγουμε να αντιμετωπίσουμε τη σκληρή πραγματικότητα, τόσο θα οδεύουμε προς την καταστροφή και την εξαφάνιση ως Έθνος.

Η ώρα δεν έχει απλά έλθει, έχει παρέλθει, για όλους μας και τον καθένα μας χωριστά, να αναλάβουμε την ευθύνη που μας αναλογεί, στην εξασφάλιση της επιβίωσης και του μέλλοντος του Ελληνικού Έθνους, με σεβασμό στην λαμπρή ιστορία μας, τις παραδόσεις μας, τις ιστορικές μας μνήμες. Όχι για εμάς, αλλά για τις νέες γενιές και τα παιδιά μας.

Ας δώσουμε ουσιαστική σημασία στο σύνθημα, “Δεν Ξεχνώ”.

Πρώτα η πατρίδα!

Ο Δημήτρης Γ. Απόκης είναι Αναλυτής Διεθνών Σχέσεων, Διεθνολόγος και Δημοσιογράφος, Απόφοιτος του The Paul HNitzeSchool of Advanced International StudiesThe Johns Hopkins University, Μέλος του The International Institute for Strategic Studies, και επί σειρά ετών Ανταποκριτής στην Washington DC, διαπιστευμένος στο Λευκό Οίκο, το Στέητ Ντιπάρτμεντ και το Πεντάγωνο.

από το www.thepresident.gr